Jump to content
Shipfriends

Το ναυάγιο του Ε/Γ - Ο/Γ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στο Κάβο Ντόρο το 1983.


Recommended Posts

Το Φεβρουαριο του 1983 (24 αν δε με απατα η μνημη μου), βουλιαξε εξω απο το καβοντορο το Χρυση Αυγη.

Στο internet εψαξα (οχι εξαντλητικα) και περαν απο καποιες επιγραμματικες αναφορες, δεν βρηκα τπτ αλλο.

Απο οτι θυμαμαι το μικρο αυτο ferry, εκανε δρομολογιο καυσιμων και οχληρων. απεπλευσε απο ραφηνα ενω ο καιρος ηταν στα ορια του απαγορευτικου και ανετραπη επειδη δεν ειχαν δεθει τα φορτηγα και τα βυτιοφορα. τωρα καποιοι ειχαν αναφερει και πιθανη εκρηξη. θυμαμαι οτι καποιο σοβιετικο φορτηγο ειχε αναφερει οτι για αρκετη ωρα επλεε με κλιση.

Υπαρχει κανεις (που ελεγε και ο λευτερης πανταζης) που να θυμαται περισσοτερες λεπτομερειες; παιζει και καμια ευκρινης φωτο; πριν χρονια ειχα δει μια και μοναδικη, μικρη και ασπρομαυρη.

ΥΓ το ναυαγιο του σηματοδοτησε το τελος του αυγουστη πολεμη απο την ακτοπλοια

Edited by proud_ionian
tag
Link to comment
Share on other sites

Ανάμεσα στους ναυαγούς ήταν και ο μετέπειτα Θρύλος της Ραφήνας...ο Κώστας ο Τζώρτζης, ενώ (εάν δεν με απατά η μνήμη μου) στα μέλη του πληρώματος ήταν και ο Σκιαδάς, ο οποίος όμως δεν ταξίδευε στο μοιραίο ταξίδι (δεν θυμάμαι τον λόγο).

Link to comment
Share on other sites

Μπαινοντας στο Καβο Ντόρο το βαπορι πηρε κλίση από φορτηγό που μετακινήθηκε στο γκαράζ. Η απόφαση του καπετάνιου (που πνίγηκε αλλά και καταδικάστηκε αργότερα στο δικαστηριο που έγινε) ήταν να μην περάσει το στενό αλλά να γυρίσει πισω, πιθανότατα στην κοντινή Κάρυστο. Και ενώ σχεδόν είχε ολοκληρωθεί η στροφή, έγινε έκρηξη στο πίσω μέρος του γκαράζ σε βυτιοφόρο. Δυστηχώς αρκετοί σκοτώθηκαν από αυτή την έκρηξη ενώ οι υπόλοιποι που φορούσαν σωσίβια πεφτοντας στην θαλασσα για καλή τους τύχη πέρναγε το Ρωσικο και τους μάζεψε.

Για βοήθεια είχε σπεύσει και το Χρυσή Άμμος Ι (το πράσινο) το οποίο όπως λένε και σήμερα μερικοί στην Άνδρο κομματιασε μερικούς με την προπέλα του στην προσπάθεια του να βοηθήσει.

Πολλοί Ανδριώτες εκείνη την ημέρα είχαν προσπαθήσει να ταξιδέψουν με το Χρυσή Άμμος λόγω απογορευτικού στα άλλα πλοία άλλα τελικά λίγοι κατάφεραν να επιβιβαστούν.

Αναμεσά τους μια γυναικα με τα 2 της παιδιά η οποία και έμεινε στο βαπορι μέχρι την ώρα που βούλιαξε.

Το ναυάγιο βρίσκεται βόρεια της Τζιάς και από ότι είχε ανακοινωθεί τον πρώτο καιρό ήταν σε όρθια θέση

Link to comment
Share on other sites

Ανάμεσα στους ναυαγούς ήταν και ο μετέπειτα Θρύλος της Ραφήνας...ο Κώστας ο Τζώρτζης.

Δεν ήταν ναυαγός αλλά νομίζω καπετάνιος σε κάποιο Χρυσή Άμμος 1 ή 2...

Link to comment
Share on other sites

Δεν ήταν ναυαγός αλλά νομίζω καπετάνιος σε κάποιο Χρυσή Άμμος 1 ή 2...

Και εγώ αυτή την εντύπωση έχω. Ήταν καπετάνιος στο Χρυση Άυγή κάποια περίοδο, αλλά εκείνη την στιγμή έπρεπε να είχε ξεκινήσει σαν καπετάνιος στο Χρυσή Αμμος ΙΙ.

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς (για μένα ) έχετε δίκαιο για τον Τζώρτζη...δεν ναυάγησε με το Χρυσή Αυγή.

Το έγραψα από μνήμης, αλλά τα μπέρδεψα...και ξανακόιταξα τα χαρτιά μου.

Ο Τζώρτζης ναυάγησε με ένα φορτηγό τον Νοέμβριο του 1964 στον Βισκαϊκό. Έτσι, λοιπόν, γνωρίζοντας ότι ο Τζώρτζης είχε κάνει και στο Χ.Α., μπέρδεψα το ναυάγιο του Βισκαϊκού, με το ναυάγιο του Χρυσή Αυγή.

Ελπίζω να συχωρέθηκε η μισή αμαρτία μου:P

Link to comment
Share on other sites

O Τζώρτζης ήταν καπετάνιος του πλοίου που απέπλευσε απ'τη ραφήνα μισή ώρα μετά το χρυσή αυγή.Τον κατηγόρησαν ότι στην προσπάθεια να βοηθήσει πήρε κάποιους ναυαγούς από κάτω γεγονός που είναι πιο πολύ ρετσινιά παρά αλήθεια.Μάλιστα ορισμένοι έλεγαν μέχρι και ότι είχε πέσει πάνω στο κουφάρι του ΧΑ....Εκτός από πολλούς φίλους ο καπτα Κώστας έχει και αρκετούς εχθρούς!Για το Χρυσή αυγή το μέγεθος του δεν ήταν ούτε το μισό απ΄τα σημερινά ΠΗΝΕΛΟΠΗ Κ ΣΟΥΠΕΡΦΕΡΙ.Θύμιζε πιο πολύ μεγάλο τουριστικό παρά φέρι.

Link to comment
Share on other sites

Αυτα που θυμαμαι εγω απο εκεινες τις ημερες, ειναι πρωτ' απ' ολα οτι επικρατουσε μεγαλος χιονιας αν οχι σε ολην την Ελλαδα σιγουρα στην Αττικη. Ειδικα το μοιραιο βραδι χιονιζε εντονα στα βορεια προαστεια, γεγονος το οποιο εσωσε τη ζωη ενος γνωστου μου. Ο συγκεκριμενος ανθρωπος επεστρεφε με το αυτοκινητο απο Βορεια Ελλαδα για να παει στην Ανδρο και λογω γνωριμιων θα εμπαινε μεσα στο συγκεκριμενο πλοιο ωστε να ταξιδεψει ασχετα αν βασει νομου δεν θα μπορουσε. Για καλη του τυχη ομως -οπως αποδειχτηκε λιγο αργοτερα- στην Μαλακασα υπηρχε μπλοκο της Τροχαιας το οποιο υποχρεωνε ολους τους οδηγους να βαλουν αντιολισθητικες αλυσιδες. Συνεπεια του μπλοκου και της συνεπακολουθης καθυστερησης εχασε το Χρυση Αυγη, οχι ομως και τη ζωη του. Θυμαμαι επισης οτι πανω στο πλοιο υπηρχαν και επιβατες που κανονικα δεν επρεπε να βρισκονται επανω, αλλα τους επετραπη η εισοδος προκειμενου να "γλιτωσουν την ταλαιπωρια" με τις ευλογιες των τοπικων αρχων.

Το τι επακολουθησε του ναυαγιου το φανταζεστε με τις γνωστες φαφαριες των πολιτικων της πλακας και των ανευθυνο-υπευθυνων του Λιμενικου Σωματος και του ΥΕΝ περι αποδοσης ευθυνων, μαχαιριων και χασαπομαχαιρων που θα μπουν μεχρι το κοκκαλο και παταξης της διαφθορας στους ελεγκτικους μηχανισμους "ωστε να μην ξαναθρηνησουμε θυματα". Ολα αυτα βεβαια σε μικροτερη κλιμακα υπο την εννοια οτι τοτε υπηρχε μονον ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ(η μηπως ΕΡΤ 2?) ενω οι Νικος Εισαγγελατος και ο συνονοματος του Χατζηνικολαου ακομα ειτε εκαναν προβες εκφωνησεων στον καθρεφτη της μαμας τους, ειτε ειχαν φαντασιωσεις της Ελλης Σταη που τοτε εκφωνουσε ειδησεις στην κρατικη τηλεοραση(μαζι με τους αθανατους Σπυρο Χατζαρα, Κωστα Χουντα, Κωστα Σερεζη και Τερενς Κουικ).

Κοινος παρονομαστης βεβαια με ολες τις συγχρονες τραγωδιες που εχουν συμβει τα τελευταια 20 χρονια(Ρικομεξ, Εξπρες Σαμινα, Δυστος, Iron Antonis, και τοσα αλλα συμβαντα που εχει χασει τη ζωη του κοσμος) ειναι βεβαια οτι προς δοξαν της αδεσμευτης;) Ελληνικης Δικαιοσυνης, των αδιαφθορων:P Ελληνων πολιτικων και κρατικων μηχανισμων και των θεματοφυλακων της ποιοτικης ναυτιλιας και υπερασπιστων του δημοσιου συμφεροντος:confused::mad: Υπουργειου Εμπορικης Ναυτιλιας και Λιμενικου Σωματος, ειτε κανεις δεν πηγε φυλακη, ειτε αν πηγε καποιος αυτος ηταν ο τελευταιος τροχος της αμαξης κι οχι ο ουσιαστικος ηθικος και φυσικος αυτουργος.

Link to comment
Share on other sites

Να συμπληρώσω και τη δική μου ανάμνηση σχετικά με τις σωρούς των ναυαγών. Αυτές έφτασαν στο λιμάνι του Λαυρίου με το αείμνηστο Ιουλίς Κέας ΙΙ. Το θυμάται κανείς αυτό το ασχημόπαπο? Επίσης ένας απο τους επιζώντες αυτού του ναυαγίου,αν θυμάμαι καλά πνίγηκε στο ναυάγιο του Ζάκυνθος λίγα χρόνια μετά.

Οσο για τον εφοπλιστή Πολέμη, αυτός περιόρισε τις δραστηριότητές του στα φορτηγά και τα πετρελαιοφόρα, αφού πούλησε τα "Χρυσά ferries" .

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θυμάμαι ότι έφτασαν οι σωροί στη Ραφήνα με το ΚΑΣΤΡΙΑΝΗ ΚΕΑΣ που ήταν στην Κάρυστο και πήγε να βοηθήσει στις έρευνες. Θυμάμαι και την άφιξή του στη Ραφήνα και τον καπετάνιο του τότε το Γιάννη Μιλιλή να λέει τι έγινε στο κάβο Μαντέλο όπως είπε το νησί πριν βγει στο κάβο ντόρο. Και ένα φορτξγό Ρώσικο που λεγόταν Μποτάστιν.

Link to comment
Share on other sites

Ο Πολέμης τι έγινε μετά από αυτό;

Ο Αυγουστης Πολεμης πεθανε δυο χρονια περιπου μετα το ναυαγιο.Τα παιδια του (ζουσαν στην Αγγλια) δεν τους ενδιεφεραν τα ποσταλια και ετσι εκλεισε η εταιρεια.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...
  • 3 years later...

Και μια δραματική παράμετρος του ναυαγίου. Στο μοιραίο πλοίο είχε επιβιβαστεί μια γυναίκα αν θυμάμαι καλά από τα Αποίκια της Άνδρου με τα δυο παιδιά της. Είχε παρακαλέσει να τους πάρουν ο άνδρας της για να πάνε τα παιδιά σχολείο. Μάλιστα όπως μου είχε πει η γιαγιά μου μια γυναίκα στο λιμάνι της Ραφήνας της είπε πως ο καιρός είνια πάρα πολύ άσχημος για να κάνει με τα παιδιά ένα τέτοιο ταξίδι. Δυστυχώς το πλήρωμα έκανε τα στραβά μάτια (γνωστή ας την εξυπηρετήσουμε κλπ όμορφα) και τους επέτρεψε την επιβίβαση αν και το δρομολόγιο ήταν μόνο για φορτηγά. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν και οι τρες... Σήμερα οι φωτογραφίες των δυο παιδιών βρίσκονται στο γραφείο του γυμνασιάρχη στο Γυμνάσιο της Χώρας Άνδρου.

Μου έχουν πει επίσης πως από τα χωριά της Άνδρου από τη μεριά του Γαυρίου και από τα Απροβάτου για αρκετή ώρα έβλεπαν το πλοίο να καίγεται!!!

Πάντως εγώ ακόμα κα σήμερα απορώ πώς το Λιμεναρχείο επέτρεψε τον απόπλου αν λάβουμε υποψι πως οι καιρικές συνθήκες ήταν άθλιες (χιονιάς και αέρας 8 με 9 μποφώρ)!!!

Υπάρχει κάνα λινκ με τα ρεπορτάζ των τοτε τηλεοπτικών σταθμών;

Edited by mikedds
Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως το Λιμεναρχείο είχε δώσει την άδεια επειδή το πλοίο θα έφευγε σάν φορτηγό (με καύσιμα και οχληρά φορτία μόνο) άνευ επιβατών.(Βέβαια εγώ αυτή την λογική δέν την καταλαβαίνω-δηλαδή οι ναυτικοί τού πλοίου δέν είναι άνθρωποι και πρέπει να θαλασσοπνιγούν;Δέν μπορούσε το δρομολόγιο τών καυσίμων να γίνη όταν θα έφτιαχνε έστω και λίγο ο καιρός;).

Αν δέν απατώμαι μάλιστα,ο ίδιος ο καπετάνιος (Δημήτρης Γαρδέλης) δέν ήθελε να κάνη το δρομολόγιο αρχικά γιατί το έκρινε επικίνδυνο.Μετά όμως από τηλεφωνική συνομιλία (με τον πλοιοκτήτη μάλλον),δέχτηκε να φύγη το πλοίο,αλλά χωρίς επιβάτες-μόνο με τα βυτία.

Στό βιβλίο τού πρώην πλοιάρχου Ε.Ν. Τζώρτζη Μαράτου "Απαγορευτικόν απόπλου",το ομώνυμο διήγημα είναι εμπνευσμένο ακριβώς από το ναυάγιο αυτό (μού το είχε επιβεβαιώσει ο ίδιος ο συγγραφέας).

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν διάφορες τέτοιες ιστορίες. Αν θυμάμαι καλά μια συνέντευξη του Μάκη Σκιαδα, τωρινού πλοιάρχου του Θεολόγος Π ήταν κι εκείνος πλήρωμα στο συγκεκριμένο πλοίο αλλά στο ανέβασμα για Ραφήνα είχε μείνει στην Πάρο για προσωπικούς λόγους κι έτσι γλύτωσε.

Link to comment
Share on other sites

...Στό βιβλίο τού πρώην πλοιάρχου Ε.Ν. Τζώρτζη Μαράτου "Απαγορευτικόν απόπλου",το ομώνυμο διήγημα είναι εμπνευσμένο ακριβώς από το ναυάγιο αυτό (μού το είχε επιβεβαιώσει ο ίδιος ο συγγραφέας)...

Σεβασμιώτατε είσθε βέβαιος; Το "Απαγορευτικό Απόπλου" που εγώ έχω στην βιβλιοθήκη μου, ουδεμία έχει σχέση με το ναυάγιο του "Χρυσή Αυγή".

Link to comment
Share on other sites

Μετά το ναυάγιο τροποποιήθηκαν οι κανονισμοί μεταφοράς των υγρών καυσίμων και Και απαγορεύεται σήμερα η επιβίβαση των βυτίων στα ποστάλια. Η μεταφορά των καυσίμων γίνεται με πετρελαιοφόρα. Επρεπε δηλαδή να πάθουν για να μάθουν!!! Επίσης αν δεν κάνω λάθος έγιναν πιο αυστηρές οι προϋποθέσεις έκδοσης απαγορευτικού απόπλου!!! Εκδίδεται αποκλειστικά από τα Λιμεναρχεία χωρίς να έχουν λόγο οι ποιοκτήτριες εταιρίες έτσι δεν είναι;;;

Φωτογραφία του πλοίου υπάρχει;;; Δεν έχω ιδέα πώς ήταν γιατί όταν χάθηκε ήμουν 5 χρονών.

Για βοήθεια είχε σπεύσει και το Χρυσή Άμμος Ι (το πράσινο) το οποίο όπως λένε και σήμερα μερικοί στην Άνδρο κομματιασε μερικούς με την προπέλα του στην προσπάθεια του να βοηθήσει.

Μπορεί να είναι και έτσι!!! Πάντως κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσησει το πλήρωμα του Χρυσή Άμμος Ι για αυτό!!! Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κυβερνηθεί ένα κατάφορτο φέρρυ με επιβάτες και αυτοκίνητα με αέρα 8-9 μποφόρ καταμεσίς στον Κάβο Ντόρο. Πάντως τον καπετάνιο του Χρυσή Αυγή τον βρήκαν λίγους μήνες μετά στον κόλπο της Παλαιόπολης με κομμένα τα πόδια.

Edited by mikedds
Link to comment
Share on other sites

βυτια σε ποσταλια εχουμε ακομη και σημερα. σε ειδικο δρομολογιο μεν, αυστηρα χωρις επιβατες δε.

για τον πλοιαρχο του Χρυση Αυγη, πρωτη φορα ακουω οτι ειχε βρεθει. ενδιαφερουσα πληροφορια.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Χθες έκλεισαν 28 χρόνια από το τραγικό ναυάγιο του "Χρυσή Αυγή".

Πηγή: ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Επιβατηγό-οχηματαγωγό κλειστού τύπου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (πρ. HAYABUSA), νηολογίου Άνδρου 443, με ΔΔΣ: SVJM, ολικ. χωρητ. 499 κόρων και καθ. 215 κόρων, μήκους 59 μέτρων, ναυπηγήσεως του 1970 στα ναυπηγεία YOSHIURA ZOSEN της Ιαπωνίας, κινούμενο με δύο μηχανές ΜΕΚ, AKASAKA, 2700 ΒΗΡ η κάθε μία, πλοιοκτησίας ΓΡΑΜΜΗ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΠΕ.

Το πλοίο, με Πλοίαρχο τον Αντώνιο Γαρδέλη και Α’ Μηχανικό το Γεώργιο Χρηστάκη, απέπλευσε περί ώρα 16.06 της 23ης Φεβρουαρίου 1983 από το λιμένα της Ραφήνας εκτελώντας το δρομολόγιο Γαυρίου-Πάρου-Νάξου, μεταφέροντας οχήματα έμφορτα με καύσιμα συνολικού βάρους 298 τόνων.

Το πλοίο απέπλευσε με δυσμενείς καιρικές συνθήκες, με πλήρωμα 21 άτομα και με ακόμη 21 επιβαίνοντες, κατά το πλείστον οδηγοί και συνοδηγοί των οχημάτων. Περί ώρα 18.25 της ίδιας ημέρας κάτω από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες έλαβε χώρα μετατόπιση προς τα δεξιά των δύο πρωραίων σειρών βυτιοφόρων οχημάτων, από την οποία και προκλήθηκε επικίνδυνη εγκάρσια δεξιά κλίση του πλοίου.

Περί ώρα 18.40 και ενώ το πλοίο είχε λάβει πορεία προς την Άνδρο, απέχοντας περί τα 2 μίλια από τη νησίδα Μαντήλι σε κατά προσέγγιση στίγμα 37°-52′ Bόρειο και 24°-31′ Aνατολικό, έλαβαν χώρα δύο διαδοχικές εκρήξεις στο χώρο των οχημάτων.

Από τις εκρήξεις επήλθε διάνοιξη των πλευρικών τοιχωμάτων του χώρου οχημάτων, επακολούθησε εισροή υδάτων και επήλθε η βύθιση του πλοίου.

Από τη βύθιση διασώθηκαν 14 άτομα από τους 42 συνολικά επιβαίνοντες. Tο XPYΣH AYΓH παρέμενε αναποδογυρισμένο στην επιφάνεια της θάλασσας μέχρι ώρα 21.50 σε απόσταση 6 μιλίων νότια της νησίδας Mαντήλι.

H επιχείρηση διάσωσης έγινε κάτω από πολύ δυσμενείς καιρικές συνθήκες και στο Σήμα Κινδύνου που πρόλαβε και εξέπεμψε το πλοίο ανταποκρίθηκαν τα πλοία XPYΣH AMMOΣ (της ίδιας εταιρείας), KAΣTPIANH KEAΣ, το ρωσικό ΣAMΠY PAMΠAT, το ρουμάνικο MΠOΛNTEΪN, δύο σκάφη του Πολεμικού Nαυτικού, ενώ από αεροπλάνο με φωτοβολίδες διευκολυνόταν η έρευνα στη φωτιζόμενη επιφάνεια της θάλασσας.

ΜΑΡΤYΡΙΑ:

Τον Φεβρουάριο του 1983 ο αδελφός μου υπηρετούσε στην φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ του πολεμικού μας ναυτικού, η οποια μόλις είχε παραληφθεί από την χώρα μας (αν δεν κάνω λάθος είχε έρθει από την Ολλανδία, δύο -τρεις μήνες πριν). Το βράδυ της 24ης Φεβρουαρίου, και ενώ ”σκοπούν” ήταν κάποιο παλιό αντιτορπιλικό, από την φρεγάτα του τηλεφώνησαν στο σπίτι μας όπου και βρισκόταν, να επιστρέψει άμεσα στο πλοίο γιατί έπρεπε να αναχωρήσουν κατεπειγόντως.

Ήταν το βράδυ του ναυαγίου του Χρυσή Αυγή, και η ΛΗΜΝΟΣ είχε διαταχθεί να αποπλεύσει από τον ναύσταθμο ”πάσει δυνάμη” για τον τόπο του ναυαγίου. Το Χρυσή Αυγή είχε αποπλεύσει από Ραφήνα με πολύ άσχημο καιρό και έξω από την Κάρυστο, στο ακρωτήριο Μαντήλι (όπως πολύ σωστά μας είπε και η Καλυψώ) ή Κάβο Μαντέλο όπως το λένε οι συμπατριώτες μου Καρυστινοί, ανετράπηκε, αφού είχε προηγηθεί κλίση που οφειλόταν στην μετακίνηση φορτηγού στο γκαράζ του, και κατόπιν έκρηξης πάλι στον χώρο του γκαράζ πιθανότατα σε κάποιο από τα βυτιοφόρα που μετέφερε.

Το πλοίο μετά την ανατροπή του επέπλεε (τουμπαρισμένο) για αρκετή ώρα, και σε αυτή την κατάσταση το θυμάται και ο αδελφός μου όταν φτάσανε με την φρεγάτα στο τόπο του ναυαγίου.

Βέβαια στο μόνο που μπόρεσαν δυστυχώς να βοηθήσουν ήταν στην περισυλλογή των σωρών (δεν θα ξεχάσω ποτέ τις περιγραφές του), μιας και αυτοί που διασώθηκαν είχαν περισυλλεγεί νωρίτερα από κάποιο φορτηγό πλοίο που είχε σπεύσει. Για βοήθεια είχε ”βγει” από την Κάρυστο και το Καστριανή Κέας, που εκείνο το βράδυ βρισκόταν στο λιμάνι της.

Ο καιρός όπως είπα και πιο πάνω ήταν πάρα πολύ άσχημος την ημέρα του ναυαγίου, και θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά τον αδελφό μου να μου λέει ότι την άλλη ημέρα το πρωί και ενώ είχαν μπει με το πλοίο στον κόλπο της Καρύστου, τρόμαξε να αναγνωρίσει την Κάρυστο (όπως είπα πιο πάνω είναι ο τόπος καταγωγής μας) γιατί ήταν τα πάντα κάτασπρα από το χιόνι, το οποίο κάλυπτε όλη την περιοχή.

Να πούμε για την ιστορία ότι το ναυάγιο έγινε γύρω στις 18.30 περίπου της 24ης Φεβρ. 1983, το πλοίο είχε προορισμό τα νησιά Άνδρο-Τήνο-Πάρο και Νάξο, μετέφερε 9 βυτιοφόρα και 4 φορτηγά, και στο ναυάγιο ”χαθήκαν” 26 από τους 47 επιβαίνοντες (πλήρωμα και επιβάτες).

Το επιβατηγό – οχηματαγωγό «Χρυσή Αυγή» του Αυγουστή Πολέμη, βυθίζεται προκαλώντας τον θάνατο 28 ανθρώπων. Η ΔΑΝ ζήτησε την απόδοση ευθυνών στον πλοίαρχο, τον Α’ μηχανικό, την πλοιοκτήτρια εταιρεία, έναν άνδρα του Λιμενικού Σώματος .

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 1983

«Πρώτα ακούστηκε μια πολύ ισχυρή έκρηξη κι ύστερα αρχίσαμε να πέφτουμε στη θάλασσα. Τα ρούχα μας είχαν αρπάξει φωτιά».Ετσι άρχισαν την αφήγηση της τραγωδίας τους οι περισσότεροι από τους διασωθέντες του ναυαγίου, που σημειώθηκε στον Ευβοϊκό πριν από 17 χρόνια. Το οχηματαγωγό «Χρυσή αυγή» βυθίστηκε στα ανοιχτά της Καρύστου έπειτα από έκρηξη και ανατροπή, με αποτέλεσμα 26 άτομα να θαφτούν στο υγρό κοιμητήριο του ακρωτηρίου Μαντήλι της Εύβοιας.

Το οχηματαγωγό «Χρυσή αυγή» είχε αποπλεύσει από το λιμεναρχείο Ραφήνας με προορισμό τα νησιά Ανδρο, Τήνο, Πάρο και Νάξο, μεταφέροντας 9 βυτιοφόρα, 4 φορτηγά, με πλήρωμα 23 ατόμων και 14 οδηγούς αυτοκινήτων. Στις 6.35 μ.μ. και ενώ βρισκόταν σε απόσταση 4 ν.μ. από το ακρωτήριο Μαντήλι έστειλε σήμα κινδύνου. Ο εφιάλτης για τους 47 ανθρώπους είχε μόλις αρχίσει.

Ο ισχυρός κρότος της έκρηξης σήμανε τον κίνδυνο.

Με σπαρακτικές κραυγές οι επιβάτες της «Χρυσής αυγής» καλούσαν σε βοήθεια, ενώ έβλεπαν τα κορμιά τους να τυλίγονται στις φλόγες. Στη συνέχεια έπεσαν στο νερό για να σωθούν. Αλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όμως χάθηκαν για πάντα, αφού την ώρα της τραγωδίας στην περιοχή φυσούσαν άνεμοι έντασης 8 Mποφόρ. Το γεγονός ότι κοντά στο Μαντήλι, την ώρα του ναυαγίου, έπλεε το σοβιετικό φορτηγό «Γιέκος Κασίλι» στάθηκε σωτήριο για πολλούς από τους διασωθέντες. Ο πλοίαρχος, ρισκάροντας, πλησίασε πολύ κοντά στο μισοβυθισμένο, την ώρα εκείνη, οχηματαγωγό και άρχισε αμέσως να ρίχνει τις σκάλες του στο νερό, με αποτέλεσμα να σωθούν μερικοί ναυαγοί.

Τις επόμενες ώρες στον τόπο της τραγωδίας έσπευσαν όλα τα παραπλέοντα σκάφη και δυνάμεις της Αεροπορίας και του Πολεμικού Nαυτικού, με αποτέλεσμα να διασωθούν τελικά 21 άτομα. Παράλληλα όμως με το ναυάγιο σημειώθηκε στην περιοχή ακόμη ένα τραγικό συμβάν. Το αντιτορπιλικό του στόλου, «Σφενδόνη», που έσπευσε στην περιοχή για να περισυλλέξει ναυαγούς, έκοψε στη μέση με την προπέλα του το σώμα ενός ναυαγού, άγνωστο αν ήταν ζωντανός ή νεκρός.

Από τις μαρτυρίες των διασωθέντων προέκυψε ότι έγιναν σφάλματα και ένοχοι θεωρήθηκαν για την τραγωδία ο πλοιοκτήτης, το λιμεναρχείο Ραφήνας και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υυουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Από την υπερφόρτωση και μόνο προέκυψε η κύρια ευθύνη για το τραγικό ναυάγιο. Οι υπεύθυνοι παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη.

Ο καιρός όπως είπα και πιο πάνω ήταν πάρα πολύ άσχημος την ημέρα του ναυαγίου, και θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά τον αδελφό μου να μου λέει ότι την άλλη ημέρα το πρωί και ενώ είχαν μπει με το πλοίο στον κόλπο της Καρύστου, τρόμαξε να αναγνωρίσει την Κάρυστο (όπως είπα πιο πάνω είναι ο τόπος καταγωγής μας) γιατί ήταν τα πάντα κάτασπρα από το χιόνι, το οποίο κάλυπτε όλη την περιοχή.

ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ !!!

Τα δύο πιο τραγικά θύματα της «Χρυσής Αυγής», ο Νικόλαος και η Ελένκω Λάβδα, δηλ. τα μοναδικά παιδιά του ναυαγίου, δεν έφταιγαν σε τίποτε. Δεν έφταιγαν που η μητέρα τους Ματίνα χρησιμοποίησε ως μέσον έναν ναύτη από το πλήρωμα, προκειμένου να ταξιδέψουν για την Άνδρο, παρόλο, που το πλοίο έκανε το συγκεκριμένο ταξίδι μόνο για φορτηγά…

Και σίγουρα, δεν έφταιγαν αυτά, ούτε και η μητέρα τους, για την εκτόξευση αλληλοκατηγοριών μεταξύ λιμενικού, ναυτών και εταιρείας!

Και, όμως, η ζωή τους κόπηκε έτσι ξαφνικά, εν μια νυκτί, χωρίς να μάθουν ποτέ το γιατί…..

Εκτός από την απώλεια της ζωής τους, τρέμουμε στη σκέψη, τι περάσανε τα παιδιά πριν καταλήξουν, δηλ. να βλέπουν το θάνατο να πλησιάζει σιγά - σιγά (νομίζω, ότι χειρότερο…βλέπε και περίπτωση Τιτανικού…), δηλ. τον τρόμο που ένοιωσαν από τις δύο εκρήξεις, και, φυσικά, το λεγόμενο μαρτύριο της σταγόνας, δηλ. να παρακολουθούν ένα πλοίο να τραντάζεται, να μπατάρει, και να κλίνει προς τη θάλασσα σιγά – σιγά.

Η επαφή τους με το καταπαγωμένο νερό, και το λόγια που ακούγανε δίπλα τους, ασυνάρτητα λόγια πανικού, ταραχής και απόγνωσης.

Ποιος, άραγε, γνωρίζει τι κουβέντες θα αντάλλαξαν τα δύο παιδιά με την τραγική μάνα τους, σε εκείνες τις τελευταίες στιγμές….

Ποιος μπορεί, άραγε, να διανοηθεί ακριβώς τη συναισθηματική και ψυχική τους φόρτιση, σε ένα ντεκόρ που, σίγουρα, ούτε στον κινηματογράφο δεν είχαν προλάβει να γνωρίσουν….

Η μάνα, άραγε, πρόλαβε να τα αγκαλιάσει και να τα φιλήσει;

Τουλάχιστον, ήταν όλοι μαζί μέχρι το τέλος, να ανταλλάξουν ίσως κάποιες κουβέντες αγάπης, να έχουν έστω αυτή την ελάχιστη παρηγοριά;

Ή, μήπως στο γενικό χαμό (σπρωξίδια κλπ) χαθήκανε αναμετάξυ τους και βίωσε ο καθένας μόνος του το τραγικό τέλος του….

Ποιος, άραγε, από εμάς μπορεί να σταθμίσει το μέγεθος της αγωνίας «θα ζήσω ή δεν θα ζήσω», πολύ δε περισσότερο όταν βιώνεται από μικρό παιδί….

Τότε, ήμουν παιδί. Ανατρίχιασα, όμως, και νομίζω ότι έκλαψα, όταν κάποιες μέρες μετά από το ναυάγιο διάβασα στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ότι τα άψυχα σώματα της Ελένκως και του Νικόλα, βρέθηκαν σε παραλία της Τζιάς…. Την ίδια συγκίνηση ένοιωσα όταν, ένα χρόνο μετά, διάβασα το αγγελτήριο για ετήσιο μνημόσυνο.

Ο εφοπλιστής Πολέμης, πέθανε στο Λονδίνο το χειμώνα του 1984, και ο εισαγγελέας έπαυσε την κατʼ αυτού ποινική δίωξη.

Ως προς τους λοιπούς κατηγορούμενους, δεν θυμάμαι τι έγινε…

Ανεξάρτητα, όμως, από τις όποιες ποινικές καταδίκες, ανεξάρτητα και από τις αποζημιώσεις που ενδεχομένως επεδίκασαν τα αστικά δικαστήρια,η τραγωδία συμπλήρωσε ήδη 28 χρόνια.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ !!!

Όπως φαίνεται και στα δημοσιεύματα της Καθημερινής,

ο πλοίαρχος του μοιραίου πλοίου δέχθηκε βολές και από τους ίδιους τους ναύτες του. Ο ένας τον χαρακτήρισε απερίσκεπτο, ο δε άλλος κατέθεσε ότι το πλοίο είχε αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα, λίγο καιρό πριν το ναυάγιο. Αναμφισβήτητα, το πλοίο είχε κάποιο χρόνιο σοβαρό πρόβλημα, και ο κάπτεν το ήξερε. Δεν ξέρω εάν ήταν ριψοκίνδυνος ή καμικάζι.

Δεν ξέρω εάν φοβόταν την εταιρεία του, ή εάν απλά πίστευε ότι πάντα θα ήταν τυχερός και θα έβγαζε κάθε φορά το ταξίδι, παρά τα προβλήματα του πλοίου. Ανεξάρτητα από το θέμα των άδετων φορτηγών στο γκαράζ, για την οποία επίσης είχε ευθύνη, τυπική και ουσιαστική, ο μακαρίτης Γαρδέλης έπρεπε να είχε αρνηθεί να εκτελέσει το ταξίδι, ακόμα κιʼαν έχανε τη δουλειά του

post-1850-0-57129900-1298646201_thumb.jp

post-1850-0-73627200-1298646245_thumb.jp

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...
  • 9 months later...

Ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν ναυτικῶν δυστυχήματων στὴν ἐλληνικὴ ἀκτοπλοΐα τὸ προφανὲς συμπέρασμα ποὺ βγαίνει εἶναι ὅτι ἐπαναλαμβάνουμε σὰν λαὸς μὲ ἀπύθμενη εὐκολία τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια ἐγκληματικὰ λάθη. Ἕνας ἀπὸ τοὺς βασικοὺς λόγους, ὁ βασικότερος ἴσως, ποὺ ναυάγησε τὸ Ἡράκλειον ἦταν ἡ τελείως ἄκυρη στάθμευση στὸ γκαρὰζ τοῦ μοιραίου φορτηγοῦ ὀχήματος. Ἡ περίπτωση τοῦ Χρυσὴ Αὐγὴ δεκαεφτὰ χρόνια ἀργότερα εἶχε ἀρκετὲς ὁμοιότητες μὲ 'κείνην τοῦ Ἡράκλειον. Γίνανε καὶ ἐδῶ λάθη στὴν φόρτωση, ἂν καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Χρυσὴ Αὐγὴ ὁ συχωρεμένος ὁ καπετάνιος του εἶχε ἐκφράσει σοβαρὲς ἀντιρρήσεις γιὰ 'κεῖνο τὸ ταξείδι. Ἀντιρρήσεις ποὺ δυστυχῶς κάμφθηκαν μυστηριωδῶς. Στὴν περίπτωση τοῦ Χρυσὴ Αὐγὴ τὰ πράγματα ἦταν ἀρκετὰ πολύπλοκα καὶ διαφορετικὰ ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ Ἡράκλειον. Καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ὅμως εὐθύνες εἶχε καὶ τὸ Λιμενικὸ Σῶμα. Εὐθύνες εἶχαν κι ἄλλοι, εὐθύνες ποὺ δυστυχῶς δὲν ἀποδόθηκαν ποτὲ γιὰ διάφορους λόγους. Λ.χ. ὁ πνιγμὸς τοῦ συχωρεμένου τοῦ Γαρδέλη πῆρε πολλὰ ἐρωτήματα μαζύ του ποὺ ἔμειναν ἀναπάντητα.

Στο ναυάγιο του Χρυσή Αυγή δεν έγιναν λάθη μόνο στην φόρτωση και την ασφάλιση των φορτιγών. Άτομα που δεν ήταν οδηγοί ή συνοδοί δεν θα έπρεπε να μπουν στο καράβι αφού το δρομολόγιο ήταν ΜΟΝΟ για φορτηγά αυτοκίνητα. Τραγικό παράδειγμα η γυναίκα με τα παιδάκια την οποία το Λιμεναρχείο άφησε να επιβιβαστεί στο πλοίο αν και το δρομολόγιο ήταν μόνο για φορτηγά.Σε ένα ναυτικό δυστύχημα είναι παολλοί οι εμπλεκόμενοι. Επίσης είναι πολλοί και οι παράγοντες που το προκαλούν!!!

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...