Jump to content
Shipfriends

Μέρες του 1974


Recommended Posts

...Αυτοί εκθέτουν ήδη ως λάφυρο μία τορπιλλάκατο του Κυπριακού Ναυτικού στο Μουσείο του Τουρκικού ΠΝ στην Κωνσταντινούπολη (κατελήφθη εγκαταλελειμένη, λόγω αβαρίας, αμαχητί στην Ναυτική Βάση "Χρυσούλης" της Αμμοχώστου τον Αύγουστο 1974)...

Μόλις σήμερα έμαθα ορισμένες θλιβερές λεπτομέρειες για το ανωτέρω περιστατικό, οι οποίες επειδή έχουν δημοσιοποιηθεί στο πόρισμα της αείμνηστης "Εξεταστικής των πραγμάτων Επιτροπής" της Βουλής, δεν νομίζω ότι πειράζει να αναπαραχθούν (σκοπίμως όμως θα αναφέρω μόνο τα αρχικά των επωνύμων των πρωταγωνιστών).

Η τορπιλλάκατος Τ2 ήταν σοβιετικής κατασκευής όπως οι 5 από τις 6 που είχε το Κυπριακό Ναυτικό και ναυλοχούσε μαζί με την Τ6 στην Ναυτική Βάση "Χρυσούλης" της Αμμοχώστου. Το βεληνεκές των τορπιλλών τους ήταν 2 μίλια (!), ενώ για να εκτοξευθούν η Τ/Κ έπρεπε να αναστρέψει την κίνησή της και να στρέψει την πρύμη της προς τον στόχο (!!!). Κυβερνήτης ήταν ο υποπλοίαρχος Κ., ενώ σε αυτήν επέβαινε και ο διοικητής της ΝΒ "Χρυσούλης", πλωτάρχης Π. Στις 01.20 της 21/07/1974 η Τ/Κ προσάραξε σε αβαθή του κόλπου της Αμμοχώστου, βορείως της Ναυτικής Βάσης, λόγω αιφνίδιας, ταυτόχρονης, βλάβης και των δύο μηχανών της. Το πλήρωμα επιβιβάσθηκε σε λέμβο και αποβιβάσθηκε με ασφάλεια στην ΝΒ Χρυσούλης. Ο πλωτάρχης Π. ανέφερε στη Εξεταστική Επιτροπή ότι η Τ/Κ επίτηδες οδηγήθηκε στα αβαθή για να προσαράξει, εξαιτίας της αντίθετης πολιτικής εκτίμησης που είχαν ο ίδιος και ο υποπλοίαρχος Κ. και "άρνησης εκτέλεσης της εντολής του Ναυτικού Διοικητή Κύπρου" (αντιπλοιάρχου Π.), ο οποίος πράγματι ανήκε στον μυημένο πυρήνα των πραξικοπηματιών που ανέτρεψαν στις 15/07/1974 την νόμιμη ηγεσία της Κύπρου. Για την ιστορία, ουδείς εκ των Κ., Π. και Π. ετιμωρήθη ή υπέστη συνέπειες.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Να συμπληρώσω μερικά πράγματα παραπάνω σχετικά με αυτή την υπόθεση.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Γεωργίου Σέργη (ταξίαρχος εα) "Η Μάχη της Κύπρου", η συνέχεια ήταν ακόμα τραγικότερη για την ΝΒ Χρυσούλη. Κατά την διάρκεια του ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ, σύμφωνα πάντα με τον Γ. Σέργη, η ΝΒ Χρυσούλη εγκαταλείφθηκε άθικτη από τους περίπου 300 ναύτες της, στις 14 Αυγούστου στις 15.30. Κατά την αποχώρηση ανατινάχθηκαν 2 τορπιλλάκατοι και η ακταιωρός "Λεβέντης" για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων, ενώ (σύμφωνα πάντα με τον Γ.Σέργη) θα μπορούσαν να πλεύσουν ασφαλώς στην Λάρνακα. Αν και αυτές (κατά την γνώμη μου) είναι εκ των υστέρων εκτιμήσεις.

Το κακό είναι ότι έμειναν πίσω 30-40 κώνοι τορπιλλών...και η σημαία της βάσης! Την επόμενη ημέρα, 15 Αυγούστου, ένας σημαιοφόρος, ο οποίος είχε εγκαταλείψει τον ΣΕΠ Α στο ακρωτήριο του Αποστόλου Ανδρέα, πέρασε από την ΝΒ και την βρήκε ακόμη έρημη, καθώς οι Τούρκοι δεν είχαν φθάσει ακόμη. Αυτός, λοιπόν, ο σημαιοφόρος (σύμφωνα με τον Γ. Σέργη) κατέβασε την σημαία και την πήρε μαζί του, καθώς και το αρχεία, το ραντάρ της Βάσης και ό, τι άλλο χωρούσε στο αυτοκίνητό του.

Link to comment
Share on other sites

Ο ακούραστος εξερευνητής Νηρεύς με πληροφόρησε ότι η τορπιλάκατος Τ2 της οποίας την τύχη περιγράψαμε παραπάνω, τελικά ΔΕΝ εκτίθεται (ή δεν εκτίθεται πλέον) στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης. Να κατάλαβαν άραγε οι επίγονοι του "Μάλτα γιόκ" ότι δεν είναι και μεγάλο κατόρθωμα να εκθέτεις ως λάφυρο πολέμου μια εγκαταλελειμένη Τ/Κ ή βούλιαξε μόνη της? Πάντως, κάτι είναι κι' αυτό...

Link to comment
Share on other sites

Να πούμε και δυο λόγια για τις προαναφερόμενες τορπιλλακάτους…συμπληρωματικά στα προηγούμενα που είπε ο georgios express.

Σύμφωνα με το προαναφερόμενο βιβλίο του Γ. Σέργη, κατά την περίοδο της Τουρκικής εισβολής το Κυπριακό Ναυτικό είχε 6 τορπιλλακάτους (τις Τ1, Τ2, Τ3, Τ4, Τ5 και Τ6) και την ακταιωρό «Λεβέντης». Από αυτές τις 6 Τ/Κ οι 5 ήταν Σοβιετικής κατασκευής τύπου Τ-6 ή κλάση 083 και η μία Γιουγκοσλαβική, η οποία όμως δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Από τα συμφραζόμενα του Γ. Σέργη υποθέτω ότι ήταν η Τ5.

Οι Κυπριακές Ναυτικές βάσεις ήταν: η κύρια βάση «Χρυσούλη» στο πρώην Τ/Κ χωριό Μπογάζι, βόρεια από την Αμμόχωστο και οι Ναυτικοί Σταθμοί Κυρήνειας και Πάφου.

Κατά την εισβολή οι Τ1 και Τ3 βρίσκονταν στον ΝΣ Κυρήνειας και η μοίρα τους…γνωστή! Στην απέλπιδα προσπάθεια τους να αναχαιτίσουν την Τουρκική απόβαση (στη ζωή, δεν κερδίζει πάντα ο Δαυίδ τον Γολιάθ) βυθίσθηκαν από Τουρκικά αεροπλάνα και πλοία.

Η ακταιωρός «Λεβέντης» βρισκόταν στον ΝΣ Πάφου και με την έναρξη του ΑΤΤΙΛΑ μεταστάθμευσε στην ΝΒ «Χρυσούλη»…με το γνωστό άδοξο τέλος που περιγράφεται παραπάνω.

Επίσης, στη ΝΒ «Χρυσούλη» βρίσκονταν ενεργές οι Τ2 και Τ6, υπό επισκευή η Τ4 και παροπλισμένη η Τ5, η οποία ενεργοποιήθηκε με την εισβολή, αλλά μάλλον τυπικά.

Πέραν αυτών που είπε προηγουμένως ο georgios express για τις επιχειρησιακές δυνατότητες των τορπιλλακάτων, να πούμε ότι ήταν ταχύτατες, έως 50 κόμβους, αλλά για αντιαεροπορικό εξοπλισμό είχαν, στην πρύμνη, μόνο ένα δίδυμο πολυβόλο των 14,5 χιλ. Συνεπώς χωρίς αντιαεροπορικό οπλισμό (και κάλυψη) και με τορπίλλες εμβελείας…2 μιλλίων, κάθε προσπάθεια αναχαίτισης της Τουρκικής απόβασης ισοδυναμούσε με αποστολή αυτοκτονίας, όπως και αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων.

Η προμήθεια αυτών των Σοβιετικών όπλων (και η οποία ήταν αφορμή για τον χαρακτηρισμό του Μακάριου σαν «Κάστρο (Φιντέλ) της Μεσογείου» έγινε με συμφωνία που υπέγραψε ο τότε Κύπριος ΥπΕξ Σπ. Κυπριανού στη Μόσχα τον Σεπτέμβριο του 1964 και περιελάμβανε, εκτός των Τ/Κ, τανκς, πυροβόλα και…αντιαεροπορικούς πυραύλους! Όλα παραδόθηκαν, μέσω Αιγύπτου, μέχρι τα μέσα του 1965…εκτός των Α/Α πυραύλων, μετά από την σφοδρή αντίδραση των Τούρκων και λοιπών Νατοϊκών εταίρων. Μία υπόθεση που επαναλήφθηκε πριν από λίγα χρόνια με τους S-300. Βοήθησε, βέβαια, και η αλλαγή ηγεσίας στην ΕΣΣΔ (μόλις 2 βδομάδες μετά την υπογραφή της συμφωνίας) και η αλλαγή της πολιτικής της στο Κυπριακό.

Και για να καταλάβουμε πως ήταν αυτές οι Σοβιετικές τορπιλλάκατοι, δείτε και μια φωτό που προέρχεται από τα Ιστορικά της «Ε».

post-31-128326960191_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ξαναξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Κύπριου δημοσιογράφου και ερευνητή Μακάριου Δρουσιώτη «1974, το άγνωστο παρασκήνιο της τουρκικής εισβολής» - εκδόσεις αλφάδι, Λευκωσία 2002 – βρήκα την παρακάτω συνημμένη φωτογραφία. Στα credits των φωτογραφιών του βιβλίου αναφέρεται ότι προέρχεται (αορίστως) από τον Τουρκικό τύπο.

Η φωτογραφία συνοδεύεται από την εξής λεζάντα:

«Τούρκοι στρατιώτες τραβούν στην ξηρά την κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς τορπιλάκατο της Εθνικής Φρουράς.».

Κατά την άποψή μου η φωτογραφία είναι στημένη για προπαγανδιστικούς λόγους. Κατ' αρχήν γιατί τραβάνε? Για να ανεβάσουν στα βράχια την Τ/Κ? Από την άλλη, η παρουσία και –ιδιαίτερα- η στάση των δύο ενόπλων «Λύκων» υπονοεί ότι αυτοί που «τραβούν» είναι Έλληνες ή Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι και οι «Λύκοι» τους φυλάνε. Ειδικά η στάση του «ευγενέστατου κυρίου» -στην άκρη αριστερά- με το καπελάκι των rangers και με προτεταμένο το Thompson δεν προδίδει φιλικά αισθήματα…το αντίθετο μάλιστα...αλλά τι σημαδεύει?...μπεκάτσες? Όμως, το σκοινί το τραβάει και ένας στρατιώτης με κράνος, ενώ δίπλα του ένας άλλος χαζογελάει (και χωρίς να τραβάει) κοιτάζοντας προφανώς προς έναν άλλο φωτογράφο. Propaganda ala Turka!

Όσον αφορά την τορπιλάκατο, ίσως να είναι η Τ1 (αυτήν υπονοεί και ο κ. Δρουσιώτης), η οποία με την έναρξη της εισβολής –και στην προσπάθειά της να πλήξει τα Τουρκικά πλοία- κτυπήθηκε με ρουκέτα από αεροπλάνο και άρχισε να βυθίζεται, αλλά πρόλαβαν να την στρέψουν προς την ακτή και τελικά βυθίσθηκε κοντά στην ακτή στην περιοχή της Κυρήνειας, ενώ το πλήρωμα σώθηκε κολυμπώντας. Εάν δούμε όμως την φωτογραφία, δεν φαίνονται σημάδια από χτύπημα ρουκέτας και το οποίο μάλιστα να προκάλεσε την βύθιση. Αυτό με οδηγεί και στο ενδεχόμενο να πρόκειται για την Τ2, η οποία προσάραξε Βόρεια της Αμμοχώστου και κάτω από τις συνθήκες που περιγράφονται στα προηγούμενα μηνύματα.

post-31-128326960274_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχως το επιπεδο του φορουμ γιατι το δικο μου επιπεδο συμβαδιζει με του κυριου στο αβαταρ μου δε μου επιτρεπει να πληκτρολογησω τα αισθηματα μου γι αυτο το θανατο.

Link to comment
Share on other sites

…και καλά κάνεις, αγαπητέ Neptune, γιατί όπως λέει και μια παλιά Ρώσικη παροιμία: «Εάν δεν έχεις να πεις κάτι καλό για ένα νεκρό…καλύτερα να μην πεις τίποτε». Ο νεκρός «δεδικαίωται», χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι και δεν κρίνονται οι πράξεις του.

Το ζήτημα όμως της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο δεν ήταν προσωπικό, αλλά πολιτικό/διπλωματικό. Όποιος και να ήταν πρωθυπουργός στην Τουρκία, πάνω-κάτω τα ίδια θα γίνονταν στην Κύπρο. Το πρόβλημα ήταν όχι ποιος ήταν πρωθυπουργός απέναντι, αλλά ποιος ήταν στην αποδώ πλευρά του Αιγαίου. Και δυστυχώς τότε, επισήμως, πρωθυπουργός ήταν ο Αδαμάντιος και ανεπισήμως ο Ιωαννίδης και…! Χωρίς βέβαια να παραβλέπουμε τις επιδιώξεις και τα σχέδια των πέραν του Channel και των πέραν του ωκεανού συμμάχων.

Και για να καταλάβεις περισσότερο θα πω ότι: ο Αρχηγός των Τουρκικών Ε.Δ. (όπως ο Μπουγιουκανίτ που μας επισκέφθηκε τις προάλλες) είναι ανώτερος, στην ιεραρχία του Τουρκικού κράτους, από τον Τούρκο….Υπουργό Άμυνας. Σύμφωνα μάλιστα με τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ πτέραρχο Νίκο Κουρή, αυτός είναι ο λόγος που στις Συνόδους των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ δεν πηγαίνουν ποτέ (ή τουλάχιστον δεν πήγαιναν) μαζί ο Τούρκος Υπ. Άμυνας με τον Αρχηγό του Τουρκικού Επιτελείου, γιατί ενώ όλοι οι άλλοι Α/ΓΕΕΘΑ κάθονταν πίσω από τον δικό τους Υπ. Άμυνας…ο Τούρκος (βάσει της Τουρκικής ιεραρχίας) θα έπρεπε να καθίσει μπροστά…και θα ήταν σαν την μύγα μεσ’ στο γάλα!

Επίσης, πριν κάποια χρόνια (εάν δεν κάνω κάποιο λάθος) όταν έγινε πρωθυπουργός της Τουρκίας ο ισλαμιστής Ερμπακάν (υπέρμαχος του θρησκευτικού κράτους και εχθρός του Κεμαλικού/λαϊκού Κράτους, εγγυητής του οποίου είναι ο Τουρκικός στρατός), ετέθη ζήτημα από τον Τουρκικό στρατό για το κατά πόσον ο -εκλεγμένος- Ερμπακάν (ως εχθρός του Κεμαλικού κράτους) μπορεί να συμμετέχει και να γίνεται γνώστης των απορρήτων στο πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της χώρας. Φαντάσου τώρα τα υπόλοιπα!

Χαρακτηριστικά, εδώ στην Ελλάδα συνήθως γνωρίζουμε ποιος είναι ο Πρόεδρος (λίγο), ο Πρωθυπουργός (πολύ), ο Υπ. Εξωτερικών (αρκετά), ο Αρχηγός του Επιτελείου (πάντοτε)…αλλά σπανίως γνωρίζουμε ποιος είναι ο Υπ. Άμυνας της Τουρκίας!

Link to comment
Share on other sites

Το περασμένο Σάββατο έγινε στην Άγκυρα η κηδεία του Μπουλέντ Ετσεβίτ, παρουσία δέκα χιλιάδων κόσμου και όλης της ηγεσίας του Τουρκικού κράτους. Ο Ετσεβίτ θα μείνει στη Τουρκική λαϊκή συνείδηση σαν ο πρωθυπουργός του Αττίλα, ο πορθητής και ο απελευθερωτής της Κύπρου (μεσαία φωτό). Και στην δεξιά φωτό…η φωτογραφική απεικόνιση αυτών που λέμε παραπάνω: η ηγεσία του Τουρκικού κράτους. Από αριστερά ο πρώτος τη τάξει (τυπικώς) ο Πρόεδρος Σεζέρ (Κεμαλικός)…ο πρωθυπουργός Ερντογάν (ισλαμιστής)…ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ (θεωρητικώς τρίτος, αλλά πρακτικώς πρωτοδεύτερος)…και τέλος ο ΥπΕξ Γκιούλ.

Η κηδεία του (Κεμαλικού) Ετσεβίτ στη συνέχεια μετατράπηκε σε αντικυβερνητική διαδήλωση με συνθήματα κατά του ισλαμιστή Ερντογάν (αλλά και φιλοευρωπαϊστή) και υπέρ του λαϊκού/Κεμαλικού κράτους (πλην όμως αντιευρωπαϊκού).

Και μια ειρωνία της τύχης: η κηδεία έγινε στο Τζαμί Kocatepe…Kocatepe λεγόταν και το Τουρκικό αντιτορπιλλικό που βυθίσθηκε από λάθος της Τουρκικής αεροπορίας κατά την εισβολή του 1974

ΥΓ Είπαμε αυτοσυγκράτηση, το ζήτημα δεν είναι προσωπικό.

post-31-128326960602_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ειρωνία;

Ο Ισλαμιστής Ερντογάν να είναι Φιλοευρωπαιστής και οι υπόλοιποι οι Κεμαλικοί που "διαφυλάτουν" τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους να είναι εχθροί της προόδου..

Στην ουσία αυτοί θέλουν να μπουν στην Ευρώπη με τους δικούς τους όρους, δηλαδή βάλτε μας, και εμείς θα κρατήσουμε όλα τα δικαιώματα μας, όπως κατοχή του 40% της Κύπρου κα νομιμοποίηση του, γκρίζες ζώνες και επιθυμία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, καταπίεση της κουρδικής μειονότητας, περιορισμό των θρησκευτικών και λοιπών ελευθεριών και όλα τα "καλά" που χαρακτηρίζουν την Τουρκική (στρατηγική) εξ. πολιτική.

Είναι στο χέρι και το σθένος των Ευρωπαίων να δείξουν αν έχουν την στοιχειώδη αξιοπρέπεια και κύρος και να μην ενδώσουν στα παζάρια τους του τύπου τα θέλω όλα αλλά δεν δίνω τίποτα, (ως συνήθως).

Αλλιώς θα τους "επιβραβεύσει" και για το 1974 και για όλα τα άλλα πεπραγμένα τους πριν και μετά..

Και στο κάτω κάτω δεν είναι μόνο αυτό, το αγάλμα της Μικρασιάτισσας Μάνας έχω "βαρεθεί" να το βλέπω στα νησία του Β.Αιγαίου και πάντα με θλίβει..

Γιατί όσα έμαθα στην ιστορία για τα γεγονότα της Μικρ.καταστροφής και βλέπω ακόμα γύρω μου τα αποτελέσματα της, απλά ξεχάστηκαν..

Αλλα τι να πω, εμείς που ξεχνούμε φταίμε..

Εθελοτυφλούμε, και προτιμούμε να βάζουμε στους νέους να βλέπουν SURVIVOR ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ, "Ενας μεγάλος έρωτας"!

ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ! Και σε μας που δεν έχουμε μνήμη, και στα κανάλια και τους πολιτικούς που προσπαθούν με το ζόρι να φέρουν κόντα δύο πολιτισμούς και λαούς αντιδιαμετρικά αντίθετους που έχουν ακόμα ανοιχτές πληγές και κάποιες ενεργές και ποιώδεις, όπως η Κύπρος..

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
  • 1 month later...
Ο ακούραστος εξερευνητής Νηρεύς με πληροφόρησε ότι η τορπιλάκατος Τ2 της οποίας την τύχη περιγράψαμε παραπάνω, τελικά ΔΕΝ εκτίθεται (ή δεν εκτίθεται πλέον) στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.

Να κατάλαβαν άραγε οι επίγονοι του "Μάλτα γιόκ" ότι δεν είναι και μεγάλο κατόρθωμα να εκθέτεις ως λάφυρο πολέμου μια εγκαταλελειμένη Τ/Κ ή βούλιαξε μόνη της? Πάντως, κάτι είναι κι' αυτό...

Αμ δε που κατάλαβαν! Πραγματικά, δεν υπάρχει καμιά Κυπριακή τορπιλάκατος στο, κατά τα άλλα, πολύ ενδιαφέρον (και «αυτοκρατορικό») ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (Istanbul Naval Museum / İstanbul Deniz Muzesi) στο Besiktas, αλλά επειδή μου είχαν κάνει εντύπωση οι πολλαπλές αναφορές (δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά) στο θέμα αυτό…είπα να το ψάξω λιγάκι. Το λιγάκι, βέβαια, μου πήρε αρκετό καιρό, καθώς οι πηγές σε αυτό θέμα είναι απειροελάχιστες και οι περισσότερες ανακριβείς. Όμως, τελικά βρήκα την άκρη και τις 2 μοναδικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν…ή τουλάχιστον που μπόρεσα να βρω. Οι φωτογραφίες προέρχονται από ένα Τουρκικό site (διακρίνεται στις φωτό) και μάλλον είναι του 2003 ή 2004.

Εν τέλει, πραγματικά υπάρχουν και εκτίθενται και μάλιστα όχι μία αλλά δύο Κυπριακές τορπιλάκατοι, οι οποίες όμως εκτίθενται στο Ναυτικό Μουσείο του Στόλου (Golcuk Naval Museum / Golcuk Donanma Muzesi), το οποίο βρίσκεται στον Ναύσταθμο του Golcuk στον Βόσπορο. Επειδή αρχικά είχα επιφυλάξεις, το έψαξα και αφενός (με μια απλή σύγκριση με τις παραπάνω φωτογραφίες) πρόκειται πράγματι για του ιδίου τύπου με τις Κυπριακές τορπιλακάτους και αφετέρου το Τουρκικό Ναυτικό δεν είχε ποτέ αυτού του τύπου τορπιλακάτους Σοβιετικής προέλευσης. Άσε που η πινακίδα το λέει ξεκάθαρα: «KIBRIS». Το «ECHIZELERI» δεν κατάφερα να βρώ τι σημαίνει, ίσως να μας διαφωτίσει κάποιος Τουρκομαθής. Οι αριθμοί των πλοίων (11 & 12) δεν πρέπει να συμπίπτουν με τους Κυπριακούς (Τ1….6) και αυτό ίσως να σημαίνει ότι επισκευάσθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για κάποιο διάστημα από το Τουρκικό Ναυτικό.

Και για όσους δεν θυμούνται: ο Ναύσταθμος του Golcuk, όπου και το Αρχηγείο του Στόλου, είναι αυτός που είχε ισοπεδωθεί στον μεγάλο και πολύνεκρο σεισμό της Νικομήδειας, τον Αύγουστο του 1999. Ο σεισμός αυτός, καθώς και ο σεισμός της Πάρνηθας τον Σεπτέμβριο ήταν οι αφορμές για την επακολουθήσασα απόπειρα Ελληνοτουρκικής προσέγγισης, την αποκαλούμενη και «Διπλωματία των σεισμών», η οποία συνεχίσθηκε αργότερα με ζεϊμπέκικα και κουμπαριές!

.

post-31-128326964056_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Εκτός από τα παραπάνω τραγικά γεγονότα του 1974, τα οποία είναι λίγο-πολύ γνωστά, υπάρχουν και κάποια άλλα δραματικά γεγονότα, σχετικά άγνωστα. Τον Αύγουστο του 1964, στην Κύπρο έγινε μία «μίνι πρόβα» των όσων ακολούθησαν 10 χρόνια μετά. Οι ενδοκυπριακές ταραχές και συγκρούσεις στην Τυλληρία είχαν ως αποτέλεσμα τον βομβαρδισμό από την Τουρκική Αεροπορία περιοχών της Τυλληρίας, θέσεων της ΕΛΔΥΚ και την από αέρος καταστροφή της Ελληνικής/Κυπριακής ακταιωρού «ΦΑΕΘΩΝ», στις 8 Αυγούστου. Απώλειες από την επίθεση στο «ΦΑΕΘΩΝ»: 7 νεκροί, 6 Έλληνες μέλη του πληρώματος και 1 επιβαίνων Κύπριος. Μεταξύ αυτών και ο Σημαιοφόρος Χρυσούλης, εις μνήμη του οποίου πήρε το όνομα η ΝΒ της Αμμοχώστου, που αναφέρουμε παραπάνω.

Μια ιστορία σχετικά άγνωστη και με λίγα δημοσιευμένα στοιχεία. Τα γιατί και πως της καταστροφής του «ΦΑΕΘΩΝ» και τους λόγους της μετέπειτα σχετικής αποσιώπησης…τα διηγείται για πρώτη φορά ο τότε Κυβερνήτης της ακταιωρού Ανθυποπλοίαρχος Δημήτριος Μητσάτσος στην Καθημερινή της Κυριακής (25/11/07)

H παρακάτω φωτoγραφία από τον βομβαρδισμό του «ΦΑΕΘΩΝ» (σύμφωνα με την λεζάντα) προέρχεται από το http://www.acig.org

.

post-31-128326970433_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...
... Οι ενδοκυπριακές ταραχές και συγκρούσεις στην Τυλληρία είχαν ως αποτέλεσμα τον βομβαρδισμό από την Τουρκική Αεροπορία περιοχών της Τυλληρίας, θέσεων της ΕΛΔΥΚ και την από αέρος καταστροφή της Ελληνικής/Κυπριακής ακταιωρού «ΦΑΕΘΩΝ», στις 8 Αυγούστου. Απώλειες από την επίθεση στο «ΦΑΕΘΩΝ»...

Κυττάξτε τι μπορεί να μάθει κανείς από "δικούς μας" ανθρώπους. Μέρος της ακταιωρού "Φαέθων" ήταν δώρο του Χρ. Λαμπράκη στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...