Jump to content
Shipfriends

Ιστορία Γενικώς


Recommended Posts

Μετά από πρόταση ορισμένων μελών και επειδή υπάρχουν θέματα για συζήτηση και ερωτήματα τα οποία δεν μπορούν να καλυφθούν από την δομή των ιστορικών κουίζ, ανοίγουμε αυτό το νέο θέμα.

Εδώ θα μπορούν τα μέλη να ζητούν και να δίνουν πληροφορίες πάνω σε ιστορικά θέματα. Να ζητούν στοιχεία για ιστορίες για τις οποίες γνωρίζουν ελάχιστα και δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία.

Αναφερόμαστε πάντα σε ιστορίες σχετικές με πλοία που δεν μπορούν να γίνουν κουίζ και που δεν υπάρχει ήδη κάποιο σχετικό θέμα. Φανταστείτε κάτι σαν Ιστορικές Απορίες.

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

Ας κάνω, λοιπόν, την αρχή!

Ένα νέο και πολύ ενδιαφέρον site για την Μάχη της Λέρου, το 1943: http://www.lerosbattle.gr

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα βρούν οι ναυαγιοκαταδύτες, εδώ: http://www.lerosbattle.gr/index.php?categoryid=31

Δείτε το και ψάξτε το καλά, αξίζει τον κόπο. Μόνο που ορισμένα θέματα είναι προσβάσιμα μόνο σε μέλη.

Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...
  • 10 months later...

dspphoto?id=204440

πηγη: Η Ελευθεροτυπια

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αποφασίσει να δει κάποιος την έκθεση «Το Ιόνιο πέλαγος Χαρτογραφία και ιστορία: 15ος-18ος αιώνας», που εγκαινιάστηκε προχθές στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγίου Κωνσταντίνου 20 και Μενάνδρου) του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).

Αναμφισβήτητα ο σημαντικότερος είναι όμως ότι ανάμεσα στα εκθέματα παρουσιάζεται μια σπάνια έκδοση της μεγάλης «Χάρτας του Ρήγα», καθώς και η αρχαιότερη απεικόνιση του Φρουρίου της Κέρκυρας από τον Μπέρναντ Φον Μπράιτενμπαχ (1483).

Ακόμη, αυτή είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στην Ελλάδα χαρτογραφικό υλικό για την περίφημη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571).

Εκτίθενται συνολικά 97 χάρτες, άτλαντες, νηολόγια και βιβλία με χάρτες, που απεικονίζουν το πώς είδαν ή και πώς φαντάστηκαν το Ιόνιο ναυτικοί, ιστορικοί, γεωγράφοι και έμποροι σε διάστημα τριών αιώνων (15ος-18ος). Οι χάρτες λοιπόν είναι σημαντικότατα τεκμήρια για τα ήθη της περιοχής και της εποχής, για τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και την εξέλιξη της οικονομίας και του εμπορίου.

Στην έκθεση, που επιμελήθηκε ο Βίκτωρ Μελάς και η επιστημονική σύμβουλος Λεονόρα Ναβάρη, μετέχουν με αξιόλογα και σπάνια εκθέματα η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, το Ιδρυμα Ακτία Νικόπολις της Πρέβεζας, το Κέντρο Ιστορικών Μελετών Θεσπρωτίας, ο συλλέκτης και μελετητής παλαιών χαρτών Αντώνης Ι. Τάντουλος, καθώς και άλλοι ιδιώτες συλλέκτες.

Η έκθεση διαρκεί έως τις 4 Μαΐου.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ένα εξαιρετικό ιστορικό ντοκυμανταίρ, του 1992, από το ψηφιακό «θησαυροφυλάκειο» της ΕΡΤ. Διάρκεια π. 50 λεπτά

Το χρυσό κάλυμμα. Η μεταφορά του χρυσού της Ελλάδας, το 1941, στην Κρήτη και από εκεί στην Νότια Αφρική.

Και μια περίληψη του περιεχομένου, όπως το δίνει η ίδια η ΕΡΤ:

Το ιστορικό αυτό ντοκιμαντέρ αναφέρεται στο χρονικό της μεταφοράς χρυσού και άλλων πολύτιμων αντικειμένων από την ΕΛΛΑΔΑ προς τις χώρες του εξωτερικού, πριν από την εισβολή των ΓΕΡΜΑΝΩΝ στη χώρα. Το χρονικό βασίζεται στα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει ο συγγραφέας ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ και στο ανέκδοτο ημερολόγιο του υπαλλήλου της Τράπεζας της Ελλάδος, ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΟΣΜΙΔΗ. Ξεκινά με πλάνα από την πόλη της ΑΘΗΝΑΣ μετά τη γερμανική εισβολή. Συναγερμός έχει σημάνει τόσο στη Διοίκηση της Τράπεζας, όσο και στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Συζητήσεις ξεκινούν για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Αρχικά, προτείνεται η μεταφορά του χρυσού και των πολύτιμων αντικειμένων σε μεγάλες πόλεις της ΚΡΗΤΗΣ. Ακολουθούν προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι έζησαν από κοντά τις εξελίξεις εκείνων των ημερών και τη γενικότερη αναστάτωση που επικρατούσε. Όταν έγιναν αντιληπτές οι διαθέσεις των ΓΕΡΜΑΝΩΝ κρίθηκε απαραίτητο να γίνει η μεταφορά του χρυσού στο εξωτερικό ώστε να διαφυλαχθεί. Έτσι, μεταφέρθηκε στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ και από εκεί στην ΠΡΕΤΟΡΙΑ της ΝΟΤΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ. Παράλληλα, και όλα τα μέλη της κυβέρνησης φυγαδεύτηκαν σε χώρες του εξωτερικού και έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια για την ασφαλή παραμονή του χρυσού και των αντικειμένων στις χώρες που θα τα φιλοξενούσαν. Τελειώνοντας, γίνεται αναφορά στην κακή οικονομική κατάσταση που επικράτησε στη χώρα μετά την Κατοχή. Τίποτα δε λειτουργούσε σωστά και όλα ήταν υπό κατάρρευση και διάλυση. Τελικά, τα αποθέματα χρυσού επιστράφηκαν στη χώρα με ασφάλεια και αξιοποιήθηκαν από το ελληνικό κράτος.
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Εξήντα έξι ολόκληρα χρόνια απασχολούσε την αυστραλιανή κοινή γνώμη και το υπουργείο Άμυνας η τύχη του πολεμικού πλοίου "HMAS Sydney" που χάθηκε ξαφνικά και ανεπάντεχα στις 19 Νοεμβρίου του 1941.

Τις δεκαετίες που πέρασαν είχαν γίνει αλλεπάλληλες προσπάθειες για την ανεύρεσή του χωρίς κανένα αποτέλεσμα, πράγμα που συνέβαλε στο να διογκώνεται συνεχώς ο μύθος του πλοίου `φαντάσματος` και των 645 μελών του πληρώματός του που παράμεναν αγνοούμενοι.

Η περίπτωση του καταδρομικού `Σίδνεϊ` απέκτησε και ιδιαίτερο παγκόσμιο ενδιαφέρον γιατί ήταν ένα από τα ελάχιστα πλοία που δεν άφησαν πίσω τους κανένα σημάδι από το ναυάγιο και κανέναν επιζόντα.

Από την στιγμή όμως που εντοπίστηκε το ναυάγιο και μάλιστα όχι σε μεγάλη απόσταση από τον "φονιά του", το γερμανικό "Κόρμοραν" το ερώτημα που συνεχίζει να απασχολεί τους πάντες είναι όχι μόνο το πως βυθίστηκε, αλλά πως είναι δυνατόν να μη σωθεί ούτε ένα από τα μέλη του πληρώματός του.

Τα μεγάλα αυτά ερωτηματικά ενδέχεται και να μην απαντηθούν ποτέ, αφού, για την ώρα τουλάχιστον, κανείς δεν μιλά για την ανέλκησή του, πράγμα που θα έδινε τη δυνατότητα στους ειδικούς να κάνουν με 66 χρόνια καθυστέρηση, μια λεπτομερή `αυτοψία` στο ναυάγιο, προκείμενου να απαντήσουν και στο ερώτημα αυτό.

Ενδεχομένως μελλοντικά η εξέλιξη της τεχνολογίας να τους δώσει τη δυνατότητα να προβούν σε "αυτοψία" από την επιφάνεια του ωκεανού. "Αλλωστε, στην τεχνολογική εξέλιξη και στα ραντάρ sonar, που καταγράφουν τα πάντα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, οφείλεται και η ανακάλυψη και των δύο ναυαγίων.

Προς το παρόν όμως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δήλωσε ότι το ναυάγιο του "Σίδνεϊ" θα παραμείνει ως έχει κηρύσσοντας τον χώρο ως προστατευόμενη περιοχή εθνικού ενδιαφέροντος.

Οι προσπάθειες για την λύση του μυστηρίου και την ανακάλυψη του "Σίδνεϊ" ουσιαστικά δεν σταμάτησαν ποτέ. Αρκετές φορές μάλιστα στο παρελθόν διάφοροι ιδιώτες που ψάχνουν συστηματικά για ιστορικά ναυάγια, είχαν δηλώσει ότι το ανακάλυψαν για να αποδειχθεί στη συνέχεια ότι επρόκειτο για λάθος ναυάγιο.

Όλα άλλαξαν από τη στιγμή που τις ερευνητικές προσπάθειες για την εντοπισμό του "Σίδνεϊ", ανέλαβε μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων, `φίλων του Σίδνεϊ` και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση που χρηματοδοτούσε τις προσπάθειες. Οι τελευταίοι το πρώτο που έκαναν για τον εντοπισμό του ήταν να ξεχάσουν όλη την παραφιλολογία και τους μύθους για την τύχη του καταδρομικού και να επικεντρώσουν τις έρευνές τους αποκλειστικά στα γεγονότα. Δηλαδή σε ότι είχε λάβει χώρα τις μέρες που προηγήθηκαν της συμφοράς.

Αυτό που τους οδήγησε κυρίως στην θαλάσσια περιοχή της αλληλοεξοντωτική ναυμαχίας μεταξύ των δύο πλοίων ήταν οι μαρτυρίες ορισμένων γερμανών μελών του πληρώματος του `Κορμοράν` που είχαν επιζήσει της ναυμαχίας και συνέχιζαν να ζουν στη Γερμανία.

Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι, ενώ δεν επέζησε ούτε ένας από τα 645 μέλη του πληρώματος του `Σίδνεϊ`, από τα 387 μέλη του γερμανικού καταδιωκτικού επέζησαν 317 που βρέθηκαν την επόμενη μέρα σε 7 μεγάλες βάρκες. Οι επιζώντες Γερμανοί έδωσαν τις πληροφορίες που με την βοήθεια του υποθαλάσσιου ραντάρ οδήγησαν την ομάδα των ερευνητών στην ανακάλυψη των ναυαγίων.

Από την στιγμή που οι ερευνητές εντόπισαν σε βάθος περίπου 3.000 μέτρων το γερμανικό καταδιωκτικό `Κορμαράν` την περασμένη Πέμπτη, ήταν πλέον θέμα χρόνου να εντοπιστεί και το `Σίδνεϊ`. Και έτσι ακριβώς έγινε. Δύο μέρες αργότερα εντόπισαν, κοντά στο ναυάγιο του `Κορμοράν` και το `Σίδνεϊ` σε μια περιοχή 800 χιλιόμετρα βόρεια από το Περθ και σε βάθος 2.470 μέτρων και σε απόσταση 150 χιλιομέτρων από την ακτή. Σύμφωνα μάλιστα με τις εικόνες του ραντάρ το ναυάγιο του πλοίου παραμένει ακέραιο. Δεν έχει κοπεί δηλαδή στα δύο ή σε περισσότερα μέρη, όπως γίνεται σε πολλές περιπτώσεις. Όπως αναμένονταν η είδηση έκανε αμέσως το γύρο και συζητήθηκε πάρα πολύ στην Αυστραλία, με δήλωση του πρωθυπουργού, σχόλια, άρθρα, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και ειδικά πολυσέλιδα αφιερώματα στις εφημερίδες.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το "Σίδνεϊ` χωρητικότητας 9.000 τόνων και μήκους 171,3 μέτρων, ναυπηγήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1933 για λογαριασμού του Αυστραλιανού Πολεμικού Ναυτικού και "ανέλαβε υπηρεσία" το 1935.

Κατά τη διάρκεια της σύντομης σχετικά ζωής του έλαβε μέρος με επιτυχία σε διάφορες ναυμαχίες εναντίον εχθρικών πλοίων στη Μεσόγειο που είχε καταπλεύσει το 1940 για να ενταχθεί στις συμμαχικές ναυτικές δυνάμεις.

Αργότερα επέστρεψε στην Αυστραλία αναλαμβάνοντας διάφορες αποστολές συνοδείας πολεμικών και εμπορικών πλοίων.

Από μια τέτοια αποστολή στον Ινδικό Ωκεανό επέστρεφε στις 19 Νοεμβρίου του 1941 στο Φρίμαντελ της Δυτικής Αυστραλίας, όταν έλαβε χώρα η μοιραία συνάντησή του με το `Κορμοράν`.

Ήταν γύρω στις 4 το απόγευμα και το `Σίδνεϊ` έπλεε σε απόσταση 480 χιλιομέτρων από τις ακτές της Δυτικής Αυστραλίας, όταν συναντήθηκε με ένα άλλο, αγνώστου εθνικότητας, πλοίο που έμοιαζε με εμπορικό.

Ο πλοίαρχος του `Σίδνεϊ` Τζόζεφ Μπάρνετ ζήτησε από τον καπετάνιο του `άγνωστου` πλοίου να δηλώσει την εθνικότητά του.

Το γερμανικό πλοίο έστειλε μετά μία ώρα ένα αινιγματικό μήνυμα που έλεγε ότι είναι Ολλανδικό και μάλιστα πως κινδυνεύει. Στις 5.30 το απόγευμα και ενώ το `Σίδνεϊ` πλησιάζει το `Κόρμοραν` για να προβεί σε οπτική αναγνώριση, ο γερμανός καπετάνιος δίνει διαταγή να βάλουν μπρος τις μηχανές και να ανοίξουν πυρ. Οι πρώτοι κανονιοβολισμοί του γερμανικού καταδιωκτικού βρήκαν το αυστραλιανό καταδρομικό στη γέφυρα με αποτέλεσμα να του προκαλέσουν μεγάλη ζημιά.

Στη μονομαχία που ακολούθησε τα δύο πλοία αντάλλασσαν πυρά και στις 5.45 το `Σίδνεϊ` εξαπολύει τέσσερις τορπίλες κατά του `Κορμοράν`, χωρίς όμως καμία να βρει το στόχο της. Το γερμανικό πλοίο απαντά με μία τορπίλη η οποία βρίσκει το Σίδνεϊ και το `τραυματίζει` θανάσιμα, ενώ λίγο αργότερα οι μηχανές του σταμάτησαν να λειτουργούν.

Το `Σίδνεϊ` στο μεταξύ είχε πάρει φωτιά και προσπαθούσε να απομακρυνθεί απαντώντας σποραδικά στα αντίπαλα πυρά με τα κανόνια του.

Γύρω στις 8 το βράδυ τα πάντα είχαν τελειώσει. Ο γερμανός πλοίαρχος δίνει εντολή στο πλήρωμα να εγκαταλείψει το σκάφος, ενώ το `Σίδνεϊ` συνέχιζε να κατευθύνεται προς τον Νότο, φλεγόμενο μέχρι και τις 10 το βράδυ, σύμφωνα με τους γερμανούς επιζώντες, ενώ τα μεσάνυχτα εξερράγη και βυθίστηκε φλεγόμενο το `Κόρμοραν`. Τους 317 γερμανούς ναύτες και αξιωματικούς, που είχαν επιβιβαστεί σε 7 μεγάλες βάρκες, περισυνέλεξαν τις δύο επόμενες μέρες άλλα πλοία. Τώρα πως και γιατί βυθίστηκε το `Σίδνεϊ` παραμένει το ζητούμενο για να γίνει κατανοητό γιατί δεν σώθηκε ούτε ένας από τα 645 μέλη του πληρώματος.

Το γεγονός ότι το πλοίο βυθίστηκε αύτανδρο είναι κυρίως η αιτία που το `Σίδνεϊ` μετετράπη σε εθνικό θρύλο και συνεχίζει να συγκινεί την αυστραλιανή κοινή γνώμη.

capital.gr

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Στην επισυναπτόμενη φωτογραφία από τον καιρό της κατοχής, φαίνεται στο λιμάνι του Πειραιά, αριστερά το Α/Π ΑRKADIA, και δεξιά ένα μοντέρνο πλοίο εκσκαφέας, το όνομα του οποίου θα ήθελα να μάθω.

Μήπως κάποιος φίλος μπορεί να βοηθήσει?

post-1575-128326974774_thumb.jpg

Edited by polmyt
2 σε 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...
  • 4 months later...

Καά τις εργασίες για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, μεταξύ Αλγερίας-Ιταλίας, ανακαλύφθηκε τυχαία και σχεδόν άθικτο το ναυάγιο του Γαλλικού θωρηκτού DANTON , το οποίο βυθίσθηκε στην Τυρρηνική Θάλασσα το 1917, εξαιτίας τορπιλισμού από το Γερμανικό υποβρύχιο U-64.

Δείτε σχετικά το άρθρο του BBC, που πρώτο δημοσίευσε την είδηση. Και ένα άρθρο για το ναυάγιο από την Καθημερινή (20-2-09).

Εντοπίσθηκε το θωρηκτό Δαντών

«Στέκεται» όρθιο στον βυθό της Μεσογείου από το 1917, όταν βυθίστηκε από γερμανικές τορπίλες

BBC

ΜΙΛΑΝΟ. Το άριστα διατηρημένο ναυάγιο του γαλλικού θωρηκτού «Δαντών», που βυθίστηκε από γερμανική τορπίλη το 1917 ανοιχτά της Κορσικής, βρέθηκε σε βάθος 1.000 μέτρων στον πυθμένα της Μεσογείου.

Το «Δαντών», το κύτος, η υπερκατασκευή και πολλοί από τους πυργίσκους του οποίου έχουν παραμείνει άθικτοι, έχει «καθίσει» στα ύφαλά του στον αμμώδη βυθό και βρέθηκε από την εταιρεία Fugro, που πραγματοποιεί γεωλογικές έρευνες στην περιοχή, για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει την Ιταλία με την Αλγερία.

Πήρε μαζί του 296 ναύτες

Το πλοίο, με απόβαρο 19.000 τόνων, μήκος 150 μέτρων και 1.000 επιβαίνοντες, είχε αποπλεύσει από τη Μασσαλία γεμάτο Γάλλους ναύτες, που επρόκειτο να αντικαταστήσουν τα πληρώματα του γαλλικού στόλου στην Κέρκυρα και να συμμετάσχει στον ναυτικό αποκλεισμό των Στενών του Οτράντο από τις δυνάμεις της Αντάντ, δέχθηκε επίθεση από το γερμανικό υποβρύχιο U–64, λίγες μόλις ώρες μετά τον απόπλου του στις 19 Μαρτίου 1917. Οι τουλάχιστον τρεις γερμανικές τορπίλες χτύπησαν το πλοίο σε καίρια σημεία, προκαλώντας την ταχεία βύθισή του, με 296 νεκρούς στην Τυρρηνική Θάλασσα και σε απόσταση 20 ναυτικών μιλίων από τις κορσικανικές ακτές.

Η πρωτοποριακή θωράκιση του «Δαντών», που περιλάμβανε για πρώτη φορά ενισχυμένες πλευρικές δεξαμενές έρματος, επέτρεψαν στο πλοίο να παραμείνει στην επιφάνεια για περισσότερα από 45 λεπτά, παρά τα μεγάλα ρήγματα που είχαν προκαλέσει οι τορπίλες, δίνοντας την ευκαιρία σε παρακείμενα πλοία της νηοπομπής να περισυλλέξουν την πλειοψηφία των επιβαινόντων. «Η κατάστασή του είναι εξαιρετική. Αφού επλήγη από τις τορπίλες, το “Δαντών” μπατάρισε και πραγματοποίησε αρκετές περιστροφές γύρω από τον άξονά του. Μπορεί κανείς να δει από πού κόπηκαν μεγάλα κομμάτια της υπερκατασκευής του, καθώς βυθιζόταν. Είμαστε τυχεροί, όμως, που προσγειώθηκε όρθιο στον πυθμένα», λέει ο Ρομπ Χόκινς, επικεφαλής της Fugro GeoConsulting.

Η σύγκριση που έγινε μεταξύ των εικόνων του ναυαγίου και των σχεδίων του «Δαντών» απέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το ναυάγιο ανήκει στο γαλλικό θωρηκτό, που βρίσκεται μερικά ναυτικά μίλια νοτιότερα απ’ όπου το γαλλικό επιτελείο ναυτικού πίστευε ότι είχε βυθιστεί.

«Το γαλλικό επιτελείο ναυτικού εμφανίστηκε αρχικά δύσπιστο, λέγοντας ότι το ναυάγιο του “Δαντών” πρέπει να βρίσκεται αρκετά ναυτικά μίλια νότια από το σημείο που υποδείξαμε. Τους εξηγήσαμε, όμως, ότι οι σύγχρονες μέθοδοι εντοπισμού γεωγραφικού στίγματος μέσω δορυφορικών συσκευών GPS είναι πολύ ακριβέστερες από τους αστρολάβους, που χρησιμοποιούνταν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», λέει ο κ. Χόσκινς.

Η ανακοίνωση του εντοπισμού του ναυαγίου έγινε χθες, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του υπό σχεδιασμό αγωγού. Ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου θα είναι ο βαθύτερος του κόσμου και θα τεθεί σε λειτουργία το 2012. Περίπου 20% του αγωγού βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο των 2.400 μέτρων.

Από βαθυσκάφος

Το ναυάγιο του «Δαντών» ανακαλύφθηκε χάρη στο ρομποτικό εξερευνητικό βαθυσκάφος που χρησιμοποιεί η κατασκευάστρια εταιρεία για την πραγματοποίηση γεωτεχνικών ερευνών στον πυθμένα της Μεσογείου. Μετά τον εντοπισμό του ναυαγίου, ο όμιλος εταιρειών που έχει αναλάβει την κατασκευή του αγωγού, έστειλε τηλεχειριζόμενο ρομπότ, που εξασφάλισε ακριβή στοιχεία και φωτογραφίες από το ναυάγιο.

Τώρα η κατασκευάστρια εταιρεία θα αναγκαστεί να επιλέξει εναλλακτική πορεία για τον αγωγό, ώστε να μη διαταραχθεί το θαλάσσιο κοιμητήριο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_20/02/2009_304184

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τό HMS BEAGLE,τό ιστορικό πλοίο μέ το οποίο ο Δαρβίνος ταξίδεψε τό 1831 σχεδόν σ'όλον τον κόσμο προκειμένου να κάνη έρευνες γιά να υποστηρίξη την περί εξελίξεως τών ειδών θεωρία του,πρόκειται να ανακατασκευαστή (replica) καί να ξαναταξιδέψη στά χνάρια τού ένδοξου "προγόνου" του.

Φυσικά,θά περιέχη πλήρως εξοπλισμένο σύγχρονο εργαστήριο γενετικής και μοριακής βιολογίας καί θά βρίσκεται σέ διαρκή επαφή μέ ανάλογα εργαστήρια στην ξηρά,όπως άλλωστε είχε οραματιστεί και ο ίδιος ο Δαρβίνος να γίνη στέλνοντας δείγματα μέ βάρκες στην ξηρά γιά νά μεταφερθούν σέ εργαστήρια διαφόρων Ευρωπαϊκών πόλεων.

Πλήρες άρθρο παρατίθεται στό http://biotechniques.com/default.asp?page=news&subsection=article_display&id=645

Αξίζει νά σημειωθή οτι ένας από τους εμπνευστές τού σύγχρονου Beagle Project είναι απόγονος αξιωματικού τού ναυτικού που είχε συνοδέψει τότε τον Δαρβίνο και αργότερα ανέλαβε πλοίαρχος τού αυθεντικού HMS BEAGLE.

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Παρακολουθώντας ένα παμπάλαιο ντοκυμαντερ της ΕΡΤ με τον Άγγελο Αντωνόπουλο για τις Οινούσσες, αναφέρθηκε η ιστορία ενός Αιγνουσιώτικου εμπορικού πλοίου με το όνομα ΑΓΓΕΛΙΚΑ, που ναυάγησε αύτανδρο το 1906 στην περιοχή Ριμπέρα της Σικελίας. Καποια μελη του πληρώματος έχουν ενταφιαστεί στην περιοχή, ενώ αφού σχετικά πρόσφατα ανακαλύφθηκε το ναυάγιο, δημιουργήθηκε από τους κατοικους μνημείο από τις άγκυρες του πλοίου και άλλα υλικά, αφιερωμένο στους απωλεσθέντες ναυτικούς. Το 1996 ο δήμος Οινουσσών αδελφοποιήθηκε με το δήμο της Ριμπέρα, ώστε οι Αιγνουσιώτες νεκροί να "επαναπατριστούν", έστω και με αυτό τον τρόπο.

Μια εκτενέστερη αναφορά από το ιστορικό και τα της αδελφοποίησης δίνεται στο forum travelchat.gr

Εντυπωσιακή ιστορία.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Έτσι όπως συνηθίζουν να διδάσκουν Ιστορία στα Σχολεία, μπλέκονται οι βούρτσες με τα ραβανί και μηδέν εις το πηλίκον.

Η Βεσσαραβία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μέρος της σημερινής Μολδαβίας (που όλοι απ' ότι αντιλαμβάνομαι έχετε παραστάσεις των θηλυκού γένους υπηκόων της ;)). Το αξιοσημείωτο δε είναι ότι στην πρωτεύουσά της, Κισινάου (ή Κιτσίνιεφ), του οποίου το όνομα κάποτε είχε εξελληνισθεί σε "Κισνόβιο" , ο Αλέξανδρος Υψηλάντης έκανε αυτό που σας περιέγραφε υπηρεσιακώς το βιβλίο της σχολικής Ιστορίας: "Κήρυξε την επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Λίγους μήνες μετά, στον Προύθο ποταμό (που αποτελεί και φυσικό σύνορο της σημερινής Μολδαβίας), εξοντώθηκε σε (άλλη μία ηρωϊκή αλλά εκ των προτέρων χαμένη) μάχη ο "Ιερός Λόχος", των ρομαντικών αλλά άπειρων και λίγων νέων σπουδαστών.

....το ένα απο αυτά απεικονίζει τον Βασιλιά της Ρουμανίας Μιχαήλ(νομίζω) που απετέλεσε παρελθόν απο τη Ρουμανία(και σαν πρόσωπο και σαν θεσμός) το 1947 με την άνοδο των συντρόφων του Στάλιν στην εξουσία....

Ο Μιχαήλ έχει μεγάλη ιστορία: Η μητέρα του, πριγκίπισσα της Ελλάδος Ελένη, ήταν κόρη του Βασιλέως Κωνσταντίνου (του Α') και αδελφή των Γεωργίου και Παύλου. Παντρεύτηκε τον Κάρολο της Ρουμανίας του οποίου όμως η τεστοστερόνη έβραζε. Δεν ήταν και ιδιαίτερα πιστός στην Ελένη (λένε ότι νυμφεύοταν κάθε βράδυ καί άλλην-εννοείται), μέχρι που στο τέλος βρήκε την Μάγδα Λουπέσκου. Παραιτήθηκε μία φορά υπέρ του υιού του Μιχαήλ (έγινε βασιλιάς πριν τελειώσει το Δημοτικό), τον επανέφερε ένα Πραξικόπημα οπότε και τα έκανε ολοκληρωτικώς σκ..., μέχρι που στο τέλος, πριν τον πόλεμο τα παράτησε και ξαναέγινε βασιλιάς ο ενήλικος πλέον Μιχαήλ που προσπάθησε με σχετική αξιοπρέπεια να σταθεί απέναντι στον Χίτλερ και τα ενεργούμενά του που είχαν καταλάβει την εξουσία (Αντονέσκου). Ο Κάρολος-αν ενδιαφέρεσθε- έζησε για αρκετά χρόνια, μέχρι τον θάνατό του, μεταξύ Καραϊβικής και Βραζιλίας, ζωή και κότα :D.

Link to comment
Share on other sites

....Βρήκα και μια εντυπωσιακή φωτογραφία του στόλου των Βρετανικών LCT Mk IV, με τα πλοία προσαραγμένα στις ακτές της Νορμανδίας....

Επειδή η φιλομάθεια ξεχειλίζει σε αυτό το forum, και ευκαιρία δοθείσης, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η κοινή, κοινότατη Δραμαμίνη, το απίθανο αυτό φάρμακο κατά της ναυτίας που κάποτε επωλείτο σε φακελλάκια των 2, ακόμα και στα καλαθάκια των πλανόδιων μικροπωλητών που έδιναν ρεσιτάλ στα καράβια πριν τον απόπλου τους (και τα "Απαγορεύονται οι Επισκέπτες" κλπ αηδίες :P), είναι απότοκο του ανύπαρκτου βυθίσματος των LCTs.

Επειδή η απόβαση της Νορμανδίας είναι ο αρχικός παράδεισος των logistics, οι Αμερικανοί, πολύ ορθά και έγκαιρα (2 χρόναι πριν) σκέφθηκαν ότι με καρίνα 0,91m, όσοι θα απεβιβάζοντο (ζωντανοί, έ?) μετά πό τον διάπλου της Μάγχης θα ήταν κοτόπουλα για ένα τριήμερο και μετά θα έπιαναν όπλο στα χέρια τους, ενώ οι Γερμανοί θα ήταν πάντοτε απέναντί τους.

Οπότε, ζήτησαν από την Εταιρεία Park & Davis, που τότε έφταιχνε εκτός από τσίχλες και φάρμακα, να παρασκευάσει ένα φάρμακο κατά της Ναυτίας. Πράγματι, παρασκευάσθηκε η διφαινυδραμίνη, η οποία έκανε μεγάλη καριέρα ΚΑΙ ως αντιισταμινικό-και η οποία ακόμα πουλιέται: όποτε πάτε στην πατρίδα του Obama μπείτε σε ένα 7-11 (ή όπου αλλού θέλετε) και ζητείστε Benadryl ;).

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
....Η φρεγάτα Γκοκσεάντα (F-494)...

Όπου Gokceada ελληνιστί διάβαζε Ίμβρος. Η γείτων, εκτός φρεγάτας, διαθέτει και ομώνυμο κλειστού τύπου πορθμείο.

..Το περιστατικό αποτελεί βαρύ πλήγμα στο γόητρο του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού...

Δεν είναι δα και η πρώτη φορά: Κοτζά-Τεπέ στην Κύπρο το 1974, Γιαβούζ στην Κώ το 1997, άλλο ένα που έχασε το sonar του σε ύφαλο έξω από το Καστελλόριζο, δεν είναι το δυνατό τους σημείο το Ναυτικό, τέλος.

(Αντιθέτως, ο τουρκικός Στρατός Ξηράς γνωρίζει να εκμεταλλεύεται άριστα έδαφος, χρόνο, ισχύ πυρός, τοπικές συνθήκες. Αν-ό μη γένοιτο-κάπου εμπλακούμε κάποτε, ελπίζω να είναι στην θάλασσα και όχι σε άλλο πεδίο.).

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Σε καποιο βιβλίο είχα διαβάσει για ένα πολεμικό πλοίο του Βρετανικού ναυτικού ότι είχε προσαράξει αν δεν κάνω λάθος το 1923 έξω από ένα νησί (Σκιάθο ή Σκύρο). Νομίζω είχε πέσει σε αχαρτογράφητο ύφαλο ή κατι τέτοιο και είχε γίνει θέμα με την αξιοπιστία των χαρτών. Υπάρχει καποιος να μπορεί να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες;

Link to comment
Share on other sites

Στό βιβλίο τού πλοιάρχου ΕΝ Τζώρτζη Μαράτου "Απαγορευτικόν απόπλου",ο συγγραφέας κάνει λόγο γιά ένα φορτηγό πλοίο με το όνομα Emma Maersk που βυθίστηκε αύτανδρο κάπου στον Βισκαϊκό κατά τό παρθενικό του ταξίδι.Δυστυχώς,όσο κι'άν έψαξα στό διαδίκτυο δέν βρήκα κάτι σχετικό (βρήκα όμως ένα Emma Maersk που είναι το μεγαλύτερο κοντεϊνεράδικο τού κόσμου,καθώς και κανα-δυό άλλα Emma Maersk που όμως κανένα τους δέν βυθίστηκε ενώ ένα εξ αυτών ανήκει πλέον σε Ελληνες με το όνομα Fair Voyager).Δεδομένου ότι ο συγγραφέας περιγράφει αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στον ίδιο ή τών οποίων υπήρξε μάρτυρας κατά την διάρκεια τής ναυτικής του καριέρας,αποκλείεται τό συγκεκριμένο πλοίο και η βύθισή του να είναι...μύθευμα.Μπορεί κανείς να βοηθήση να βρεθούν περισσότερα γιά το εν λόγω συμβάν;

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Αγαπητέ Hastaroth, μην αποκλείεις τίποτα. Και μύθευμα θα μπορούσε να είναι, και να μη θυμάται καλά το όνομα ο συγγραφέας. Το μοναδικό πλοίο με αυτό το όνομα και στην εποχή του συγγραφέα θα μπορούσε να είναι το tanker Emma Maersk κατασκευής του 1964 και με ΙΜΟ 6404844. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ κι εγώ να βρώ κάτι παραπάνω για την τύχη του.

Link to comment
Share on other sites

Αγαπητέ Hastaroth, μην αποκλείεις τίποτα. Και μύθευμα θα μπορούσε να είναι, και να μη θυμάται καλά το όνομα ο συγγραφέας. Το μοναδικό πλοίο με αυτό το όνομα και στην εποχή του συγγραφέα θα μπορούσε να είναι το tanker Emma Maersk κατασκευής του 1964 και με ΙΜΟ 6404844. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ κι εγώ να βρώ κάτι παραπάνω για την τύχη του.

Είναι κάπως περίεργο να μήν θυμάται καλά το όνομα ενός πλοίου που επί ένα μήνα το έβλεπε δεμένο στην πλώρη τού δικού του στην Γιοκοχάμα (όπου και τα δύο φόρτωναν μετάλλευμα σε ελάσματα με προορισμό το Bilbao),με τον πλοίαρχο τού οποίου είχε συναντηθεί αρκετές φορές και το οποίο πλοίο είχε ακολουθήσει με το δικό του επί αρκετό διάστημα μέχρι τόν Βισκαϊκό κόλπο,όπου το φερόμενο ώς Emma Maersk βυθίστηκε αύτανδρο λόγω μετακίνησης τού φορτίου του κατά την διάρκεια σφοδρής θαλασσοταραχής (ο συγγραφέας είχε αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα αλλά κατάφερε και έφτασε στο Bilbao την επόμενη μέρα).

Δυστυχώς,όταν είχα συναντήσει τον εν λόγω συγγραφέα-πλοίαρχο κατά την διάρκεια τής παρουσίασης ενός άλλου βιβλίου (όχι δικού του),δέν μού είχε περάσει από το μυαλό να τον ρωτήσω πάνω στο θέμα αυτό....

There is a list of 8 previous ships named "EMMA MAERSK" half-way down this page. Only the last 2 are still in service now, the others have all been broken up. None sank.

Yes,I saw the ships on the list.However,I am puzzled by this fact because the story in question is an event that had happened to the author (who was a captain on merchant ships before his retirement).The story is very detailed,the author even recalls specific scenes with the loadmasters in Yokohama and also the incident that had happened there to another Greek ship during this time.It seems unlikely that he could not remember the name of a ship that he had in sight during a whole month.

Unfortunately,when I met this author during the presentation of another book,I didn't ask him about this subject..

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • 7 months later...
  • 4 months later...

Παρακολουθώ Πολύ καιρό τώρα σαν εΠισκέΠτης την σελίδα σας-μοναδικής στο είδος γι' αυτούς

Που αγαΠάνε τα Πλοία και τη θάλασσα- και είμαι σίγουρος ότι είστε οι μόνοι, Που θα έχουν αΠάντηση στην αΠορία μου...είμαι αΠο Παλιά -αΠο τον Πατέρα μου- κάτοχος ενός Πίνακα ( φωτό) και θα ήθελα

να μάθω αν το είκονιζόμενο Πλοίο είναι ελληνικό..οι μόνες Πληροφορίες - αΠο τον Προηγούμενο συλλέκτη- ήταν ότι το λιμάνι είναι το ρόττενταμ και ότι κατά Πάσα Πιθανότητα το Πλοίο ήταν ελληνικό.

ευχαριστώ εκ των Προτέρον για τις τυχόν αΠαντήσεις σας...

φιλικά νικήτας.

post-4944-0-55953800-1326687101_thumb.jp

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...