Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

...τα οποία, ναυάγια του Πατραϊκού, τα έχουμε "τιμήσει" ιδιαιτέρως στην ενότητα του φόρουμ Ιστορίες με Πλοία και Πλοία με Ιστορία . Εκεί λοιπόν έχουμε βάλει 2 κουίζ με πλοία/ναυάγια του πατραϊκού:

Εικοστή Τέταρτη Ιστορία: Το ναυαγιο του τορπιλοβολου chamois βορεια του ακρωτηριου παπας (αραξος) στις 14/26 Σεπτεμβρίου 1904.

Εικοστή Πέμπτη Ιστορία: Η βύθιση του Βρεττανικού Ναρκαλιευτικού BYMS 2077, στις 25/10

Σε αυτά αναφέρεται και το λινκ που δίνεις και το κυριώτερο: το site αυτό ανήκει στο μέλος του φόρουμ, τον Πατρινό αυτοδύτη, Γιώργο Καρέλα, ο οποίος έχει ανακαλύψει αρκετά από αυτά και όπως έμαθα τελευταία βρήκε άλλο ένα άγνωστο ναυάγιο, το ναυάγιο του Marguerite. Αλλά προφανώς δεν έχει προλάβει να κάνει update στο site.

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

πηγη: Τα Νεα

Επιστήμονες από την Πάτρα χαρτογράφησαν όλα τα ναυάγια των ελληνικών θαλασσών

«Μέχρι τώρα στην Ελλάδα “σκοντάφταμε” πάνω σε ναυάγια, τα εντοπίζαμε εντελώς συμπτωματικά. Στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αντιθέτως, προχωρήσαμε στην αναζήτησή τους με τη χρήση εξελιγμένων μέσων. Τόσο στον Πατραϊκό όσο και στο Αιγαίο, αποτυπώσαμε στον βυθό ακόμα και προπολεμικά πλοία, κομμάτια της ναυτικής ιστορίας μας...».

Επιστήμονες από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών έκαναν «κόσκινο» τον πυθμένα του Πατραϊκού Κόλπου, τον σάρωσαν σχεδόν στο σύνολό του για μια δεκαετία, στο πλαίσιο χαρτογράφησής του. «Έφτασαν» έως και σε βάθη εκατοντάδων μέτρων, εντόπισαν 14 ναυάγια, με το πιο παλιό απ΄ αυτά να χρονολογείται μεταξύ 1905-1910. Κάποια, μάλιστα, όπως περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής της σχετικής πανεπιστημιακής μελέτης, επίκουρος καθηγητής Ωκεανογραφίας, κ. Γιώργος Παπαθεοδώρου, κρύβουν πίσω τους πραγματικά δραματικές ιστορίες, όπως το ιταλικό «Μarguerite». «Βυθίστηκε, πιθανότατα από νάρκη, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 13-10-1943, ημέρα που η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία. Την ώρα εκείνη μετέφερε, υπό γερμανική καθοδήγηση, 900 Ιταλούς αιχμαλώτους, στρατιώτες της μεραρχίας Αcqui, που έδρευε στην Κεφαλονιά. Από αυτούς οι 544 έχασαν τη ζωή τους. Το κουφάρι του είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά το 1970 απ΄ τον πρωτοπόρο ωκεανογράφο, καθηγητή στο ΜΙΤ, Η. Εdgerton. Εμείς, όμως, το αποτυπώσαμε, μ΄ έναν σύγχρονο ηχοβολιστή πλευρικής σάρωσης.

Στα βόρεια του Πατραϊκού «αναπαύεται» και το νορβηγικό φορτηγό ατμόπλοιο «Svein Jarl», μήκους 265 ποδών και καθαρής χωρητικότητας 1.115 κόρων, που είχε ναυπηγηθεί το 1943, στο Τrondheim. «Προερχόμενο από Κωνσταντινούπολη, είχε αποπλεύσει στις 16 Ιανουαρίου 1948 απ΄ το λιμάνι της Πάτρας, με γενικό φορτίο και προορισμό την Αμβέρσα. Έπλεε κοντά στις εκβολές του Εύηνου ποταμού με ρότα για τα ανοικτά, όταν το πρωραίο τμήμα του κομματιάστηκε από μια ξεχασμένη νάρκη, που είχε ποντιστεί μεταξύ του Ακρωτηρίου Αράξου και των αιτωλοακαρνανικών ακτών. Μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας, βυθίστηκε, παρασύροντας μαζί του οκτώ μέλη του πληρώματος», αφηγείται ο κ. Παπαθεοδώρου.

Ο «Βρετανικός»

Με τη συμβολή του σκάφους «Φιλία» του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών και του αναπληρωτή καθηγητή Κ. Κουτσικόπουλου, η ερευνητική ομάδα στράφηκε και προς το Αιγαίο, όπου πριν από ένα μήνα αποτύπωσε ηχοβολιστικά και τον δίδυμο «αδελφό» του «Τιτανικού», το πλοίο «Βρετανικός» («ΗΜΗS Βritannic»), που κατέληξε στον υγρό «τάφο» του, επίσης από νάρκη, στις 21 Νοεμβρίου 1916, ανοικτά της Τζιας. «Είναι τεράστιο ναυάγιο, σε βάθος 110 μέτρων. Διακρίνεται, ωστόσο, εύκολα, τα φουγάρα του φαίνονται πως έχουν πέσει. Οι καταγραφές του απ΄ το ηχοβολιστικό μηχάνημά μας είναι εντυπωσιακές. Είναι σαν να βλέπει κανείς την ακτινογραφία του βυθισμένου πλοίου», σημειώνει ο καθηγητής, που επισημαίνει, παράλληλα, πως κάθε ολοκληρωμένη ανάδειξη ναυαγίων προϋποθέτει συστηματικές έρευνες.

«Αυτό ακριβώς κάναμε στην ευρύτερη περιοχή του Πατραϊκού, του Αιγαίου και του Ιονίου, με τη χρήση εξελιγμένων συστημάτων και οργάνων θαλάσσιας έρευνας, όπως ο ηχοβολιστής πλευρικής σάρωσης (side scan sonar), που σαρώνει μεγάλες εκτάσεις της επιφάνειας του πυθμένα, σε σύντομο χρόνο, ανεξάρτητα από την περιβαλλοντική κατάσταση της θάλασσας- αν είναι δηλαδή θολή ή καθαρή. Μ΄ αυτόν εντοπίσαμε τα ναυάγια και συγκεντρώσαμε πολύτιμες πληροφορίες, όπως οι διαστάσεις, τα χαρακτηριστικά και οι βλάβες τους. Στον βυθό καταδύθηκαν και δύτες, αλλά και το τηλεκατευθυνόμενο υποβρύχιο όχημά μας (RΟV), που έφεραν στην επιφάνεια πολύτιμες εικόνες για την αναγνώριση και επιβεβαίωση των ευρημάτων μας».

Edited by Nick the Greek
Link to comment
Share on other sites

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον επίκουρο καθηγητή Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Γιώργο Παπαθεοδώρου, μερικά από τα ναυάγια που εντοπίστηκαν στον Πατραϊκό είναι και επισκέψιμα. «Θα μπορούσαν να αποτελέσουν και υποβρύχια ιστορικά μουσεία, να αναπτυχθεί γύρω τους ο καταδυτικός τουρισμός- στην υποθαλάσσια αυτή περιοχή υπάρχει, εκτός των άλλων, και το μεγαλύτερο, ίσως, και ωραιότερο στην Ελλάδα πεδίο υποθαλάσσιων κρατήρων, που εκπέμπουν αέρια! Θα πρέπει, ωστόσο, προηγουμένως να καθοριστεί για κάθε ναυάγιο το δακτυλικό αποτύπωμά του, να εξεταστούν, δηλαδή, οι περιβαλλοντικές παράμετροι, όπως η ευκρίνεια, η θολερότητα, τα ρεύματα και η επικινδυνότητα στον πυθμένα».

YΓ Στην ομάδα συμμετέχουν οι Γ. Φερεντίνος, Μ. Γεραγά, Ηλ. Φακίρης, Α. Χάλαρη, Α. Κουτσοδενδρής και ο μελετητής ναυαγίων Γ. Καρέλας

Link to comment
Share on other sites

To Μarguerite που αναφέρεται στο άρθρο ήταν ένα φορτηγό πλοίο 748 τόνων που ναυπηγήθηκε το 1918 ως SAN NAMES. Οι Γερμανοί το κατέσχεσαν το 1943 όταν ονομάζόταν MARIA AMALIA και το μετονόμασαν KERCH και αμέσως μετά MARGUERITE.

To Svein Jarl ήταν επίσης φορτηγό, 2056 τόνων, ναυπήγησης 1943.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

Διάβασα τις προάλλες στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα ναυάγια του 2ου ΠΠ και για τον κίνδυνο που αποτελούν για το θαλάσσιο περιβάλλον... 8.500 ναυάγια σε όλο τον κόσμο, μόνο στον 2ο ΠΠ! Καθώς και ένα παλαιότερο στο ΒΗΜΑ που είναι εστιασμένο στον Ελληνικό χώρο.

Ωρολογιακές βόμβες τα 8.500 ναυάγια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου

23/12/2010

Του Τάσου Σαραντή

[email protected]

Περισσότερα από 8.500 πλοία, εκ των οποίων περίπου τα 1.600 ήταν πετρελαιοφόρα, τα οποία βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποτελούν «ωρολογιακές βόμβες» για το θαλάσσιο περιβάλλον αφού στα έγκατά τους κρατούν μεταξύ 2,5 με 20 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου που, εξαιτίας της διάβρωσης, μπορούν ανά πάσα στιγμή να διαρρεύσουν.Aκόμη και με τη χαμηλότερη εκτίμηση, η ποσότητα είναι διπλάσια από αυτή που διέρρευσε μετά από την καταστροφή της εξέδρας άντλησης πετρελαίου της BP στον Kόλπο του Mεξικού.

Βυθισμένα εμπορικά σκάφη

Kατά τη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξαν οι μεγαλύτερες στα χρονικά απώλειες στη ναυτιλία. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα των ναυαγίων, που στα έγκατά τους κρατούν καύσιμα, σε ολόκληρη την υδρόγειο χρονολογούνται από τα έξι χρόνια αυτού του πολέμου.

Tα βυθισμένα εμπορικά σκάφη βρίσκονται διασκορπισμένα γύρω από τους εμπορικούς δρόμους, εκεί δηλαδή που δέχτηκαν τις μοιραίες επιθέσεις. Kαι, επιπλέον, υπάρχουν τα πολεμικά πλοία που βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Περλ Xάρμπορ και στη μάχη της λιμνοθάλασσας του Tσουκ, την ιαπωνική βάση στον Eιρηνικό όπου οι HΠA βύθισαν πάνω από 50 ιαπωνικά σκάφη. Σε κάποιες περιοχές, σ’ αυτά τα ναυάγια, καταγράφεται ήδη διαρροή πετρελαίου απειλώντας παρθένες ακτές, δημοφιλείς παραλίες και περιοχές ωοτοκίας ψαριών.

O Tρεβόρ Γκίλμπερτ από την αυστραλιανή Yπηρεσία Nαυτικής Aσφάλειας και η Nτάγκμαρ Eτκιν από το Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Eρευνας στην πολιτεία της Nέας Yόρκης και οι συνάδελφοί τους έχουν συντάξει την πρώτη παγκόσμια βάση δεδομένων αυτών των ρυπογόνων ναυαγίων. Σύμφωνα με αυτή, υπάρχουν 8.569 ενδεχομένως ρυπογόνα ναυάγια, εκ των οποίων 1.583 ήταν πετρελαιοφόρα.

Kανένας δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα πόσο ακριβώς πετρέλαιο υπάρχει σε αυτά τα σκάφη. O Γκίλμπερτ και η Eτκιν υπολογίζουν την ποσότητα κάπου μεταξύ 2,5 και 20 εκατομμύρια τόνους. Aκόμη και στη χαμηλότερη εκτίμηση, η ποσότητα είναι περισσότερο από διπλάσια από εκείνη που διέρρευσε μετά από την καταστροφή της εξέδρας άντλησης πετρελαίου της BP στον Kόλπο του Mεξικού και 60 φορές περισσότερη από αυτή που προέκυψε από το δεξαμενόπλοιο Exxon Valdez.

Mετά από 70 χρόνια στον πυθμένα της θάλασσας, θα αρχίσει σύντομα η διαρροή του πετρελαίου. «Yπάρχουν άφθονες ενδείξεις ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ναυαγίων στα αμερικανικά παράκτια νερά που, στην ουσία, είναι διαρροές που αναμένεται να συμβούν», λέει η Eτκιν.

Δομική ακεραιότητα

H χρονική στιγμή της διαρροής του πετρελαίου για τα περισσότερα ναυάγια εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από την ταχύτητα διάβρωσης του χάλυβα. Oι ναυπηγοί υπολογίζουν ότι ένα σκάφος θα έχανε τη δομική του ακεραιότητα μόλις οι λαμαρίνες του πλοίου χάσουν μεταξύ του ενός τετάρτου και του μισού πάχους τους. Tα περισσότερα σκάφη που βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν λαμαρίνες που το πάχος τους κυμαινόταν μεταξύ 19 και 25 χιλιοστά. Eντούτοις, το ποσοστό διάβρωσης εξαρτάται σημαντικά από τη συγκυρία κατά την οποία βυθίστηκαν τα πλοία.

«Aυτό που μπορεί να ισχύει για ένα ναυάγιο δεν είναι απαραιτήτως το ίδιο για ένα άλλο», λέει ο Γκίλμπερτ. «Tα περισσότερα από τα ναυάγια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν φθορές όταν βυθίστηκαν, οι οποίες είναι πιθανό να έχουν επηρεάσει τη δομική ακεραιότητά τους. Oποιεσδήποτε τρύπες, επίσης, επιτρέπουν στα τοπικά ρεύματα να ωθούν στο εσωτερικό τους οξυγονωμένο νερό, γεγονός που επιταχύνει τη διάβρωση» επισημαίνει.

O Iαν Mακ Λιόντ, από το Nαυτικό Mουσείο της Δυτικής Aυστραλίας, θεωρεί ότι σε 5 έως 10 χρόνια θα μπούμε στην περίοδο των διαρροών, από τα συγκεκριμένα ναυάγια, η οποία αναμένεται να διαρκέσει για 50 χρόνια. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Eθνική Yπηρεσία Ωκεανών και Aτμόσφαιρας των HΠA (NOAA), γύρω από τις αμερικανικές ακτές υπάρχουν περίπου 1.700 ναυάγια που εμπεριέχουν πετρέλαιο είτε με τη μορφή φορτίου είτε ως αποθηκευμένο καύσιμο.

Eάν αυτό διέρρεε, θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι από 15 φορές περισσότερο από την ποσότητα που διέρρευσε από το δεξαμενόπλοιο Exxon Valdez. Aνάμεσα στα πιο επικίνδυνα, για πιθανή διαρροή, ναυάγια ήταν και το Coibra, ένα βρετανικό δεξαμενόπλοιο που τορπιλίστηκε το 1942 και βυθίστηκε έξω από τις ακτές του Λονγκ Aϊλαντ στη Nέα Yόρκη, σε βάθος 55 μέτρων. Mεταφέροντας ένα φορτίο 11.000 τόνων πετρελαίου, το βυτιοφόρο έσπασε σε τρία μέρη και αποτελεί πλέον μια χρόνια πηγή ρύπανσης κατά τη διάρκεια πολλών ετών.

Αποθαρρυντικό το κόστος

Στον Eιρηνικό Ωκεανό περίπου το 85% των ναυαγίων είναι ιαπωνικά και τα υπόλοιπα είναι, συνήθως, αμερικανικά. Στη Mεσόγειο, στον Aτλαντικό και στον Iνδικό Ωκεανό τα μισά βυθισμένα πλοία είναι βρετανικά και το 16% αμερικανικά. Tο κόστος για την άντληση του πετρελαίου από αυτά τα ναυάγια είναι αποθαρρυντικό. Tο 1999 η Eτκιν το υπολόγιζε μεταξύ 2.300 και 17.000 δολαρίων ανά τόνο πετρελαίου, ανάλογα με το βάθος του ναυαγίου και θέση του.

Διαρροή πετρελαίου μαυρίζει τις ακτές των νησιών

Tα νησιά του Σολομώντος και κυρίως το Γκουανταλκανάλ, ήταν κατά το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θέατρο πολύνεκρων μαχών μεταξύ των Συμμάχων και των Iαπώνων. H μάχη στο Γκουανταλκανάλ ήταν μια από τις κεντρικές στιγμές του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Oι Iάπωνες κατέλαβαν το Γκουανταλκανάλ τον Aύγουστο του 1942. Oταν οι Aμερικανοί αποβιβάστηκαν μερικούς μήνες αργότερα, οι Iάπωνες ενίσχυσαν τις ναυτικές τους δυνάμεις. H προσπάθεια που ακολούθησε για τη ναυτική υπεροχή ήταν αιματηρή, αλλά το Φεβρουάριο του 1943 η μάχη τελείωσε νικηφόρα για τους Aμερικανούς. Eντούτοις, άφησε μια κρυμμένη κληρονομιά.

Πριν από τον πόλεμο, η θαλάσσια περιοχή βόρεια του Γκουανταλκανάλ αποκαλούνταν Sealark Sound. Πλέον, είναι γνωστή ως Iron Bottom Sound, εξαιτίας του αριθμού των ναυαγίων που βρίσκονται εκεί. Eνα από αυτά είναι το ιαπωνικό φορτηγό Hirokawa Maru, που, με 6.800 τόνους πετρελαίου στα σωθικά του, βρίσκεται στο βυθό μιας περιοχής που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν μία ειδυλλιακή παραλία με φοίνικες στα νησιά του Eιρηνικού. Kάθε τόσο από το σκάφος διαρρέει πετρέλαιο, απειλώντας τους κοραλλιογενείς υφάλους, τη θαλάσσια ζωή και την αλιεία στην περιοχή. Bέβαια, μπροστά στη διαρροή από την εξέδρα της BP στον Kόλπο του Mεξικού, το πετρέλαιο από το Hirokawa Maru είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.

Aλλά αυτό, δυστυχώς, δεν αποτελεί μία μεμονωμένη περίπτωση ενός σκάφους που μαυρίζει τις ακτές ενός νησιού. Φέτος, έχει αρχίσει να καταγράφεται διαρροή πετρελαίου από το ναυάγιο του Darkdale, ενός βρετανικού δεξαμενόπλοιου που βυθίστηκε το 1941 κοντά στο νησί της Aγίας Eλένης στο νότιο Aτλαντικό Ωκεανό. Kατά τη βύθισή του μετέφερε περισσότερους από 4.000 τόνους πετρελαίου.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13816&subid=2&pubid=86683149#

«Θησαυροί» και... στους ελληνικούς βυθούς

ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ | Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Εναν τουριστικό θησαυρό κρύβουν τα 400 και πλέον ναυάγια πλοίων που βρίσκονται στους βυθούς των ελληνικών θαλασσών. Αποτελούν πόλο έλξης για τους λάτρεις της κατάδυσης, ο οποίος όμως μένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτος. Στον αντίποδα, υπάρχουν ναυάγια-νάρκες για το περιβάλλον καθώς στις δεξαμενές τους βρίσκονται εγκλωβισμένοι τόνοι πετρελαίου. Σε κάθε περίπτωση, τα ναυάγια αφήνονται στην τύχη τους, με σημαντικές απώλειες για τον τουρισμό, αλλά και μεγάλους κινδύνους για το οικοσύστημα και τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Οι μελετητές κκ. Ν. Βεντίκος και Κ. Λούζης από το Εργαστήριο Θαλασσίων Μεταφορών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) δημιούργησαν μια βάση δεδομένων με 402 πλοία τα οποία βυθίστηκαν στις ελληνικές θάλασσες από τις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως και τις μέρες μας και δεν έχουν απομακρυνθεί από τον βυθό. Τα ναυάγια αυτά μπορεί να έχουν μετατραπεί σε καταδυτική «ατραξιόν», ωστόσο πολλά ενδέχεται να αποτελέσουν κάποια στιγμή στο μέλλον μια ακόμη περιβαλλοντική πληγή για το θαλάσσιο περιβάλλον. Οπως προέκυψε από το επιστημονικό μοντέλο που εφάρμοσαν στο ΕΜΠ, στα συγκεκριμένα ναυάγια μπορεί να βρίσκονται εγκλωβισμένοι ως και 134.700 τόνοι πετρελαίου. «Τα ναυάγια περιέχουν διάφορες ουσίες που είναι δυνητικά επικίνδυνες για το περιβάλλον. Μια σημαντική κατηγορία τέτοιων ουσιών είναι τα πετρελαιοειδή (βαριά και ελαφριά κλάσματα πετρελαίου ή λιπαντικά έλαια) που μεταφέρει ένα πλοίο είτε ως καύσιμαή ως φορτίο» αναφέρει ο λέκτορας του ΕΜΠ κ. Βεντίκος.

Οι επιπτώσεις μιας πιθανής διαρροής από ένα ναυάγιο ενδέχεται να είναι καταστροφικές τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με αυτό: οικονομικές (όπως αλιεία ή τουρισμός) ή αναψυχής (ποιότητα υδάτων κολύμβησης κ.λπ.).

Δεν είναι τυχαίο ότι το γερμανικό U133, το οποίο προσέκρουσε σε ελληνική νάρκη τον Μάρτιο του 1942, σύμφωνα με τον ερευνητή δύτη κ. Κώστα Θωκταρίδη, κατά καιρούς «στέλνει» στην επιφάνεια της θάλασσας κηλίδες πετρελαιοειδών. «Εχει ακόμη πολύ πετρέλαιο στις δεξαμενές του» λέει ο κ. Θωκταρίδης, ο οποίος ερευνά εδώ και χρόνια τα πλοία που έχουν «καταπιεί» οι ελληνικές θάλασσες. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα περισσότερα ναυάγια είναι λεηλατημένα. «Δεν μπορεί ο καθένας να παίρνει ό,τι θέλει. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Δεν πρέπει ούτε με τα πέδιλα να ακουμπάμε στα ναυάγια ώστε να μην προκαλούμε ζημιές στους τεχνητούς υφάλους που έχουν δημιουργηθεί εκεί και σφύζουν από ζωή» επισημαίνει ο κ. Θωκταρίδης.

Εκτός από το πετρέλαιο τα ναυάγια αποτελούν «πηγές» χημικών αλλά και άλλων ρυπογόνων υλικών τα οποία μπορεί να περιέχονται σε συσκευές του πλοίου. Ακόμη τοξικά βαρέα μέταλλα απελευθερώνονται σταδιακά από τον σκελετό τού σκάφους ανάλογα με τη διάβρωσή του. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο θαλάσσιων προγραμμάτων του WWF κ. Γ. Παξιμάδη όλες αυτές οι ουσίες έχουν τοξικές επιδράσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=343800&dt=18/07/2010

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Επειδή στην Ιστορία το παρελθόν πολλές φορές αποδεικνύεται παρόν αλλά και μέλλον, παραθέτω εδώ μία μη ναυτική στιγμή Ιστορίας με έντονο παρελθόν αλλά και με πολύ παρόν.

Αφορμή είναι το υποτιθέμενο σχέδιο «ριφιφί» του Π. Λαφαζάνη. Γράφω υποτιθέμενο επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι μετά από 40 χρόνια στον Δημόσιο Χώρο, ο Π. Λαφαζάνης κατέστρωσε ένα σχέδιο νηπιώδες πολιτικά, ανατρεπτικό θεσμικά και κολάσιμο ποινικά. Αυτά ας τα βρουν ο ίδιος με όσους τον κατηγορούν, δικαίως ή αδίκως. Αλλά έλα που ιστορικά έχουν προηγηθεί άλλοι!

Τον Ιανουάριο 1949, η Ι Μεραρχία του ΔΣΕ, με διοικητή τον υποστράτηγο Γιώτη (Χ. Φλωράκη), κατέλαβε το Καρπενήσι, σε εφαρμογή της ύστερης στρατηγικής του Ν. Ζαχαριάδη, που επιζητούσε την κατάληψη μεγάλων πόλεων σε αναζήτηση εμψύχων εφεδρειών, εφοδίων, τροφίμων, όπλων/πυρομαχικών και ταυτόχρονα για δημιουργία εντυπώσεων εντός και εκτός Ελλάδος. Η στρατηγική αυτή αλλού επέτυχε και αλλού επέτυχε (Αριδαία, Νάουσα, Καρδίτσα, Έδεσσα, Καρπενήσι, Φλώρινα) με μεγάλο κόστος, ιδιαίτερα για τους αμάχους και τους ίδιους τους επιτιθέμενους. Στο Καρπενήσι λοιπόν το οποίο έμεινε στα χέρια του ΔΣΕ επί 25 ημέρες, η Ι Μεραρχία (η οποία ήταν μία μάλλον πειθαρχημένη μονάδα για τα πικρά δεδομένου ενός εμφυλίου, σε αντίθεση με την ΙΙ Μεραρχία του Διαμαντή-Ι. Αλεξάνδρου-που την ακολουθούσε κακή φήμη), εγκατέστησε μία μορφή Κρατικής Εξουσίας σε κάθε επίπεδο. Όπως αναφέρει ο Αλέξανδρος Ζαούσης στο έργο του «Η Τραγική Αναμέτρηση» (εκδόσεις Ωκεανίς), η Επιμελητεία κατέσχεσε τα ταμειακά διαθέσιμα των Τραπεζών του Καρπενησίου  προκειμένου να προχωρήσει σε μισθοδοσία των Δημοσίων Υπαλλήλων και σε αντάλλαγμα παρέδωσε απόδειξη (μάλλον τύπου IOU) στις Τράπεζες, με την προφανή προοπτική ότι άμα τη εγκαταστάσει της Λαϊκής Εξουσίας , αυτά θα επεστρέφοντο.  

Η επανάληψη της Ιστορίας μήπως δεν είναι φάρσα, αλλά ένα απέραντο déjà vu?

(ΥΓ. Επικεφαλής του Α’ Σώματος Στρατού που με υπέρμετρο φανατισμό και αδιαφορώντας για κόπους και απώλειες, εκτόπισε την Μεραρχία του Χ. Φλωράκη από το Καρπενήσι, δεν ήταν άλλος από τον Αντιστράτηγο Θρασύβουλο Τσακαλώτο, θείο του παρόντος Ευκλείδη…)

IOUs 1949.pdf

Edited by georgios express
Link to comment
Share on other sites

  • Nick the Greek changed the title to Τα Ναυάγια των Ελληνικών Θαλασσών

Ψάχνοντας πληροφορίες για το Αρντένα, έπεσα επάνω σε αυτή την εργασία του Πανεπιστημίου Πατρών. Αποτελεί μια χαρτογράφηση των πιο σημαντικών ναυαγίων του Ιονίου μαζί με διάφορα σχόλια και αποτυπώσεις του side scan για αυτά τα ναυάγια. Πολύ ενδιαφέρον, περιλαμβάνει το Ardenna και το υποβρύχιο HMS Perseus.

Edited by Nick the Greek
Link
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...