Jump to content
Shipfriends

Ναϊάς ΙΙ (IMO 6622616)


Recommended Posts

5 χρονια μετα ανακαλυψαμε οτι δεν εχουμε θεμα για το Ναιας ΙΙ. Αφου δε ντρεπομαστε ολοι μαζι τι να μας πω. :rolleyes: Προσωπικα μεχρι το 1996 που ηρθε η Πηγασαρα το ζηλευα για το δρομο του, σταθεροτητα και το ονομα που ειχε στη γραμμη του που πραγματικα υπηρξε θρυλος και για τις κοντρες του με το Παναγια Τηνου (που συνηθως εχανε) αλλα και με το Παναγια Τηνου 2 (που παντα κερδιζε). Ηξερες οτι αν κατεβαινες το πρωι στον Πειραια εμπαινες στο Ναιας και πηγαινες Συρο-Τηνο-Μυκονο. Το 2000 οταν μετα το Σαμινα φημολογηθηκε πρωτη φορα οτι ο Πηγασος θα παει Ικαρια Σαμο και σε μας θα φερουν το Ναιας δε μπορω να πω οτι χαρηκα.. Απο αφηγησεις εχω ακουσει ιδιαιτερα καλα λογια για τις λαδωμενες πιτσες που ακομα θυμαται με νοσταλγια ο δικος μας Nick the Greek. Τουλαχιστον εχουμε φωτο του στη gallery :D

Κατι που σιγουρα ελαχιστοι θυμουνται ειναι οτι καθελκυστηκε σαν Provence.

Edited by Nick the Greek
tag
Link to comment
Share on other sites

Όλη τη θητεία του την έβγαλε σχεδόν σε μια γραμμή!! Κάθε πρωί από Πειραιά για Σύρο Τήνο Μύκονο εκτός από την τελευταία χρόνια που μετονομάστηκε στη Εξπρές Ναιας και άλλαξε σε απογευματινά δρομολόγια από Πειραιά Σύρο Τήνο Μύκονο Ευδηλο. Το πλοίο το είχε φέρει στην Ελλάδα το 1983, ο Κατσουλακος και μετά το θάνατο του η γυναίκα του πούλησε το πλοίου στους αδελφούς Αγαπητούς το 1989. Το 1993 με διαχωρισμό της εταιρείας των Αγαπητών πέρασε στην ιδιοκτησία του Βασίλη Αγαπητού (Agapitos Lines) μέχρι να πουληθεί στη Minoan Flying Dolphins.

Από καπετάνιους έχουν περάσει πολλά μεγάλα ονόματα. Ανζρεας Ναζος, Ισίδωρος Μαμιδης, Ανάργυρος Σαρρής

Link to comment
Share on other sites

Το βαπόρι πραγματικά έγινε θρύλος και δεν έγινε επειδή ήταν λουσάτο αλλά επειδή έμεινε σταθερό πάντα στην ίδια γραμμή με μία αξιοζήλευτη ταχύτητα κι ένα απίστευτο ταξίδεμα στην θάλασσα.

Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό μαζί με το αδελφό του ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ έβαζαν στην θάλασσα κάτω ακόμη και τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ.

Ταξίδεψα ανελλειπώς με το αδερφό για 12 χρόνια και πραγματικά ποτέ δεν κατάλαβα θάλασσα.

Βασικά εσωτερικά δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα προσεγμένο. Πολλά αεροπορικά παλαιού fashion στα τελευταία του και μόνο η πρώτη θέση έστεκ σε αξιοπρεπή επίπεδα.

Σωτήριο έτος 1995 , την επόμενη του δεκαπενταύγουστου έκανε την παρθενική του εμφάνιση στον Εύδηλο για να ξελασπώσει την κατάσταση μιας και το αδελφό του είχε χτυπήσει κουζινέτο κι οι επιστροφές είχαν μείνει πολύ πίσω.

Όταν έδεσε για τελευταία φορά τον Σεπτέμβρη του 2000 στα πλάνα της εταιρείας ήταν να υποστεί μια ευρεία μετασκευή στα πρώτυπα εκείνης που είχε υποστεί το αδελφό του. Όμως το αναπάντεχο ναυάγιο πήγε τα σχέδια περίπατο κι έτσι αφού το πλοίο περιπλανήθηκε ανάμεσα στο ντοκ 3 και στην ντάνα κατέληξε στα διαλυτήρια της Aliaga.

Ο μόνος του ρόλος τελευταία ήταν να γίνει πειραματόζωο για τους εμπειρογνώμονες που ερευνούσαν το ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ.

Είχαν πάει κι έβαλαν την emergency μπροστά για να δουν σε πόσα λεπτά θα έφτανε η θερμοκρασία τους βαθμούς στους οποίους είχε σταματήσει το αντίστοιχο ρολόι του αδελφού του.

Link to comment
Share on other sites

Τόν Αύγουστο τού 1997 είχα γυρίσει μ'αυτό από την Σύρο.Ολο το ταξίδι τό βγάλαμε όλη η παρέα στό μπροστινό "μπαλκονάκι".Απ'όσο θυμάμαι ήτσν αρκετά γρήγορο,παρ'όλο που δέν συγκράτησα διάρκεια διαδρομής.

Επίσης θυμάμαι πως όταν έφτανε στόν Πειραιά έδενε πρώτα με την πρύμνη και αποβίβαζε τά ΙΧ και μετά πλαγιοδετούσε γιά να βγούν τά φορτηγά από τον πλευρικό πλωριό καταπέλτη επειδή ο πρυμνιός ήταν στενός και δέν τά χωρούσε.Η δέ θέση που έδενε ήταν σταθερά εκεί που δένει τώρα συνήθως ο Αγιος Νεκτάριος Αίγινας-δέν θυμάμαι να το έχω δεί σέ άλλη θέση.

Link to comment
Share on other sites

έδενε πρώτα με την πρύμνη και αποβίβαζε τά ΙΧ και μετά πλαγιοδετούσε γιά να βγούν τά φορτηγά από τον πλευρικό πλωριό καταπέλτη επειδή ο πρυμνιός ήταν στενός και δέν τά χωρούσε.
Αυτό δεν το θυμάμαι. Έχω την εντύπωση ότι έδενε σε γωνία και όλα έβγαιναν από την πρύμνη. Εξάλλου στα νησιά πως τα φόρτωνε? Μήπως το συγχέεις με το Παναγία Τήνου? Δεν επιμένω βέβαια, γιατί άρχισε και εξασθενίζει η ρημάδα.:rolleyes:
Link to comment
Share on other sites

Εγω παλι το θυμαμαι να ξεφορτωνει απο τον πλαινο καταπλτη και τον πρυμνιο να τον εχει πολλες φορες κλειστο.Μου εχει μεινει εντονα αυτη η εικονα γιατι ηταν το μονο πλοιο που ειχα δει τοτε να εχει καταπελτη στην πρυμη και παρολαυτα να μην τον χρησιμοποιει

Κατα τα αλλα ενα ταξιδι ειχα κανει με το πλοιο για Τηνο καπου στα μεσα της δεκαετιας του 80.Δεν μπορω να πω οτι θυμαμαι πολλα παρα μονο ενα σαλονι το οποιο ηταν φισκα στον κοσμο.Το σαλονι του ηταν στο γενικοτερο κλιμα των 80s.Πλαστικες πολυθρονες κλπ κλπ

Link to comment
Share on other sites

Στα νησιά χρησιμοποιούσε τον πρυμνιό. Ενδεχομένως στον Πειραιά να μην βόλευε η θέση για τις μανούβρες των φορτηγών και ίσως γι' αυτό χρησιμοποιούσε και τον πλευρικό.

Link to comment
Share on other sites

Στον Πειραιά πάντα έδενε και φορτω/εκφόρτωνε με τον δεξί πλαινό καταπέλτη που βρισκόταν προς τα πρυμα. Ενίοτε άνοιγε και τον άλλο πλαινό στα δεξια που βρισκόταν προς τα πλώρα κυρίως όμως για καλύτερο εξαερισμό του γκαράζ.

Με τον πρυμνιο φορτω/εκφόρτωνε την τελευταία χρονιά που έφτανε μέχρι και Εύδηλο όταν είχε μετακομίσει από την κλασσική του θέση κι έδενε στου Τζελέπη εκεί που την έβγαλε φέτος τον χειμώνα το Speedrunner II.

Link to comment
Share on other sites

Το πλοίο στα νησιά πάντα έδενε με το πρυμνιό καταπέλτη. Όταν έφτανε στο Πειραιά και είχε μεγάλα φορτηγά έδενε μπροστά την «Ευκαιρία» (παράλληλα με τη σημερινή προβλήτα του Σαρωνικού) και ξεφόρτωνε τα μεγάλα φορτηγά και μετά έκανε πλαγιοδέτηση για να χρησιμοποιήσει το πλευρικό πρυμνιό καταπέλτη και να τελειωσει με την εκφορτωση. Παλιότερα χρησιμοποιούσε τον αριστερό καταπέλτη γιατί το πλοίο έδενε με τη πλώρη προς τα μέσα αλλά αργότερα έδενε με τη πρύμη προς τα μέσα και χρησιμοποιούσε το δεξιά πλευρικό καταπέλτη. Εάν θυμάμαι καλά δε μπορούσε να κάνει πρυμνοδετηση γιατί η τότε προβλήτα δεν ήταν καθετη με το βαπόρι (έκανε μια γωνία)

Στο γκαράζ είχε μια σταθερή περιμετρική ράμπα και το υπόλοιπο γκαράζ ήταν νέτο χωρίς κολωνάκια και καμιά άλλη δυσκολία.

Link to comment
Share on other sites

Στα νησιά χρησιμοποιούσε τον πρυμνιό.
Το πλοίο στα νησιά πάντα έδενε με το πρυμνιό καταπέλτη.
Μιάς και με όλα αυτά που θυμόμαστε, και εάν εάν δεν το μπερδεύω και αυτό:rolleyes:,...θυμήθηκα ότι όταν πρωτομπήκε στην γραμμή και πριν γίνει το νέο λιμάνι της Σύρου...πλαγιοδετούσε μπροστά στο Τελωνείο (όπως το Παναγία και το Ναιάς) και αργότερα στο νέο λιμάνι (το σημερινό) πρυμνοδετούσε.

Με το πλοίο έχω κάνει αρκετά ταξίδια (ασχέτως εάν ξεχνάω τα βασικά:D) και εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση και το θυμάμαι είναι ότι είχα κάνει κάποια ταξίδια επί Κατσουλάκου.....και όταν ξαναμπήκα μετά 2-3 χρόνια με τα νέα σινιάλα είπα: "βρε ως κατάντησε έτσι το πλοίο?":D Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα τι μου είχε κάνει εντύπωση, αλλά η κατάσταση του πλοίου είχε αλλάξει σημαντικά...επί τα χείρω.:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Η εταιρια των Αδερφων Αγαπητου δε φημιζονταν για τη συντηρηση των πλοιων τους ειτε μιλουσαμε για εσωτερικους χωρους ειτε για εξωτερικη εμφανιση. Καποια περιοδο μαλιστα στον Πειραια προφανως επειδη τα βαφανε με καλης ποιοτητας λευκο χρωμα και οι κιτρινιλες εμφανιζονταν μετα απο ενα ταξιδι ελεγαν οτι τα βαφει με ασβεστη :D

Παντως το Ναιας ΙΙ τουλαχιστον εξωτερικα μετα το 1993 ηταν παντα σε πολυ καλη κατασταση και δεν το θυμαμαι ποτε με τρεξιματα σκουριες κτλ.

Link to comment
Share on other sites

παίδες και γω το θυμάμαι στην Τήνο τότες με το Κ στην τσιμινιέρα να πλαγιοδετεί. Αργότερα έδενε πρύμα. Ίσως να έχει σχέση με την "αναγκαστική" πλαγιοδέτηση στη Σύρο προ νέου μώλου για ευκολία στη φορτοεκφόρτωση

Link to comment
Share on other sites

Τι να πω εγώ τώρα για το Ναιάς ΙΙ? Τα λόγια είναι πολύ φτωχά και τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις αμέτρητες. Εντελώς αντικειμενικά:D, δεν πέρασε ποτέ ξανά κάτι τέτοιο, κι ούτε και πρόκειται να ξαναπεράσει. Με τόση συνέχεια, με τόση ανελλιπή παρουσία, με τόση ταύτιση σε μια γραμμή. Και αυτό που το κάνει τόσο μοναδικό είναι το γεγονός ότι ποτέ δεν ήταν το βασιλοβάπορο, ποτέ δεν ήταν το πιο γρήγορο, ποτέ το πιο πολυτελές, ποτέ το πιο καθαρό, ούτε καν το μεγαλύτερο, το πιο προβεβλημένο ή το πιο φιλικό πρός τον επιβάτη. Ήταν όμως πάντα εκεί.

Θα έλεγα μάλιστα πως εσωτερικά ήταν από τα πλέον άσχημα της ακτοπλοοίας. Οι εσωτερικές σκάλες έβγαζαν τον επιβάτη φάτσα απο τη reception στο κυρίως ντεκ το οποίο ήταν γεμάτο με μεγάλα καθίσματα τύπου πούλμαν τα οποία με την πάροδο του χρόνου είχαν ξεχαρβαλωθεί εντελώς. Πρύμα θυμάμαι το μπάρ με τις θρυλικές ατομικές πίτσες που πλαισιωνόταν απο κάτι πλαστικούς πάγκους σε χρώμα κίτρινο/κρέμ αν δεν με απατά η μνήμη μου, πρέπει να έμειναν οι ίδιοι από την πρώτη μέχρι την τελευταία του μέρα στην Ελλάδα. Ήταν που ήταν επί Κατσουλάκου, το πήρε μετά κι ο Αγαπητός κι έγινε μιαν ομορφιά.

Δίπλα από τη reception η στροφογυριστή σκάλα αν θυμάμαι καλά που οδηγούσε στην πρώτη θέση. Πρώτη θέση ο Θεός να την κάνει δηλαδή, κατι καρέκλες και καναπέδες της δεκαετίας του 60 σαν από musical του Δαλιανίδη. Ξέχασα το σαλονάκι κάτω απο το γκαράζ, αποκλειστικό για τους ψαγμένους του Ναιας ΙΙ με κάτι πράσινα καθίσματα. Αυτό το έβρισκε κανείς αν αντί να βγεί στο γκαράζ, συνέχιζε κατεβαίνοντας τις σκάλες προς τα έγκατα. Για τους εξωτερικούς χώρους δεν το συζητάω, ωραία καταστρώματα με αποκορύφωμα το γνωστό σε όλους μπαλκόνι της πλώρης με τα πορτοκαλί πλαστικά καθίσματα σερί απ' άκρη σ' άκρη. Σε αυτό το σημείο έβρισκε πάντα η ανακοίνωση από τα μεγάφωνο "για τον μικρό Νίκ που τον ψάχνουν οι δικοί του", τον υπογράφοντα συνήθως στο ύψος της Μακρονήσου:D

Στα περί πρόσδεσης του Ναιάς ΙΙ, το πλοίο όντως στον Πειραιά έδενε πάντα στη γωνία του Αργοσαρωνικού με την πρύμη του να κοιτάει τα Λεμονάδικα. Εγώ έτσι τουλάχιστον το θυμάμαι πάντα, κι όχι με την πλώρη προς τα μέσα. Ο λόγος προφανής, το πρωί έπρεπε να φύγει πρώτο χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο λόγω της κόντρας με το Παναγία Τήνου. Ταλαιπωρία αφάνταστη η φόρτωση των φορτηγών από τον στενό καταπέλτη. Το γκαράζ μέσα ο φίλος μου ο Notre Dame Cent Portes:D(Παναγία Εκατονταπυλιανή γαλλιστί), μάλλον το μπερδεύει με το Βεργίνα. Είχε 2 σταθερές ράμπες αριστερά και δεξιά, δεν ήταν όμως περιμετρικές, πήγαιναν πρύμα-πλώρα και δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους, έπαιρναν 2 ή 3 ΙΧ στο πλάτος τους. Ανάμεσα στις 2 ράμπες υπήρχε ελάχιστο κενό που αν δεν κάνω λάθος χώραγαν στο πλάτος 1 ή 2 φορτηγά. Η κίνηση του να ρίχνει πρώτα πρυμνιό καταπέλτη στον Πειραιά για να βγαίνουν τα φορτηγά πιο εύκολα και μετά να πλαγιοδετεί κανονικά, ξεκίνησε πολύ αργότερα, νομίζω επι πλοιαρχίας Νάζου ή Μαμίδη.

Για τη Σύρο ο Νηρέας θυμάται καλά ότι στα πρώτα χρόνια και πριν φτιαχτούν οι προβλήτες δίπλα στο Νεώρειο, το πλοίο πλαγιοδετούσε ακριβώς μπροστά στο Τελωνείο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά Πάσχα του 1984(?) στο γυρισμό απο Μύκονο με το πλοίο πλαγιοδετημένο στη Σύρο, το πλήρωμα να τρέχει πανικόβλητο με πηλοφόρια στα χέρια και τσιμέντο για να μπαλώσουν ένα ρηγματάκι από κοπάνημα στην Τήνο. Στην Τήνο δεν το θυμάμαι να πλαγιοδετεί στο μέσα λιμάνι φίλε csst9728 και ο λόγος είναι πως εκείνη την εποχή τουλάχιστον η πλαγιοδέτηση ήταν μόνο για το Παναγία Τήνου για το οποίο άλλωστε είχαν φτιαχτεί και σαμαράκια στον ντόκο. Αν όμως είσαι απο κεί και το έχεις δεί, πάω πάσο. Για τη Μύκονο, όσα χρόνια ήταν στη γραμμή το Παναγία Τήνου το Ναιάς ΙΙ δεν πλαγιοδετούσε για τον απλούστατο λόγο ότι το Παναγία Τήνου έπαιρνε εκείνη τη θέση αναγκαστικά. Όταν όμως έφυγε από τη γραμμή το Παναγία Τήνου, πλαγιοδετούσε περιστασιακά νομίζω διότι η θέση της πλαγιοδέτησης εκείνα τα χρόνια κατέληγε σε γλίστρα και λόγω του πολυ κοντού του καταπέλτη ήταν μαρτύριο για τα αυτοκίνητα.

Όπως είπαν οι προλαλήσαντες, αν βάλουμε κάτω πόσοι και ποιοί έχουν περάσει από το πλοίο αυτό θα φτιάξουμε ένα μικρό Hall of Fame. Κορυφή κατά τη γνώμη μου ο Αντρέας Νάζος που πίνει τον καφέ του πια στο Γυαλό, στη Ρουβέρα. Αξέχαστα περάσματα σε απόσταση αναπνοής από το Ταμέλο με τα βράχια να φαίνονται δίπλα στο πλοίο, μανούβρες-πιρουέτες με 9άρια στο παλιό της Μυκόνου, τι να πρωτοθυμηθώ.. Βαπόρι όμορφο, καλλίγραμμο, καλοτάξιδο, αξιόπιστο. Χαίρομαι που τα έφερε έτσι η ζωή και τον καιρό του παροπλισμού του και της πώλησης του εκεί που καταλήγουν κάποια μέρα όλα μας οι παιδικές αναμνήσεις, ήμουν πολύ-πολύ μακριά από την Ελλάδα. Κι έτσι θα το θυμάμαι πάντα ζωντανό, σε δράση και γεμάτο ζωή, και δεν υποβλήθηκα στην ψυχοφθόρο ενασχόληση με ένα ζωντανό-νεκρό όπως οι φίλοι του Γεώργιος Εξπρές, του Νήσος Χίος και τόσων άλλων..

Thanks for the memories, old buddy..

Link to comment
Share on other sites

Ξέχασα το σαλονάκι κάτω απο το γκαράζ, αποκλειστικό για τους ψαγμένους του Ναιας ΙΙ με κάτι πράσινα καθίσματα. Αυτό το έβρισκε κανείς αν αντί να βγεί στο γκαράζ, συνέχιζε κατεβαίνοντας τις σκάλες προς τα έγκατα.
Μιάς και ως φαίνεται διατηρείς ανέπαφο το μνημονικό σου:D...αυτό το σαλονάκι στα έγκατα:P...δεν είχε μετατραπεί επί Αγαπητών σε χώρο με θέσεις πούλμαν?
Link to comment
Share on other sites

Άντε πάλι μνημόσυνα...:rolleyes:

Αξεπέραστη φιγούρα στο λιμάνι, alter ego του Παναγία Τήνου, όταν έφυγε το τελευταίο, μου φάνηκε σαν να έχασε ένα κομμάτι του και το Ναϊάς. Και πείτε με όπως θέλετε αλλά έλα που 3 στις 4 φορές διάλεγα Ναϊάς ΙΙ και όχι Παναγία. Μου άρεσε πολύ που απέναντι σ' εκείνη την αξεπέραστη γραμμή και ομορφιά, ένα Γαλλικό πλοίο (εξ ορισμού "μη μου άπτου") παράβγαινε στα ίσα.

Α. Σαρρής, Α. Νάζος: Πλοίαρχοι με Κ κεφαλαίο.

Τέλος πάντων 20 σχεδόν χρόνια πριν, ο Georgios Express, σχεδόν νεόνυμφος τότε, προτείνει στην σύζυγό του τριήμερο Αγίου Πνεύματος στην Μύκονο. Ή σύζυγος γούσταρε μεν, αλλά παρότι τότε ήτο ακόμη του αεροπλάνου, τι να κάνει, εδέχθη. Πρωϊ Παρασκευής στον Πειραιά, φύσαγε ήδη μέσα, άμα καβατζάραμε τις Καβο-Κολώνες αρχίσανε οι κατραπακιές. Σφηνώθηκε η σύζυγος σε μιά πολυθρόνα στο πλωριό παράθυρο της Α' θέσης, κάποια στιγμή το πήρε απόφαση ότι δε θα βουλιάξουμε και είπε ανακουφισμένη "Καλό πλοίο, ε?" (Που να ήξερε τι της επεφύλασσε το μέλλον).

Τέλος πάντων, μπροστά στο κοράκι της πλώρης (ISPS είπατε?) ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αλλοδαπών τουριστών δεν το κούνησε ρούπι 5 ώρες. Φτάσαμε στην Μύκονο, ρεμετζάραμε (εγώ στο φτερό), φουντάραμε, αυτοί ακίνητοι, εκεί.

Κάποια στιγμή ένα γηραλέος ναύτης τους φωνάζει "Ε, μπάρμπα, Μύκονος". Για πότε τα μάζεψαν, για πότε ξεμπάρκαραν, ούτε μοτοσακό να ήταν :P

Link to comment
Share on other sites

Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πλοίου ήταν ότι έγραφε το όνομά του και στον καθρέπτη της πλώρης. Ήταν κάτι που ξεκίνησε επί Κατσουλάκου και το διατήρησαν οι Αγαπητοί. Προσωπικά, δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο πλοίο που να γράφει το όνομά και στον καθρέπτη.

Να πω ακόμα ότι στο πλοίο οφείλω και την γνωριμία μου (και το κόλλημα) με τις Γραμμές Στρίντζη.:) Συροτηνομυκονία πάντα πήγαινα από Πειραιά, μέχρι που ένα πρωί (αρχές δεκαετίας του ’90)...έχασα το ΝΑΪΑΣ ΙΙ για Τήνο. Και πρόκειται για την μοναδική φορά (μέχρι στιγμής) που έχω χάσει πλοίο. Κάτι που ξεκίνησα αργούτσικα, κάτι η κίνηση στο δρόμο, κάτι ο τροχονόμος στην πλατεία Καραϊσκάκη που δεν με άφηνε να περάσω…έφθασα όταν το πλοίο είχε πλέον λύσει και ήταν 2 μέτρα από το ντόκο. Φώναξα μεν «Σταματήστε το πλοίο, εδώ βουλευτής Μαντάς…μέλλων υπουργός Ναυτιλίας» (ως άλλος Μπάρκουλης:P)…αλλά μάλλον δεν με πήραν στα σοβαρά.:D Εναλλακτική λύση ήταν το απόγευμα από Ραφήνα..με το Ionian Sun (εάν θυμάμαι καλά) των Γραμμών Στρίντζη. Τρομακτική διαφορά ατμόσφαιρας και σέρβις από τα πλοία του Πειραιά. Μόνο που σου έδιναν καφέ σε κούπα με πιατάκι και νερό στο γυάλινο ποτήρι (στο μπαρ της οικονομικής) …όταν οι άλλοι συναγωνίζονταν στο πιο φθηνό πλαστικό ποτηράκι…αρκούσε για να μην ξαναπατήσω Πειραιά για Τήνο-Μύκονο, μόνο για Σύρο . Οπότε από αυτή την πλευρά οφείλω ευγνωμοσύνη στο πλοίο…που το έχασα.:rolleyes:

Και μιάς και τα ξαναθυμηθήκαμε, ας δούμε και μιά άφιξη του στη Σύρο, το 1992. Στην δεξαμενή του Νεωρίου, εάν δεν απατώμαι, είναι το επίσης αείμνηστο «Παλλάς Αθηνά» της Ηπειρωτικής.

Link to comment
Share on other sites

Μιάς και ως φαίνεται διατηρείς ανέπαφο το μνημονικό σου:D...αυτό το σαλονάκι στα έγκατα:P...δεν είχε μετατραπεί επί Αγαπητών σε χώρο με θέσεις πούλμαν?

Ναι, ήταν ένα σαλονάκι με πούλμαν και μερικές μπαγκαζιέρες για τις βαλίτσες.

Το ίδιο σαλονάκι , για ψαγμένους Βεργινικούς,είχε και το αδελφό του ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ όπως έχω αναφέρει και στο σχετικό θέμα αλλά λίγο μικρότερο γιατι εκεί το ΒΕΡΓΙΝΑ είχε και κάποιες λιγοστές καμπίνες επιβατών βεβαίως βεβαίως.:D

Σαλόνι 2 μέτρα κάτω από την ίσαλο, δίπλα στο κοντρολ ρουμ με ηχητικές απολαυσεις τα αλαρμ των μηχανών.:P

Link to comment
Share on other sites

μια φορα ειχα ταξιδεψει με το Ναϊάς ΙΙ. το θυμαμαι να πλαγιοδετει στην τηνο στο μεσα λιμανι, να πρυμνιοδετει στη συρο (νομιζω εκει που διανυκτερευουν τωρα τα ενδοκυκλαδικα) και να ειναι γεματο κοσμο και μπλε καρεκλες του σκηνοθετη.

το μπαλκονακι το θυμαμαι και εγω

Link to comment
Share on other sites

Έχω ένα βιβλιαράκι (του 1989) του τότε Αρχιμανδρίτη και νυν Μητροπολίτη Σύρου κλπ Δωρόθεου Β’ σχετικά με το χρονικό της ανακάλυψης της εικόνας του Ελ Γκρέκο στην εκκλησία της Κοίμησης στην Ερμούπολη. Και ψάχνοντας κάτι για τον Ελ Γκρέκο, έπεσα επάνω στο…ΝΑΪΑΣ ΙΙ.:D

Η εικόνα υπήρχε στην εκκλησία από δεκαετίες, ως αγνώστου δημιουργού…μέχρι που στις1/4/1983 ο αρχαιολόγος Γ. Μαστορόπουλος ανακάλυψε την υπογραφή του δημιουργού: «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο δείξας». Ανακάλυψη μεγάλη, καθώς επρόκειτο για ένα μέχρι τότε άγνωστο έργο του ζωγράφου. Μετά από συννενοήσεις του αρχαιολόγου με τους προϊσταμένους του και του τότε Μητροπολίτη Δωρόθεου Α’ με τον Αντρέα και την Μελίνα, η εικόνα μεταφέρεται με πολεμικό πλοίο στην Αθήνα, για φύλαξη, μελέτη και συντήρηση, με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει στην Ερμούπολη το γρηγορότερο. Το «γρηγορότερο» όμως άρχισε να αργεί και να περνάει ο καιρός, ενώ τους Συριανούς άρχισαν να τους «ζώνουν τα μαύρα φίδια».

Μετά από παραστάσεις στη Μελίνα, δημοσιεύματα, ακόμα και απειλές για προσφυγή στη δικαιοσύνη για την αδικαιολόγητη παραμονή της εικόνας στην Αθήνα…έφθασε επιτέλους η ώρα της επιστροφής στην εκκλησία της Κοίμησης, τρεισήμισι χρόνια μετά, στις 5 Οκτωβρίου 1986.

post-31-128326999581_thumb.jpg

ΥΓ Εντύπωση μου έκανε που δεν προτιμήθηκε, για λόγους συμβολικούς, η επιστροφή της εικόνας να γίνει με το ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ.:confused:

Edited by polmyt
Link to comment
Share on other sites

Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πλοίου ήταν ότι έγραφε το όνομά του και στον καθρέπτη της πλώρης. Ήταν κάτι που ξεκίνησε επί Κατσουλάκου και το διατήρησαν οι Αγαπητοί. Προσωπικά, δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο πλοίο που να γράφει το όνομά και στον καθρέπτη.

Ἦταν καὶ τὸ Νῆσος Χίος τῆς ΝΕΧ στὰ τελευταῖα του χρόνια ποὺ εἶχε τὸ ὄνομά του γραμμένο κάτω ἀπὸ τὸ ζωνάρι τῆς πλώρης. Περισσότερα θὰ βρεῖς στὸ θέμα τοῦ Νῆσος Χίος. Φίλε Νηρέα ἐκπληκτικὰ τὰ ντοκουμέντα σου! Τὸ Ναϊάς ΙΙ ἦταν κατὰ τὴ γνώμη μου «πιὸ πλοῖο» ἀπὸ τὴν Παναγία Τήνου καὶ δικαίως μετέφερε τὴν εἰκόνα. Πάντως εἶμαι περίεργος νὰ μάθω πῶς ταξίδεψε ἡ εἰκόνα ἐν πλῷ… Σὲ καμπίνα μὲ ναυτάκια νὰ τὴν φυλάνε, σὲ κάποιο ἄλλο χῶρο τοῦ πλοίου; Ποιός νὰ ξέρει. Ἔχω τὴν διαίσθηση ὅτι δὲ φυλάχτηκε σὲ κάποιο ὄχημα φρουρούμενο ἀπὸ ἔνστολους στὸ γκαράζ.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Σέ δημοσίευμα τών "Νέων" στίς 24.07.1985 αναφέρεται ότι το πλοίο είχε περισυλλέξει το τριμελές πλήρωμα ενός Αμερικανικού αναγνωριστικού αεροπλάνου που είχε κάνει αναγκαστική προσθαλάσωση (ditching) στην περιοχή τής Αναβύσσου.Στό αντίστοιχο αεροπορικό forum που συχνάζω υπάρχει αναφορά μέλους (είναι ερασιτέχνης δύτης που μετέχει στην ομάδα που ανακάλυψε στον βυθό τά συντρίμμια τού αεροπλάνου) ότι επικοινώνησε με τον τότε ασυρματιστή τού πλοίου ο οποίος τους έδωσε πληροφορίες γιά τό γεγονός αυτό.Ξέρει κανείς απο εδώ περισσότερες λεπτομέρειες;

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Μια φωτογραφία που, κατά κάποιον τρόπο, είναι ιστορική.

Το "Ναϊάς ΙΙ" μανουβράρει στο παλιό λιμάνι λιμάνι της Μυκόνου, έχοντας στα αριστερά του το "Εξπρές Αθηνά".

Βρισμόμαστε περίπου στις 19 ή 20 Οκτωβρίου 1999.

Σε λίγες ημέρες θα άρχιζε η αποκαθήλωση των σινιάλων του πλοίου και μαζί το ξύλωμα της ακτοπλοΐας που γνωρίζαμε έως τότε.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καλό φίλο LA.ST. για τη βοήθειά του στη βελτίωση της εικόνας της φωτογραφίας.

Έπειτα από 11 χρόνια, τα χρώματα είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν.

Ελπίζω να μην ξεθωριάσει και η μνήμη.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Παλιότερα χρησιμοποιούσε τον αριστερό καταπέλτη γιατί το πλοίο έδενε με τη πλώρη προς τα μέσα αλλά αργότερα έδενε με τη πρύμη προς τα μέσα και χρησιμοποιούσε το δεξιά πλευρικό καταπέλτη. Εάν θυμάμαι καλά δε μπορούσε να κάνει πρυμνοδετηση γιατί η τότε προβλήτα δεν ήταν καθετη με το βαπόρι (έκανε μια γωνία)

Να και μια φωτογραφια με το πλοιο(το μισο βασικα) δεμενο με την πλωρη προς τα μεσα.Διακρινεται και το πανω στην κοντρα γεφυρα με την αναχωρησης και τα λιμανια 8.30 Συρος-Τηνος-Μυκονος.Προσωπικα δεν το θυμομουν ποτε να ειναι δεμενο ετσι.

post-1819-0-24801300-1293491185_thumb.jp

Η φωτο απο το flickr και τον Vounisios

Υ.Γ Αν καποιος ξερει και ποιο ειναι το διπλα βαπορι ας κανει ενα κοπο να μας το πει

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...