Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

Τι γίνεται παιδιά με το πλοίο ??? Αύριο κλείνει δύο μήνες στο Πέραμα (και σε σημείο που θα πληρώνει και αρκετά "λιμανιάτικα"), χρονικό διάστημα που το βρίσκω αρκετά μεγάλο για πλοίο που εδώ και αρκετό καιρό έχει πουληθεί για σκραπ. Τόσο μεγάλο ξύλωμα του κάνουνε, ή χρειάζεται τόση μεγάλη προετοιμασία για το τελευταίο ταξίδι ???

Όχι τίποτα άλλο, αλλά το έχουμε και στην δημοσκόπηση με τα πλοία που αποχώρησαν προς διάλυση το 2010..... ;)

Edited by ΣΕΙΡΙΟΣ
Link to comment
Share on other sites

Μετά από πολύ καιρό είδα σήμερα το πλοίο αναμμένο στο Πέραμα και αρκετούς αλλοδαπούς να εργάζονται στο πλοίο. Όποτε λογικά δε θα πρέπει να αργήσει πολύ η τελευταία αναχώρηση του.

Link to comment
Share on other sites

Στην πλώρη και στον καθρέφτη της πρύμης έχει αναγραφεί το "νέο" και τελευταίο όνομα του πλοίου. Την ώρα που πέρασα από εκεί το μεσημέρι γραφότανε (ή καλύτερα σβηνόντουσαν τα γράμματα που περισσεύανε) και από τα πλαινά της πρύμης.

Σημ. Στην φωτό αριστερά διακρίνεται και το ...SOS :P .

Link to comment
Share on other sites

Πάμε να δούμε το Kritos (πρώην Ερωτοκριτος Τ) στο Πέραμα από πλωρα, από πρυμα και από πρυμααριστερά που είναι γραμμένο το νέο όνομα του «Ερώτα», που ήταν παρατσούκλι που του είχαν βγάλει τα πληρώματα του.

Link to comment
Share on other sites

Το Kritos θα φέρει σημαία Comoros και λιμάνι νηολόγιου Moroni. Το πλοίο θα αργήσει λίγο να φύγει γιατί έχει μηχανικά προβλήματα. Το νωρίτερο που μπορεί να είναι έτοιμη θα είναι σε 10 ήμερες ενώ μπορεί να κάτσουν έως και ένα μηνα ακόμα εδώ.

Link to comment
Share on other sites

Εξαρτάται από τον προορισμό της ρυμούλκησης. Άμα διαβάσεις λίγο πιό πάνω, θα δεις ότι...

Συμφωνα με το FOSE το βαπορι πουληθηκε για σκραπ στην Ινδια προς 366.5 δολαρια τον τονο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Παραμένει στη ράδα και ίσως φύγει το πρωί. Τί σου είναι όμως η αγάπη για τα βαπόρια! Δενόμαστε τόσο με κάτι που άλλοι το βλέπουν κομμάτια από λαμαρίνες και μόνο. Και μας πληγώνει κάθε τέλος. Προ διμήνου με τη φυγή του ΑΠΟΛΛΩΝΑ μέχρι..και στον ύπνο μου το είδα! :(

Link to comment
Share on other sites

Dystyxws allo ena istoriko ploio paei gia dialysh..Kanena istoriko ploio ths aktoploias h ths adriatikhs dn katafere na sw8ei..Kai 8a symfwnhsw file m gpap mazi s..AN kai 18 xronwn einai toso to desimo m me ta ploia pou otan fygei kapoio 3afniazomai kai lypamai poly kai as mn ta exw zhsei poly..Dn 8a euxh8w kalo ta3idi ston EROTOKRITO gt ekei pou 8a paei 8a ginei h omorfia t xilia kommatakia kai dn 8a einai pia zwntanos..mono apo tis fwtografies pleon..

Link to comment
Share on other sites

αντιο για μια ακομη φορα. παιρνει μαζι του, αναμνησεις δεκαετιων απο το λιμανι της πατρας και το ιονιο.

οσο και να το ξεραμε εδω και πολυ καιρο, οταν βλεπεις το Destination Alang, κατι σε πιανει.

post-1817-0-13894300-1293198563_thumb.jp

Link to comment
Share on other sites

Σε συνέχεια των μοναδικών -ειδικά των εν πλω- φωτογραφιών του Proud, μερικές φωτογραφίες κι από μένα, μια επί MyWay και κάποιες με τα παλιά και νέα χρώματα της Endeavor. Eίσοδος του πλοίου στο λιμάνι, πόζα... πλαγιομετωπική στο κεφάλι της Αγίου Νικολάου και μέρος της διαδικασίας πρόσδεσης. Mε τον Ερωτόκριτο ταξίδεψα το 2001 για Βενετία με τα σινιάλα της Minoan, με πολύ καλή μου φίλη και πλοίαρχο τον πατέρα της, κύριο Cerbini. Θα κοιτάξω για φωτογραφίες του εσωτερικού από τότε.

Link to comment
Share on other sites

Θα σε παρακαλουσα φιλε voyager αν μποριεις να τις ανεβασεις γιατι ηταν ενα απο τα αγαπημενα μου καραβια.Επι μινωικων δε φυσαγε σε ολους τους τομεις.Εσωτερικα απο ταχυτητα.Βαπορας.

Link to comment
Share on other sites

Θα συνεισφερω και γω με λιγο πορνο. Ερωτοκριτος Τ θεογυμνος στο Σκαραμαγκα αρχες του 2008.

Ενα πρωτοποριακο πλοιο που αγοραστηκε απο το Στριντζη και πουληθηκε εν πλω στις Μινωικες με ανταλλαγμα χρηματα και το πρωτο Σουπερφερρυ (που ειχε αγοραστει απο τις Μινωικες τοτε) Σπουδαια επιτυχια στην Αδριατικη απο την αρχη της καριερας του μεχρι και το τελος. Εκτος απο την ομορφια του πανω απο το νερο που διατηρησε σε σχεση με το αδερφακι του μεχρι το τελος του βλεπουμε και την ομορφη και βαθεια γαστρα του κατι που το εκανε μουλαρι στη μανουβρα σε συνδυασμο με το ενα τιμονι του αλλα συγχρονως ενα απο τα ποιο καλοταξιδα της αδριατικης

tn_gallery_1826_75_502532.jpg

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμή το ότι βρίσκεται ήδη στη ράδα του Port Said και το τέλος όλο και πλησιάζει, θα ήθελα να πω κι εγώ δύο πράμματα.

Κατ' αρχήν ήταν ένα από τα αγαπημένα μου βαπόρια. Βαπόρι αμπάσο αλλά επιβλητικό, που δεν βιάστηκε στη μετασκευή σαν το αδελφό του και που γενικότερα όσο το πρόσεχαν δεν πρόδοσε ποτέ τους ιδιωκτήτες του. Ήταν το πρώτο καράβι (αν θυμάμαι καλά) που μείωσε τη διάρκεια του ταξιδιού Πάτρα Αγκώνα σε λιγότερο από 24 ώρες άσχετα αν δεν διαφημίστηκε όσο τα ΣΟΥΠΕΡΦΑΣΤ και το ΑΡΕΤΟΥΣΑ μελλοντικά.

Παρά τα πολλά χρόνια θητείας του στην Αδριατική, ευτύχισα να το ταξιδέψω τέλη Μάρτη του 2009, και αυτό από σπόντα, με την ευγενική προσφορά ενός καλού φίλου. Με 20 κόμβους δρόμο παρά την ηλικία του και παρά τις εκπτώσεις που είχαν αρχίσει να πέφτουν στις επισκευές του (αυτά να τα βλέπουν οι δικοί μας στο Αιγαίο), το καράβι ήταν συνεπές στην ώρα του και στην αναχώρησή του και στην άφιξή του.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ότι μπαίνοντας στο καράβι έβλεπες ένα πλήρως ανακαινισμένο μέρος πρύμα που έφτανε μέχρι το self-service και από κει και πέρα μεταφερόσουν σε μια άλλη εποχή μιας και καμπίνες, χώρος receprion και σαλόνι ήταν αυτούσια από την Ιαπωνία κάτι που έκανε το βαπόρι να χάνει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που είχε τουλάχιστον εξωτερικά.

Με καπετάνιο τον Άγγελο Αντωνάτο τότε, αρχίσαμε να κόβουμε αρκετά πριν τη βόρια είσοδο της Πάτρα (μπαταριστό γαρ) και να γίνονται συνεχόμενες τιμονιές ώστε το καράβι να κόψει κι άλλο. Άπνοια τότε και ήταν από τις λίγες φορές που είδα τον ΕΡΟΤΟΚΡΙΤΟ να γυρνάει πολύ αργά και επιβλητικά μεν αλλά χωρίς ρυμουλκό.

Για μένα ήταν ένας τίμιος και ήσυχος εργάτης και ένα τρανό παράδειγμα ότι βαπόρια, με όλη τη σημασία της λέξης, υπήρξαν και σε γραμμές εκτός Αιγαίου. Θα τολμήσω να πω (και ας γνωρίσω την λαϊκή κατακραυγή) ότι θα μου λείψει πολύ περισσότερο από τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ και άλλα βαπόρια που φύγανε και θα παραθέσω μία φωτο επί Μινωικών (μιας και επί Artioli και Τζανετάτου έχουμε άπειρες), ανήμερα της γιορτής μου το 1998, πλαγιοδετημένο στην Πάτρα περιμένοντας τη βραδινή του αναχώρηση για Βενετία. Τότε που και το πλοίο έλαμπε, χωρίς ίχνος σκουριάς και τρεξίματος αλλά και που μπορούσες άφοβα να πλησιάσεις ακόμα και τα κάγκελα του λιμανιού :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...