Cruise Sardegna (ΙΜΟ 9351505)

[Nikos_Chania]

Επέστρεψε στα δρομολόγιά του προχθές το βράδυ το πλοίο.

[Nikos_Chania]

Ας το δούμε και με τη νέα του φορεσιά. 

Insta story απο την εταιρεία 

 

[Nick the Greek]

Τετάρτη στο Livorno, προχωρημένο το πρωινό και με ημίωρη καθυστέρηση αναχωρεί και το Cruise Sardegna όπως κάθε μέρα για την Olbia. Με τα full μπλέ σινιάλα της Grimaldi Lines πια, Μινωικές παλιά στο Τέξας.

[Nick the Greek]

Λίγο ακόμη Cruise Sardegna σε αναχώρησή του από το Livorno το καλοκαίρι που μας πέρασε. Γενικά οι λιμενικές υποδομές έχουν αρχίσει να είναι αναπαρκείς για αυτού του μεγέθους τα πλοία, βλέποντάς το μέσα στο Livorno είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

[mvin]

Ας το θυμηθούμε και ως CRUISE OLYMPIA στα κόκκινα, τον Ιούνιο του 2020, έχοντας αναχωρήσει από Πάτρα

[Nick the Greek]

Δύο και πλέον έτη μετά την αποδημία του πρώην Cruise Olympia για τη Σαρδηνία, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω από την Olbia για το Livorno το περασμένο Σάββατο. Η γενική εντύπωση δεν ήταν κακή, παρά τα συνεχή δρομολόγια το πλοίο ήταν καθαρό και το πλήρωμα ευγενικό, ειδικά στη reception. Το τελευταίο μου ταξίδι με το πλοίο πάει πρίν 10 και πλέον χρόνια οπότε μου είναι δύσκολο να συγκρίνω τους τότε με τους τώρα χώρους. Πάμε να δούμε λίγες φωτογραφίες σημειώνοντας πως οι συνθήκες πρωτοκόλλου με τις οποίες ταξιδέψαμε καθιστούν την εσωτερική φωτογράφιση μια δύσκολη υπόθεση διότι και οι χώροι δεν διακρίνονται καλά. 

 

Το πλωριό σαλόνι δείχνει κάπως έτσι και έχω την αίσθηση πως μένει και τη νύχτα ανοιχτό, ενώ εδώ μπορούμε να πάρουμε μια γεύση από το self service. Να και το ανανεωμένο deck plan με το μπάρ της πισίνας να έχει μετατραπεί τόσο σε burger corner αλλά και σε κλαμπάκι μετά την αναχώρηση από την Olbia. Μεγάλη μορφή ο DJ οφείλω να σημειώσω, ατομάκι από τα λίγα με μαύρο πανωφόρι με hoodie και μαύρο γυαλί από περίπτερο στην Αγία Τριάδα. Εδώ βλέπουμε και τη lux καμπίνα μας στο deck 9, καμπίνα που επελέγη διότι το πλοίο ήταν απλά φίσκα και δεν βρίσκαμε κάτι οικονομικότερο. Δύο νοματαίοι και ένα Zastava με τη lux καμπίνα και εισιτήριο one way, το μαλλί πήγε πεντακόκια. Αυτά παθαίνει όμως όποιος ταξιδεύει Ιούλιο.

 

Ένας νεωτερισμός που έχουν κάνει είναι η ύπαρξη ενός μηχανήματος απέναντι από τη ρεσεψιόν το οποίο παράγει αυτόματα κλειδιά με barcode για τις καμπίνες. Στις περισσότερες περιπτώσεις δούλευε κανονικά, εκτός από τον γκαντέμη ο οποίος αναγκάστηκε να περιμένει στη ρεσεψιόν για να του δώσουν παλαιού τύπου κλειδί. Τελικά όπως διεπίστωσα αργότερα δεν ήμουν ο μόνος, πρέπει να το βελτιώσουν αυτό. Η πλάκα είναι πως για να μου δώσουν το παραδοσιακό κλειδί, μου πήραν το διαβατήριο, επιστρεπτέο την επομένη το πρωί με την επαναπαράδοση του κλειδιού. Η ανταλλαγή κλειδιού με διαβατήριο έγινε χέρι με χέρι σε στύλ ανταλλαγή αιχμαλώτων κατασκόπων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Σημειωτέον με άφιξη 0730 στο Livorno, οι πρώτες ανακοινώσεις για τις καμπίνες έλαβαν χώρα στις 0530, για όνομα του Θεού πραγματικά.

 

Αυτό που σίγουρα δεν μου άρεσε στο ταξίδι ήταν το φαγητό στο self service. Πραγματικά απογοητευτικό. Οι επιλογές ήταν 2 ειδών ζυμαρικά, ένα ταψί με κανελλόνια, κοτόπουλο πανέ και ένα φιλέτο ψάρι. Ενός είδους σαλάτα και ένα ορεκτικό που ήταν ένα κομμάτι mozzarella με 2 φλύδες τομάτα. Το ορεκτικό, ένα φιλέτο κοτόπουλο πανέ και 1 μικρό μπουκαλάκι νερό κόστισαν 28 ευρώ. Για πάρτη τους αύριο θα κάνω τρισάγιο, ακόμα τα κλαίω. Και δικαιώθηκαν φυσικά οι Ιταλοί συνεπιβάτες με τους οποίους περιμέναμε μαζί στην επιβίβαση που όλοι ανεξαιρέτως είχαν πάρει φαγητό απέξω μαζί τους για το ταξίδι, ακόμη και πίτσες. Κάτι που προτίθεμαι να κάνω κι εγώ την επόμενη φορά. Όπως και να το κάνεις, κατακαλόκαιρο με το πλοίο πρωτόκολλο και τόσες λίγες επιλογές, είναι απαράδεκτο. Ποιότητα μετριότατη.