Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

''Στον βωμο του ελαχιστου κοστους''.Αρθρο της εφημεριδας των συντακτων με αληθειες για το ατυχημα που δεν απασχολησαν ποτε τα ΜΜΕ του Βαρδινογιαννη.

...Σήμερα, όχι μόνο δεν περιμένει κανείς από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΑΝΕΚ Γιάννη Βαρδινογιάννη να πηδήξει από το παράθυρο, αλλά η εταιρεία είχε επιπλέον το θράσος να καθησυχάσει με επίσημο δελτίο «το επενδυτικό κοινό» (29.12) ότι «δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά αποτελέσματά της» από την πολύνεκρη τραγωδία, «δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της».

 

ΥΓ. Υπερβολή και λαϊκίστικη θεωρώ επίσης την "έκκληση" της ΕΦΣΥΝ να αυτοχειριασθεί ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Αν είναι υπεύθυνος για οτιδήποτε, να δικασθεί συντεταγμένα και κατά τα έργα του...

περα απο το οτι μιλαμε για δυο διαφορετικα δυστυχηματα, μιλαμε για δυο τελειως διαφορετικες προσωπικοτητες.

ο σφηνιας, με ολα τα στραβα του, τις αμαρτιες του και τον εναγκαλισμο του με την εξουσια και ισχυρα χρηματιστηριακα συμφεροντα της εποχης, ηταν ενας ανθρωπος δημιουργικος και με οραμα.

ηταν απο τους πρωτους που μιλησαν για το περιβοητο 3*3 (αρχικα λεγαν 4*4 που ηταν πιο πιασαρικο), οτι στην ελλαδα πρεπει να μεινουν τρεις μεγαλες ακτοπλοϊκες που να

πηγαινουν παντου (αδριατικη, ιονιο, αιγαιο, κρητη) και να εχουν ολους τους τυπους πλοιων.

το οραμα του αυτο προσπαθησε να το υλοποιησει με τη δημιουργια της minoan flying dolpins και στην προσπαθεια αυτη εγγυηθηκε σε πολλους υποψηφιους επενδυτες προσωπικα (οχι μονο στα λογια) οτι δεν θα χασουν τα λεφτα τους.

οταν μετα το ναυαγιο ειδε του οραμα του να σκορπιζεται στους 5 ανεμους και να τον στοχοποιουν ολοι αυτοκτονησε.

δεν ηταν στο χωρο με βραχυπροθεσμη προοπτικη αρπαχτης, αλλα νοιαζοταν και για την υστεροφημια του.

νομιζα οτι ειχαμε θεμα για τον σφηνια, αλλα απο οτι φαινεται, ολες οι συζητησεις γι'αυτον ειχαν γινει αποσπασματικα σε διαφορα θεματα:

στο "ποιος επιρρεασε περισσοτερο τις εξελιξεις στην ακτοπλοΐα"

 

Η ψήφος ΔΕΝ είναι μυστική, άρα μπορώ να αποκαλύψω ότι ψήφισα τον μακαρίτη τον Παντελή γιατί οι κινήσεις του έφεραν στο προσκήνιο την ακτοπλοϊα και ανακάτεψαν το καζάνι the unusual way, έστω και με ισχυρές δόσεις διαπλοκής και αλληλεξαρτήσεων. Γνώμη μου είναι ότι είχε σχέδιο, αλλά "άλλα εκέλευσεν" το Golden Samina. Η αυτοχειρία του ήταν ακόμη θεαματικότερη και υπαγόρευσε και αυτή μείζονες εξελίξεις.

(Και κάτι φαινομενικά άσχετο: Το σημείο του πεζοδρομίου της Ακτής Κονδύλη που εξέπνευσε, είναι στίγμα για όσους είχαν σχέση μαζί του-οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες... Όσοι περνάτε απο εκεί και βλέπετε σακούλες σκουπιδιών πάνω σε ένα διαλυμένο προσκυνητάρι αντιλαμβάνεσθε τι εννοώ :()

 

Όσον αφορά αυτά που λέει ο φίλος g.e., για τον Σφηνιά, θα διαφωνήσω. Τα οράματα και οι προσπάθειες (υπερ)συγκέντρωσης της ακτοπλοΐας, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Χρονολογούνται από τα πρώτα βήματα της, από την ίδρυση της Συριανής και της Πανελληνίου Ατμοπλοΐας. Και κατά διαστήματα (και στις μέρες μας βεβαίως) έχουμε τις απόπειρες εφαρμογής ενός τέτοιου οράματος. Και λέω απόπειρες, γιατί ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, καθώς πάντα υπήρχαν σθεναρές αντιστάσεις από όσους έβλεπαν πέρα από την μύτη τους. Και φίλε Γεώργιε γνωρίζεις πολύ καλά με τι είναι σπαρμένος ο δρόμος για την κόλαση… ;)

Για τα υπόλοιπα, είναι βέβαιο ότι λίγοι έκλαψαν τον μακαρίτη, σε αντίθεση με τους πολλούς που έκλαψαν τα λεφτά τους και μόνο. Θλιβερό, δεν λέω…αλλά και ο ίδιος ο μακαρίτης το ήξερε πολύ καλά αυτό, όταν διαχειριζόταν κεφάλαια ανθρώπων που η μόνη τους σχέση με την θάλασσα ήταν τα πολυτελή τους κότερα. Και αυτό βεβαίως δεν αποτελεί κανενός είδους μομφή, επενδυτές ήταν οι άνθρωποι και όχι το φιλόπτωχο της ενορίας.

 

Η επιλογή μεταξύ των τριών προσώπων δεν είναι εύκολη καθώς και οι 3 έγραψαν τη δική τους ιστορία. Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα με τα οποία μπορείς να υποστηρίξεις τον καθένα και πολλές οπτικές γωνίες για να εξετάσεις το θέμα.

Εγώ θα επιλέξω τον Παντελή Σφηνιά, ο οποίος αν και έφυγε πριν από 7 χρόνια, έθεσε σε μεγάλο βαθμό τις βάσεις για τη σημερινή μορφή της ακτοπλοΐας.

Οι περισσότερες κριτικές για το πρόσωπο του επικεντρώνονται στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν σχεδίαζε (χωρίς ποτέ να προλάβει να υλοποιήσει) τη σημερινή HSW.

Η συμβολή του όμως στην ελληνική ακτοπλοΐα ξεκινάει πολλά χρόνια νωρίτερα. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οι Μινωικές οφείλουν τον εκσυγχρονισμό τους. Αν ξεχάσουμε όλες τις μετοχικές ανακατατάξεις που έγιναν τα τελευταία 2 χρόνια, η μοναδική εταιρεία λαϊκής βάσης που μπόρεσε και στάθηκε απέναντι στον όμιλο Attica, είναι με διαφορά οι Μινωικές Γραμμές. Τόσο από πλευράς πλοίων, όσο και από πλευράς υπηρεσιών και οργάνωσης.

Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε πως η Μινωικές Γραμμές θα πρέπει να αποκτήσουν εξωστρέφεια, να δραστηριοποιηθούν και εκτός της Κρήτης και έτσι ξεκίνησαν την κατάλληλη στιγμή στην Αδριατική, δραστηριοποίηση που τους έδωσε την κερδοφορία και την ώθηση για περεταίρω ανάπτυξη.

Λάτρης της νέας τεχνολογίας (από τους πρώτους που επένδυσαν στα online συστήματα), πίστευε ακράδαντα πως με τη λήξη του cabotage θα έπρεπε να υπάρχουν στην ελληνική ακτοπλοΐα 2-3 μεγάλοι παίκτες, δυνατοί αρκετά ώστε να έχουν προλάβει να εκσυγχρονίσουν τον κλάδο και να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό.

Τα επτά (!!!) νεότευκτα πλοία που παρέλαβε ο όμιλος των Μινωικών το 2000-1 αποτελούν αριθμό ρεκόρ που δύσκολα θα ξεπερασθεί στο μέλλον.

και βεβαια πολλες φορες στο τοπικ της hellenic

 

...ξεκινησε το '99 (στην πραξη λιγο νωριτερα με τη Minoan Lines Highspeed) με αμφισβητουμενο και για πολλους "αμαρτωλο" τροπο. η περιβοητη ιδεα του 3*3 (3 μεγαλες εταιρειες που να πηγαινουν παντου, αδριατικη, κρητη, αιγαιο) ηταν ψωμοτυρι τη δεκαετια του 90 και ο σφηνιας απο τους πιο ενεργους υποστηρικτες της. το καλοκαιρι του '99 λοιπον ιδρυεται η minoan flying dolphins, απο τη συγχωνευση της Minoan Lines Highspeed (αριαδνη/highspeed1 οπου συμμετειχαν οι μινωικες και πολλοι και διαφοροι εκλεκτοι οπως o βασλαμης του european) και της Ceres Flying Dolphins του Λιβανου. Με προικα το ονομα Minoan, την επιχειρηματικη δεινοτητα του σφηνια και την απολυτη ευνοια του ΠΑΣΟΚ και του υπουργου ναυτιλιας και ταμια του κινηματος Σουμακη, η εταιρεια απορροφα ολους τους παραδοσιακους του αιγαιου.

 

στο απωτερο παρελθον δε διαφωνει κανεις. το πως στηθηκε η minoan flying dolphins, απο την τοτε διοικηση και μερικους μετοχους των μινωικων, με τις πλατες της κυβερνησης σημιτη, με καπηλια του ονοματος των μινωικων γραμμων και με παρα πολλες "ομορφες" μεθοδευσεις, ειναι γνωστο και εχουν χυθει τονοι μελανης. οπως επισης θυμομαστε, εκτος απο τις ναυλωσεις ερωτοκριτου και φαιδρας, διαφορα περιστατικα προσωρινης αιμοδοσιας της μανας απο την κορη, με κορυφαια τη δηθεν προκαταβολη, για τη δηθεν πωληση του αρετουσα στην MFD. αυτα ομως τα πληρωσαν ακριβα. πληρωσαν τη λανθασμενη επιλογη πληρωματων με το ναυαγιο και τους 80 νεκρους, πληρωσαν την ολη κακοδιοικηση, με αποτελεσμα η τοτε διοικηση Minoan/HSW να ειναι εκτος παιχνιδιου και οι μινωικες, αφου απαξιωθηκαν, περασαν στον Grimaldi.

1. Το αμαρτωλο παρελθον και ο τροπος συστασης. Αντικειμενικα ειναι απο τους βασικους λογους που πολλοι την μισησαν. Απο απλους καραβολατρες, νησιωτες εως πρωην 'μετοχους'/πρωην εφοπλιστες που εδωσαν τα βαπορια τους για να δημιουργηθει αυτο το τερατουργημα. Οι 2 πρωτες κατηγοριες ειναι σαφως δικαιολογημενες . Οι κατοικοι των νησιων βρεθηκαν παγιδευμενοι σε ενα ενα μονοπωλιακο καθεστος φτηνης εκμεταλευσης απο καθε αποψη με την ανοχη του 'κρατους'. Για τους καραβολατρες ηταν η αιτια που πεθανε για παντα η 'ρομαντικη' ακτοπλοοια που σταθηκε η αιτια ακομα και για ατομα που δεν ειχαν καμια σχεση με τη θαλασσα να αγαπησουν τα ποσταλια και κατ'επεκταση τα βαπορια. Η εποχη που εφευγαν τα βαπορια το ενα κολλημενο στα απονερα του αλλου με τις κοντρες, την τρελα των καπετανιων και των εταιρειων, τα επεισοδιακα τοτε ΣΑΣ με Αγαπητους, Αγουδημο, Γουτο, Βεντουρηδες, Μουλοπουλο κτλ.

μετα το ναυαγιο και την αυτοκτονια σφηνια, ηρθαν οι αλλεπαλληλες αποτυχημενες διοικησεις της περιοδου 2000-2004.

 

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

 

Eίχε ανέβει στο περβάζι της μικρής βεράντας, στον έκτο όροφο και κοιτώντας τη θάλασσα απέναντί του, έπεσε στο κενό. Aυτά τόνισε στην κατάθεσή του ο οδηγός ταξί Γιάννης Παπαδόπουλος, αυτόπτης μάρτυρας της αυτοκτονίας του αντιπροέδρου της «Minoan Flying Dolphins» Παντελή Σφηνιά. 

 
O Π. Σφηνιάς μετέβη στο γραφείο του λίγο μετά τις δέκα χθες το πρωί. Aφού συνομίλησε με τον στενό συνεργάτη του, κ. Λεφάκη, ζήτησε από τη γραμματέα του να μην τον ενοχλήσει κανείς. Στις ένδεκα παρά πέντε, ο άτυχος άνδρας άνοιξε το παράθυρο του μπαλκονιού του γραφείου του, ανέβηκε πάνω στο περβάζι της μικρής βεράντας του γραφείου του στον έκτο όροφο και κοιτώντας τη θάλασσα, έπεσε στο κενό

Πως θα ηταν η ακτοπλοια σημερα αν ο Σφηνιας δεν ειχε κανει το πρωινο εκεινο τα παραπανω?Θα κανω μια παρακινδυνευμενη υποθεση και θα πω οτι κατα πασα πιθανοντητα θα ηταν με πολυ λιγοτερη..Blue Star αναμεσα μας.

 

o great pretender γραφει στο Βημα λιγο καιρο μετα το θανατο του το ακολουθο πλουσιο αρθρο για τον Παντελη Σφηνια.

* Η άνοδος και η πτώση του Παντελή Σφηνιά. Ο γιος του φούρναρη από το Ρέθυμνο που κατέκτησε το Αιγαίο

 

Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς

  

Του Γιαννη Πρετεντερη.

 

Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, τέτοια εποχή, η ελληνική κοινωνία υποκλινόταν σε έναν από τους αυτοδημιούργητους κατακτητές της. Ο Παντελής Σφηνιάς, ο γιος του κυρ Νίκου, του φούρναρη από το Ρέθυμνο, ανέβαινε στον Ολυμπο της απόλυτης επιτυχίας. Επικεφαλής ενός ναυτιλιακού κολοσσού τον οποίο ο ίδιος δημιούργησε από το μηδέν, ένας νέος γάμος, η επαγγελματική καθιέρωση, η επιχειρηματική αναγνώριση και μια ολόκληρη θάλασσα στα πόδια του... Εναν χρόνο αργότερα άνοιξε την μπαλκονόπορτα και βούτηξε από τον Ολυμπο στην άσφαλτο. Σφηνιάς-θύτης ή Σφηνιάς-θύμα; Η άνοδος και η πτώση ενός ανθρώπου σε οικονομική συσκευασία 12 μηνών.

Ενα παιδί από το Ρέθυμνο της Κρήτης ξεκινάει να κατακτήσει τον κόσμο. Αλλάζει δυο-τρεις δουλειές, όλες όμως σε σχέση με τη θάλασσα. Ανεβαίνει αργά αλλά ανεβαίνει σταθερά. Ωσπου ο ρυθμός της ανόδου αρχίζει και επιταχύνεται ζαλιστικά.

 

 

Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, ο Σφηνιάς αρχίζει να βγάζει λεφτά ως ναυτιλιακός πράκτορας κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Τότε κτίζει το σπίτι του στην Εκάλη και αποκτά ένα εξοχικό στα Λεγρενά. Είναι η περιουσία ενός επιτυχημένου επαγγελματία, χωρίς τίποτε το εντυπωσιακό.

 

Η επιρροή του όμως στον χώρο της ακτοπλοΐας αρχίζει να είναι αναντίστοιχη με τη θέση ενός ανθρώπου που απλώς διαχειρίζεται πρακτορεία των Μινωικών Γραμμών. Ολοι ξέρουν ή διαισθάνονται ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας άνθρωπος πανέξυπνος και ικανός, ο οποίος γνωρίζει άριστα τον επιχειρηματικό χώρο της ακτοπλοΐας. Διαθέτει επιπλέον αυτό το ειδικό χάρισμα να βλέπει μπροστά από τις εξελίξεις. Εχει όραμα αλλά και άποψη για τον χώρο του. Αντιλαμβάνεται ότι η παραδοσιακή ακτοπλοΐα των μικροεφοπλιστών οδεύει προς το τέλος της. Οτι χρειάζεται κάτι καινούργιο.

 

Είναι ο πραγματικός εγκέφαλος πίσω από το επιτυχημένο εγχείρημα των Μινωικών Γραμμών; Εκεί οι απόψεις στον ναυτιλιακό χώρο διίστανται. Αλλοι του αποδίδουν ευθέως την πατρότητα της ιδέας, τον χαρακτηρίζουν «ιθύνοντα νου» χωρίς να αναμειχθεί ποτέ στη διοίκηση. Αλλοι θεωρούν ότι κατάφερε απλώς να εμπορευθεί προς τα έξω έναν τέτοιο ρόλο ­ χωρίς να μειώνουν την ειδική συνεισφορά του στο επιχειρηματικό άλμα της εταιρείας. Αλλοι εκτιμούν ότι ανεξαρτήτως ρόλου η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν οι σχέσεις που κατάφερε να οικοδομήσει με τις Μινωικές Γραμμές.

 

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Σφηνιάς κάνει ένα πραγματικό κοινωνικό άλμα. Ενας από τους παλαιότερους φίλους του, ο κοσμηματοπώλης κ. Κ. Καίσαρης, του ανοίγει τις πόρτες. Μπαίνει πια στα υψηλότατα κλιμάκια της αθηναϊκής τζετ σετ και του επιχειρηματικού κόσμου. Ο μικρός ναυτιλιακός πράκτορας συνομιλεί με κολοσσούς και μεγιστάνες.

 

Με την οικογένεια Βαρδινογιάννη γνωρίζεται από παλιά λόγω Κρήτης, Ρεθύμνου και θάλασσας. Ο Ολυμπιακός, η μεγάλη αγάπη του Σφηνιά, τον φέρνει κοντά στον κ. Σ. Κόκκαλη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Συχνά βρίσκονται στο γήπεδο ή γιορτάζουν μαζί μια επιτυχία της ομάδας. Αργότερα θα γνωριστεί και με τον κ. Δ. Κοντομηνά, μια γνωριμία που πολύ γρήγορα παίρνει τον χαρακτήρα στενής φιλίας. Τα ονόματα των νέων γνωριμιών του δεν έχουν τελειωμό.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σφηνιάς είναι ΠαΣοΚ σχεδόν από τότε που υπάρχει ΠαΣοΚ. Κρητικός και από το Ρέθυμνο δεν είχε πολλές πιθανότητες να βγει κάτι άλλο. Στο ΠαΣοΚ έχει φίλους, τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη τα ξέρει προσωπικά.

 

Αλλά και αυτό να μη συνέβαινε, οι Μινωικές Γραμμές είναι μεγάλο διαβατήριο. Του εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση στον εκάστοτε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας. Τον βοήθησε το ΠαΣοΚ; Τον ευνόησε το ΠαΣοΚ; Υπήρξε ο «άνθρωπος του ΠαΣοΚ στη ναυτιλία»; Εφτιαξε ένα «πράσινο μονοπώλιο»; Η συζήτηση γίνεται και θα γίνεται στο διηνεκές. Γεγονός είναι ότι πάντα ένας επιχειρηματίας αναπτύσσεται καλύτερα όταν το κόμμα που υποστηρίζει βρίσκεται στην εξουσία! Είναι αλήθεια ότι ο Σφηνιάς δεν τσιγκουνεύεται τα εισιτήρια για τους πράσινους ετεροδημότες. Αλλά ως έξυπνος επιχειρηματίας δεν βάζει όλα τα αβγά στο ίδιο καλάθι. Λέγεται μάλιστα ότι στις τελευταίες εκλογές διέθεσε τρία πλοία για ετεροδημότες και στη ΝΔ με προσωπική προσφορά στον κ. Κ. Καραμανλή. Οι αλλαγές αγγίζουν και την οικογενειακή του κατάσταση. Το 1995 χωρίζει από την πρώτη του σύζυγο ­ ένας γάμος που είχε κρατήσει από το 1972 και είχε δώσει δύο παιδιά, τον Νίκο και τον Μηνά. Επισήμως ο λόγος του διαζυγίου είναι «αμοιβαία κόπωση». Ο,τι και αν συνέβη, πάντως, οι σχέσεις του με την πρώην σύζυγό του παρέμειναν καλές ως το τέλος. Στις 14 Νοεμβρίου 1999 ο Σφηνιάς παντρεύεται την κυρία Γιούλη Κλωνιζάκη. Ο γάμος έγινε σε ένα εκκλησάκι στη Ρώμη με κουμπάρους τον κ. Κοντομηνά και τον κ. Καίσαρη. Ηταν η εποχή του απόλυτου θριάμβου. Ουδείς μπορούσε να πιστέψει τότε ότι η πρώτη επέτειός τους θα γιορταζόταν σε τόσο ζοφερό κλίμα.

 

* Οι μυστικές συνομιλίες

 

Το καλοκαίρι του 1999 αγοράζει και το σπίτι στη Μύκονο, στην περιοχή του Τούρλου. Ενα σπίτι περίπου 150 τ.μ., με μια μικρή πισίνα αλλά και με γήπεδο τένις. Ο Σφηνιάς πλέον πληροί όλα τα τυπικά στοιχεία ενός έλληνα μεγιστάνα. Ακόμη και αν ο ίδιος δεν είναι ούτε κολοσσός ούτε βαθύπλουτος. Θα επιχειρήσει να γίνει. Η μεγάλη του ιδέα ήταν η MFD. Μια ιδέα που πείθει... Η ιδιωτική συμμετοχή στο κεφάλαιο μάζεψε 127 δισ. δρχ., τα 70 δισ. σε ρευστό.

 

Χρήμα πρωτοφανές για μια εταιρεία εκτός Χρηματιστηρίου. Ολόκληρη η επιχειρηματική Αθήνα συνωθείται στον προθάλαμο μιας επιχειρηματικής προσπάθειας την οποία η ναυτιλιακή αγορά έχει προεξοφλήσει ως χρυσωρυχείο. Οι μεγαλύτεροι οικονομικοί παράγοντες βάζουν μέσον για να μπορέσουν να αγοράσουν μετοχές. «Αν ήθελε, ο Παντελής θα είχε μαζέψει τότε και τα διπλάσια ή τα τριπλάσια χρήματα. Τον παρακαλούσαν να του δώσουν λεφτά!» λέει ένας στενός συνεργάτης του, ο οποίος έζησε την προσπάθεια αυτή από την πρώτη της μέρα. Η βασική ιδέα είναι όντως μεγαλοφυής. Μαζεύεις πολλά χρήματα από πολλούς, εξαγοράζεις τους μικρούς βάζοντάς τους και αυτούς στην εταιρεία, ανανεώνεις τον στόλο, γίνεσαι ουσιαστικά μονοπώλιο, εκσυγχρονίζοντας ταυτοχρόνως και την ακτοπλοΐα. Την ίδια στιγμή μπαίνεις στο Χρηματιστήριο, ώστε οι πολλοί παίρνουν τα λεφτά τους πίσω στο πολλαπλάσιο.

 

Σε αυτούς μένουν οι μετοχές και στον Σφηνιά η διοίκηση μιας θαλασσινής αυτοκρατορίας. Ο άνθρωπος που θα γινόταν Βασιλιάς του Αιγαίου. Τελικά η περίοδος της βασιλείας κράτησε πολύ λίγο. Για την ακρίβεια, βυθίστηκε μια φουρτουνιασμένη νύχτα στη βραχονησίδα Πόρτες, έξω από την Πάρο. Θύματα 81... Για την ακρίβεια, 82. Δύο μήνες αργότερα ο άνθρωπος που δεν ήταν πια βασιλιάς πήδηξε από το μπαλκόνι του γραφείου του. Σκοτώθηκε ακριβώς όπως ο Ικαρος όταν πέταξε πολύ ψηλά, να φθάσει τον ήλιο. 

Η ζωή μετά το ναυάγιο

 

Οσοι τον ζούσαν από κοντά συμφωνούν: ο Σφηνιάς δεν αντέδρασε με ενοχές ή τύψεις για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα». Ηταν οδύνη για τους νεκρούς, αγανάκτηση για το λάθος, οργή για τη στάση του Τύπου απέναντί του. Αλλά ούτε ενοχές ούτε τύψεις.

 

Σε καμία στιγμή, λένε, δεν αισθάνθηκε ένοχος ή έστω απλώς υπεύθυνος. Σε αυτό όλες οι μαρτυρίες είναι κατηγορηματικές. Δεν υπάρχουν τύψεις διότι δεν θεωρεί ότι φέρει ευθύνη για την τραγωδία. Μάλλον όμως είναι ο μόνος που το πιστεύει ή τολμάει να το πει.

 

Ο δημόσιος διασυρμός τον κάνει σιγά σιγά άλλον άνθρωπο. «Είμαι ο Σφηνιάς, ο φονιάς» λέει με πίκρα στους φίλους του όταν παίρνει τηλέφωνο. Αγωνίζεται να είναι παρών στις εξελίξεις, να κρατήσει την εταιρεία που θεωρεί δημιούργημα ζωής, να δώσει κουράγιο στους υπολοίπους. Η ζωή του όμως δεν είναι πια η ίδια.

 

Εχει αραιώσει τις δημόσιες εμφανίσεις του. Δεν αποδέχεται εύκολα προσκλήσεις. Πόσο μάλλον που και οι προσκλήσεις έχουν αραιώσει πολύ. Ο Σφηνιάς δεν είναι πια ο περιζήτητος καλεσμένος, το χαϊδεμένο παιδί μιας κοσμικής κοινωνίας. Μένει μόνος. «Μόνο εσύ μ' αγαπάς» συνηθίζει να λέει στη γυναίκα του.

 

Η πικρία αρχίζει και τον κερδίζει. Πικρία απέναντι στον Τύπο και στις τηλεοράσεις ­ πολλοί από τους σημερινούς κατηγόρους του σπρώχνονταν πριν από λίγες εβδομάδες για να τους εξασφαλίσει ένα εισιτήριο ή για να τους δώσει μια συνέντευξη.

 

Πικρία απέναντι στην κυβερνητική παράταξη για την οποία θεωρεί ότι βοήθησε όπως μπορούσε προτού τον εγκαταλείψει τη δύσκολη στιγμή. Πικρία για τους πολιτικούς που βλέπει να παρελαύνουν στα κανάλια. Πικρία για γνωστούς και φίλους.

 

Αισθάνεται ότι πνίγεται, ότι δεν μπορεί να απαντήσει στις κατηγορίες. Οι εφημερίδες δεν δημοσιεύουν ούτε τις ανακοινώσεις της εταιρείας. Αναγκάζεται να ξοδεύει εκατομμύρια για πληρωμένες καταχωρήσεις. Φίλοι του εκδότες και δημοσιογράφοι δεν βγαίνουν καν στο τηλέφωνο. Από την άλλη πλευρά, είναι ένας υπερήφανος άνθρωπος. Αγωνίζεται να μη δείχνει την απογοήτευσή του, την απόγνωση που αρχίζει και τον περικυκλώνει. Κακά τα ψέματα: τη στιγμή της πτώσης ο Σφηνιάς πληρώνει κυρίως τον λογαριασμό της ανόδου του. Οπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα. 

 

Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ Η τελευταία πράξη του δράματος

 

 

Πολλοί θεωρούν ότι η τελευταία πράξη του δράματος παίχθηκε το βράδυ της περασμένης Τρίτης, στις 7 μ.μ., όταν ο Π. Σφηνιάς συναντήθηκε με πέντε μεγαλομετόχους της εταιρείας στα γραφεία της Interamerican στο Μαρούσι. Ηταν εκεί οι κκ. Δ. Κοντομηνάς, Α. Πετράκης, Δ. Ιωάννου, Θ. Βασιλάκης και Θ. Λασκαρίδης.

 

Γιατί αυτή η σύνθεση; Στη σύσκεψη (η οποία κράτησε δύο ώρες και είκοσι λεπτά) δεν εκλήθησαν άλλοι σημαντικοί μέτοχοι, όπως ο κ. Σ. Κόκκαλης (ο οποίος εξαρχής είχε αρνηθεί να μετάσχει στο ΔΣ της MFD) και ο κ. Μιχ. Γουλανδρής (ο οποίος είχε πάρει τις αποστάσεις του από τις δραστηριότητες της εταιρείας μετά το ναυάγιο). Δεν είναι γνωστό αν εκλήθη ­ πάντως δεν παρέστη ­ ο κ. Φ. Βρυώνης, αν και μεγαλύτερος μέτοχος της εταιρείας μετά τις Μινωικές Γραμμές.

 

Τη σύσκεψη είχε ζητήσει ο ίδιος ο Π. Σφηνιάς. Είχε τηλεφωνήσει προσωπικά σε όλους για να κανονίσει την ώρα και τον τόπο του ραντεβού. Τυπικά ήθελε να ενημερώσει τους μεγαλομετόχους για την πορεία και τις προοπτικές της εταιρείας ύστερα από μια τόσο μεγάλη αναταραχή.

 

* Κριτική και ψίθυροι

 

Δεν ήταν όμως αυτή η ουσία της συνάντησης. Ο Σφηνιάς αισθανόταν ότι μετά το ναυάγιο οι μέτοχοι τον είχαν εγκαταλείψει. Δεν είχαν σταθεί στο πλευρό του. Ορισμένοι έτρεξαν να παραιτηθούν από το ΔΣ της εταιρείας προτού ακόμη μετρηθούν όλοι οι νεκροί του «Εξπρές Σάμινα».

 

Αλλοι πάλι ασκούσαν κριτική ή πολιτική ψιθύρων πίσω από την πλάτη του. Με χίλιους πλάγιους τρόπους εξέφραζαν δυσπιστία για την ικανότητά του να ανορθώσει την κατάσταση. Συμπεριφέρονταν σαν να είχαν να κάνουν με ένα βαρίδι στα επιχειρηματικά τους σχέδια. Με έναν ξοφλημένο... Θεωρητικά ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει τη διαχείριση του Σφηνιά όσο αυτός είχε την εμπιστοσύνη των Μινωικών Γραμμών, που ήταν μακράν ο μεγαλύτερος μέτοχος. Και όσο ουδείς μπορούσε να φανταστεί έναν εξίσου ικανό ή αξιόπιστο αντικαταστάτη.

 

Γι' αυτό και δεν είχε εκδηλωθεί καμία ευθεία αμφισβήτησή του. Ισως να του υποδείκνυαν με τον τρόπο τους ότι θα έπρεπε να πάρει αυτός την πρωτοβουλία και να κάνει στην μπάντα. «Να αναλάβει τις ευθύνες του». Δεν μπαίνει κανείς στο Χρηματιστήριο με έναν «Σφηνιά φονιά» στο τιμόνι!

 

Προφανώς η στάση τους είχε πικράνει τον Σφηνιά αλλά απέφευγε να θίγει το θέμα. Ολοι αυτοί που πριν από έναν χρόνο συνωστίζονταν στο γραφείο του και έβαζαν μέσο για να μπουν στο μετοχικό κεφάλαιο της MFD τώρα του γύριζαν την πλάτη.

 

Και δεν ήταν το μόνο του πρόβλημα. Υπήρχαν και τα πιο προσωπικά. Δεν μπορούσε, για παράδειγμα, να καταλάβει γιατί είχε μετατραπεί σε κύριο κατήγορό του ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, του οποίου βασικός μεγαλομέτοχος είναι ο φίλος του, κουμπάρος του και μεγαλομέτοχος της MFD Δ. Κοντομηνάς. Το καλοκαίρι είχαν κάνει μαζί διακοπές στο Ιόνιο. Μόλις προ δεκαπενθημέρου είχαν γιορτάσει την επέτειο του γάμου του.

 

Τι συνέβαινε με τον κ. Κοντομηνά; Ηταν συμπτωματικό; ΄Η όλα αυτά έκρυβαν κάτι; Και αν ναι, ποιο ήταν το μήνυμα; Ο Σφηνιάς, άνθρωπος της πιάτσας, ήξερε να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα. Τουλάχιστον να τα υποψιάζεται. Τα ερωτηματικά ήταν πολλά. Τι μπορεί να ζητούσαν από αυτόν οι μεγαλομέτοχοι; Είναι βέβαιο ότι δεν ήθελαν όλοι το ίδιο πράγμα. Ορισμένοι ήθελαν απλώς τα λεφτά τους ή την εκπλήρωση των επιχειρηματικών προσδοκιών τους και των υπεσχημένων. Αλλοι, λέγεται, υπέβλεπαν την ίδια την επιχείρηση: δεν θα τους κακοφαινόταν να αποχωρήσει ο Σφηνιάς και να κληρονομήσουν έναν πολλά υποσχόμενο ναυτιλιακό κολοσσό. Υπολόγιζαν ενδεχομένως ότι αποχωρώντας ο Σφηνιάς θα εκτονωθεί και η πίεση που ασκείται σήμερα στην εταιρεία.

 

Ολα αυτά λοιπόν καθιστούσαν μια συνάντηση του Σφηνιά με ορισμένους μετόχους σχεδόν επιβεβλημένη. Επρεπε κάπως να ξεκαθαρίσει το τοπίο...

 

«Το Βήμα» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η σύσκεψη της Τρίτης δεν ήταν καθόλου ειδυλλιακή, όπως έσπευσαν να διαβεβαιώσουν τον Τύπο οι μετέχοντες μετά την αυτοκτονία του. Ούτε του είπαν «προχώρα!» ούτε τον διαβεβαίωσαν ότι είναι μαζί του. Ούτε όμως του ζήτησαν και να φύγει. Τουλάχιστον δεν του το είπαν έτσι ακριβώς.

 

* Οι δικαστικές εξελίξεις

 

Ο Σφηνιάς παρουσίασε την πορεία της εταιρείας και μίλησε για κέρδη που θα κυμανθούν μεταξύ 2,5 και 3 δισ. δρχ., ποσό εξαιρετικά σημαντικό για μια τόσο νέα εταιρεία. Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει ταμειακή ευχέρεια που φθάνει τα 18,5 δισ. δρχ.

 

Αναφέρθηκε επίσης στις δικαστικές εξελίξεις για την υπόθεση του ναυαγίου. Σημείωσε με ικανοποίηση ότι την προηγούμενη ακριβώς ημέρα το Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς είχε δικαιώσει τη MFD λέγοντας ότι δεν έχει διαπιστωθεί ευθύνη της εταιρείας για το ναυάγιο.

 

Ηξερε βεβαίως ότι ο εφέτης-ανακριτής θα απαγγείλει ενδεχομένως κατηγορία σε αυτόν και σε άλλα στελέχη της εταιρείας. Θα έπρεπε να απολογηθεί. Αλλά εκτιμούσε ότι η υπόθεση, σε ό,τι αφορά τον ίδιο, δεν θα έφθανε στο δικαστήριο και ότι θα μπορούσε να απαλλαγεί με βούλευμα. Η άποψη αυτή αμφισβητήθηκε από τους παρόντες. Η αμφισβήτηση ήταν κρίσιμη. Ουσιαστικά συζητούσαν για το αν ο Σφηνιάς μπορούσε να παραμείνει ή όχι στη διοίκηση της εταιρείας.

 

Μεσούσης της σύσκεψης, ο Σφηνιάς τηλεφώνησε στον νομικό σύμβουλο της εταιρείας κ. Ι. Ηρειώτη και τον ρώτησε, παρόντων των υπολοίπων, να επιβεβαιώσει το ενδεχόμενο έκδοσης απαλλακτικού βουλεύματος. Ο κ. Ηρειώτης το επιβεβαίωσε.

 

Ποιους έπεισε γι' αυτή την αισιόδοξη προοπτική; Οχι πολλούς, φαίνεται. Είναι αλήθεια ότι τους παρισταμένους ενδιέφερε ένα κυρίως πράγμα: το Χρηματιστήριο. Από αυτό εξαρτιόταν η υλοποίηση του αρχικού επιχειρηματικού σχεδίου. Είχαν βάλει τα λεφτά τους. Και με τα λεφτά δεν παίζουν.

 

* Η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο

 

Ο Σφηνιάς παραδέχθηκε ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να μπουν στη Σοφοκλέους μέσα στο 2001. Ο πιο σκληρός επικριτής του στη σύσκεψη ήταν ο κ. Λασκαρίδης, ο οποίος εκπροσωπούσε και τον αδελφό του. Ισως δεν ήταν όμως ο πιο επίφοβος.

 

Εδώ μπαίνουμε στη σφαίρα του σεναρίου. Είχε δώσει ο Σφηνιάς προσωπικές ή εταιρικές εγγυήσεις για τα χρήματα που είχαν επενδυθεί και την απόδοσή τους; Είχαν γίνει λογιστικές εγγραφές πολύ υψηλότερες από την ονομαστική αξία των μετοχών; Είχαν διασφαλιστεί οι αποδόσεις των επενδύσεων που είχαν κάνει διάφορα αμοιβαία κεφάλαια, κυρίως του ομίλου Interamerican; Εκεί κρύβεται ένα μέρος της απάντησης.

 

«Το Βήμα» μίλησε με αρκετούς μετόχους της MFD. Κανείς δεν ανέφερε ότι είχε πάρει τέτοιες εγγυήσεις. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είχαν δοθεί και σε κανέναν. Το βέβαιο είναι πως οι όροι και οι τιμές συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν ήταν ενιαίοι. Υπήρξαν χωριστές διαπραγματεύσεις. Κάτι που δεν είναι εντελώς ασυνήθιστο.

 

Ακόμη κι αν υπήρξαν πάντως τέτοιες πιεστικές απαιτήσεις στο όνομα εγγυήσεων που είχαν δοθεί, πολύ δύσκολα θα διατυπώνονταν στη διάρκεια μιας σύσκεψης. Εκτός κι αν όλοι οι μετέχοντες είχαν λάβει τις ίδιες ακριβώς εγγυήσεις. Αν δηλαδή η συμμετοχή τους στο εγχείρημα υπαγόταν στο ίδιο ακριβώς καθεστώς, τους καθιστούσε μια ιδιαίτερη κατηγορία μετόχων. Και αν αυτό εξηγούσε τη συγκεκριμένη σύνθεση της σύσκεψης.

 

Μετά το τέλος της πάντως ο Σφηνιάς δεν είχε μάθει τίποτε καινούργιο. Τίποτα που να μην το φοβόταν ήδη. Σε όσους μίλησε είπε ότι «τα πράγματα πήγαν καλά». Στην πραγματικότητα τίποτε δεν είχε πάει όπως θα ήθελε. Στην καλύτερη περίπτωση, το τοπίο δεν είχε ξεκαθαρίσει, δεν είχε πάρει παράταση. Στην χειρότερη, η πίεση είχε εκδηλωθεί εντονότερα από ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Έτσι όπως ξαναφέρνω μπροστά μου την ιστορία της ΗSW, της MFD και του Π. Σφηνιά, μου έρχεται στο μυαλό μία φράση που την άκουσα στον Στρατό, από στέλεχός του προερχόμενο από την τιμημένη αλλά κυνική τάξη των μονίμων υπαξιωματικών, μεταξύ αστείου και (πολύ) σοβαρού: "Όλοι θα πολεμήσετε, όλοι θα δοξαστούμε".

Link to comment
Share on other sites

Και εις τί ακριβώς συνίστατο η ευθύνη τού Παντελή Σφηνιά γιά το συγκεκριμένο ναυάγιο;

 

Αυτό το "Σφηνιάς-φονιάς" το είχα δεί κι'εγώ με γιγαντιαίους τίτλους στίς εφημερίδες τής εποχής.Κι'απορούσα γιατί,ακόμα κι'άν η ευθύνη γιά το ναυάγιο "άγγιζε" και άλλους πέρα απ'τους απ'ευθείας εμπλακέντες,είχε κάποια προσωπική ευθύνη ο Σφηνιάς;Είπε άραγε ο Σφηνιάς στον καπετάνιο να μήν βρίσκεται στην γέφυρα τού πλοίου ενώ αυτό πλησίαζε στίς Πόρτες;Εβεβαίωσε άραγε ο Σφηνιάς τον υποπλοίαρχο και τον τιμονιέρη ότι το πλοίο πήγαινε "μιά χαρά",την στιγμή που αυτό "ξύριζε" την βραχονησίδα;

 

Ολοι αυτοί δέ οι οποίοι χαιρόντουσαν όταν λάμβαναν τα μερίσματα απ'τις μετοχές τους την εποχή που η εταιρία πήγαινε καλά,δέν έχουν άραγε ευθύνη που τον "ανάγκασαν" ν'αυτοκτονήση,εγκαταλείποντάς τον σε μιά δύσκολη στιγμή;Δέν θα έπρεπε να τον είχαν στηρίξει τότε;Πλοία είναι αυτά,άνθρωποι είναι αυτοί που τα φτιάχνουν και τα χειρίζονται,ακόμα και οι (περισσότερες) λανθασμένες αποφάσεις που παίρνουν,δέν είναι εσκεμμένες-δέν πάνε να στουκάρουν το πλοίο στα βράχια γιά ν'αυτοκτονήσουν.

 

Εμένα πάντως η ιστορία τού Σφηνιά μού φέρνει στο νού την συντριβή εκείνου τού Boeing 747 τών Ιαπωνικών Αεοργραμμών στο όρος Fuji,όταν λόγω κακής επισκευής αποκολλήθηκε εν πτήσει το ουραίο τμήμα του.Ο Ιάπων πρόεδρος τής εταιρίας είχε κάνει,τότε,χαρακίρι παρ'όλο που,βεβαίως,δέν είχε ο ίδιος επισκευάσει το ουραίο τμήμα και ούτε κάν παρίστατο στην επισκευή του..........

 

ΥΓ.Και επειδή στην αρχή τής συζήτησης βλέπω ότι γίνεται λόγος γιά την ΑΝΕΚ και το Norman Atlantic,μού προκαλεί εντύπωση αυτό το «δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά αποτελέσματά της» από την πολύνεκρη τραγωδία, «δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της».Δηλαδή άν επρόκειτο γιά το Spirit ή γιά κανέναν ΕΛΥΡΟ π.χ.,θα υπήρχε "σημαντική οικονομική επίπτωση";Και άν το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ ήταν ναυλωμένο απ'την MFD τότε και όχι ιδιοκτησία της,δέν θα είχε υπάρξει οικονομική επίπτωση απ'το ναυάγιο και συνεπώς και ο Σφηνιάς θα ήταν σήμερα ζωντανός;

Link to comment
Share on other sites

Ξυνετε παλιες πληγες. Αυτο που μου χει μεινει πολυ εντονα απο εκεινη την εποχη ειναι οτι γινονταν παραδοξα πραγματα και κανεις δε μιλουσε. Πως τις τρωει η Ελλαδα τα τελευταια χρονια απ εξω ας πουμε. Κατι τετοιο. 

Link to comment
Share on other sites

Είς τί συνίστατο όμως το "καμπανάκι";

 

Το υδροπτέρυγο το είχε κάψει ο Σφηνιάς;Δέν νομίζω....

 

Αλλωστε το υδροπτέρυγο δέν είχε θύματα,απ'όσο θυμάμαι.

 

Ισως ήταν προκλητική η εμφάνιση τού Σφηνιά με τον Παπουτσή-τότε ΥΕΝ-στην ακτή Τζελέπη (την είχα δεί κι'εγώ στην TV και με είχε ενοχλήσει κάπως) αλλά ήταν μιά προσπάθεια καθησυχασμού τού κόσμου,ο οποίος πάντοτε μετά από ένα ναυτικό/αεροπορικό δυστύχημα είναι "μουδιασμένος",ακόμη κι'άν δέν έχουν υπάρξει θύματα.

 

Αλλοίμονο άν οι επιχειρηματίες έκλειναν τα "μαγαζιά" τους με κάθε ατύχημα ή δυστύχημα που τους συνέβαινε.

 

Πρός ενημέρωσίν σας,ούτε η Japan Airlines έκλεισε μετά την συντριβή τού 747 στο όρος Fuji.Και δέν ήταν αυτό το μόνο δυστύχημα που είχε πλήξει την εταιρία μεχρι τότε.

Link to comment
Share on other sites

ρε χασταροθ μην σπευδεις σε ολα να βρεις εναν παραλληλισμο με το αεροπλανο. ημαρτον

 

ενα απο τα λαθη του Σφηνια στην MFD ηταν οτι αφησε να τρεχουν την καθημερινοτητα της εταιρειας, ειδικα τα τεχνικα ζητηματα, οι ανθρωποι των προηγουμενων πλοιοκτητων.

 

η φωτια στο δελφινι και πολλα αλλα που δεν εχουν βγει ολα στο φως, ειναι ενδεικτικα και για αυτο μιλησαν παραπανω για καμπανακι.

 

 

ΥΓ: να θυμησω και μια αλλη σχετικη κουβεντα, με τα αεροπλανα κλπ.

Link to comment
Share on other sites

To καμενο δελφινι ηταν το καμπανακι οτι κατι δεν παει καλα η λεξη υβρις που ανεφαιρα, στο λινκ διδει πληρως την εξηγηση, ειναι αυτο που συνεβαινε τοτε στην εταιρεια.Διελυσε πληρως την οργανωση και την προσωπικη σχεση πλοικτητη-πληρωματων-επιβατων-εταιρειας προσπαθωντας να φτασει το επιπεδο περικλη παναγοπουλου με εντελως λαθος τροπο το αποτελεσμα το ειδαμε....πολλοι μετασχηματισμοι της εταιρειας και στο τελος να ειναι στο τιμονι ενας παραδοσιακος που εκανε αντισταση τοτε, υποθεση seaspeed1 κτλ, στο σουπερ μαρκετ του σφηνια.Πως το βλεπετε?

Link to comment
Share on other sites

Θα ηταν ωραιο αλλα παραλληλα ακραια ρομαντικο να μην ειχε γινει ολο αυτο σε μια εποχη που ολοι οι Νεοελληνες χορευαν στο ρυθμο που βαρουσε η Σοφοκλεους(ποσο μαλλον οι ασχολουμενοι με τις επιχειρησεις και δη τις ναυτιλιακες).

 

Την προσωπικη σχεση πλοιοκτητη-πληρωματος-επιβατων εγω θα ελεγα οτι ειδαμε ποσο την''σεβαστηκαν''καποιοι αλλοι που εμειναν εξω απο το σουπερ-μαρκετ(η' μπηκαν και βγηκαν καλυτερα)καποια χρονια αργοτερα(βλ καπτα Μακης και τελος καριερας αυτου)

Edited by MILTIADIS
Link to comment
Share on other sites

Καλα μην το συγκρινουμε. Ακομα και τωρα πληρωματα του καπτα Μακη τον νοσταλγουν και αρκετοι πινουν νερο στο ονομα του.

Η περιπτωση Seaspeed 1 που λεει ο miko παραπανω ειναι η πλεον κραυγαλεα της εποχης. Βαπορι του κουτιου ζητουσε δρομολογια σε γραμμη που η εταιρια του ηδη ειχε συμβατικο βαπορι, και χωρις κανενα λογο και σοβαρη δικαιολογια δε μπορουσε να παρει δρομολογια. Καπως ετσι εκβιαστικα πουληθηκαν τα Πηγασος, Πηνελοπη Α, Γκολντεν Βεργινα και Σουπερναις που ηταν απο τα τελευταια που μαζεψε το σουπερμαρκετ. Στην αρχη να θυμισουμε οτι γενικο κουμαντο στα συμβατικα ηταν ο Κωστας Αγαπητος, με πολλα στελεχη του ξαδερφου του Αντωνη σαν μεγαλομετοχοι της εταιριας...

Edited by Neptune
Link to comment
Share on other sites

Τι το θυμηθήκατε το Σφηνιά ρε παιδιά?? Τα λάθη του ήταν πολλά,η στήριξη μεγάλη απο το ΠΑΣΟΚ,αλλα έκανε κάτι το οποίο ήταν μεγάλη μαγκιά τοτε..Τουλάχιστον αυτόν έβαλε /βοηθούσε το συστημα!

Hastaroth η Japan Airlines υπαρχει ακομα!

Link to comment
Share on other sites

...η στήριξη μεγάλη απο το ΠΑΣΟΚ,αλλα έκανε κάτι το οποίο ήταν μεγάλη μαγκιά τοτε....

 

Εκείνο το εξοχικό στα Λεγραινά, αν μπορούσε να μιλήσει και να γράψει ποιός από το ΠΑΣΟΚ (εκσυγχρονιστικό ή μή, τότε), πέρασε από εκεί, και πως πέρασε εκεί, την εγκυκλοπαίδεια Britannica θα συναγωνιζόταν σε όγκο.

 

(Σημειωτέον ότι η βίλλα έχει αλλάξει ιδιοκτήτη έκτοτε, τουλάχιστον δύο φορές)

Link to comment
Share on other sites

Εκ του αποτελεσματος κρινοντας τοσα χρονια μετα ολη αυτη η ιστορια τους λεγομενους παραδοσιακους(για τα σινιαλα των οποιων κλαινε μερικοι)πιο πολυ τους βολεψε παρα τους εκανε κακο.Οι πιο πολλοι απο αυτους δεν ειχαν μελλον και εξασφαλισαν παραταση ζωης της τσεπης τους χωρις ανταγωνισμο και χωρις να χρειαζεται να βαζουν φραγκα απο το πορτοφολι τους για να συντηρουν τα''σαραβαλακια'',και συνεχισαν εισπραττοντας απλα το μερισμα. Ουτε ακουσα ποτε καποιον απο αυτους να επιχειρησει να (ξανα)κανει κατι μονος του.

Edited by MILTIADIS
Link to comment
Share on other sites

Οι παραδοσιακοι εφοπλιστες κουτσα στραβα τα εφερναν βολτα,στα οικονομικα, και ειχαν πληρη εικονα των βαποριων τους και των πληρωματων τους πηγαιναν παντου αγονες ετρωγαν τις αβαριες με τις αρνητικες περιληπτικες τον χειμωνα και το καλοκαιρι εβγαζαν τα σπασμενα και εβγαζαν και τα λεφτα τους.Ακομα και οι παρατρεχαμενοι των εταιρειων, εντος και εκτος,εβγαζαν  και κατι παραπανω στο ετσι και μπουκωναν και κανα στομα στο σπιτι και νοικοκυρευοντουσαν γενικα.Ο κυριος Δημητρης Νομικος ειχε πει < η ακτοπλοια ειναι ενα σουρωτηρι ,οσες πιο πολλες τρυπες κλεισεις τοσο πιο πολλα λεφτα θα σου μεινουν στη τσεπη> αυτο ηταν γνωστο και η ακτοπλοια τραβουσε προς τη δοξα και ολοι εβγαζαν με αλλα λογια το οποιο ειχε και αντικτυπο και στην προσπαθεια που εκαναν τα πληρωματα για το καλυτερο.Ηρθε ο κυρ Παντελης λοιπον με τον ευρωβουλευτη, τον κυριο Σουμακη και τον μετεπειτα επιτροπο και εχοντας πισω την ελιτ της αθηναικης και πειραικης κοινωνιας, οικονομικης δηλαδη, προεταξε ενα προτεσταντικο στυλ διαχειρησης της ακτοπλοιας, που εκλεινε και καλα τις τρυπες απο το σουρωτηρι που λεγαμε, που αρεσε στην εν λογω ελιτ που ουσα κατα βαση ασχετη με το ανεκαθεν μπλεγμενο και πεζοδρομιακο -λιμανιωτικο περιβαλον της ακτοπλοιας,που οι παραδοσιακοι ηξεραν πολυ καλα, πιστεψε οτι θα πολλαπλασιασει την περιουσια της και θα λαβει και το λουστο της ναυτιλιας.Ομως τα αγαθα κοποις κτωνται, και ο φαινομενικα ευκολος τροπος επιτυχιας του μεγιστου Περικλη που εκρυβε 5 δεκαετειες πειρας γνωσης και σεβασμου σε διεθνες επιπεδο, ανοιξε την ορεξη χωρις ομως τις αναλογες γνωσεις και μπαταρε η κατασταση γρηγορα και η ελιτ εγκετελειψε το σκαφος του κυρ Παντελη με αποτελεσμα τα σημερινα αποτελεσματα τραβοντας στον πατο ολη την κατασταση

Link to comment
Share on other sites

Εκ του αποτελεσματος κρινοντας τοσα χρονια μετα ολη αυτη η ιστορια τους λεγομενους παραδοσιακους(για τα σινιαλα των οποιων κλαινε μερικοι)πιο πολυ τους βολεψε παρα τους εκανε κακο.Οι πιο πολλοι απο αυτους δεν ειχαν μελλον και εξασφαλισαν παραταση ζωης της τσεπης τους χωρις ανταγωνισμο και χωρις να χρειαζεται να βαζουν φραγκα απο το πορτοφολι τους για να συντηρουν τα''σαραβαλακια'',και συνεχισαν εισπραττοντας απλα το μερισμα. Ουτε ακουσα ποτε καποιον απο αυτους να επιχειρησει να (ξανα)κανει κατι μονος του.

 

 

Κι αυτο που λες ειναι μεγαλη αληθεια και η αλλη οψη του νομισματος. Παντως Γιωργος Γουτος και Κωστας Αγαπητος ξαναπροσπαθησαν μονοι τους ενω αλλοι συνεχισαν να υπαρχουν αλλου (Μιμης Αγουδημος)

Edited by Neptune
Link to comment
Share on other sites

Και μη ξεχναμε τον καπτα γατο που πηρε τα βαπορια του πισω με πολυ μικροτερη αξια απο οτι τα ειχε δωσει στη HF.Τοτε μιλησαν πολλοι για τη βομβα Αγουδημου.

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τον miko. "Ύβρις" είναι ίσως η καταλληλότερη λέξη. Το "μέτρον άριστον" πήγε "περίπατο" με τα γνωστά αποτελέσματα τόσο στην Minoan όσο και στην MFD. Τις εποχές που ήταν δυσδιάκριτο αν ο στόχος ήταν η επιτυχία της εταιρείας ή η επιτυχία στο χρηματιστήριο (ένα "τριπάκι" στο οποίο προσχώρησαν πολλοί) η υπερβολή οδήγησε σε καταστροφικές αποφάσεις όπως π.χ. στα 10 newbuildings των Μινωικών σε 7 χρόνια με "άστοχα" το 40% (τουλάχιστον) και η άκριτη γιγάντωση της MFD των 90 πλοίων (κάτι το οποίο θα είχε νόημα μόνο αν οι μονοπωλιακές συνθήκες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες αυξήσεις εσόδων πράγμα το οποίο ήταν ανέφικτο). Ακόμη και αν υπήρχε η πρόθεση εξορθολογισμού στην συνέχεια, το αναληφθέν κόστος (παρά τα economies of scale) ήταν απολύτως παράλογο. Ας πάρουμε ένα εύγλωττο παράδειγμα. Τον Σαρωνικό που η εταιρεία βρέθηκε με καμμιά 10αριά συμβατικά (πολλά των οποίων β διαλογής αλλά καλοπληρωμένα στους πρώην πλοιοκτήτες) ενώ χρειαζόταν για πλήρη κάλυψη των δρομολογίων το πολύ τα μισά. Όπως όλοι γνωρίζουμε η αποτυχία από την προσδοκώμενη επιτυχία άκουγε στο "εισαγωγή της MFD στο χρηματιστήριο". Έχω δε -όπως οι περισσότεροι- την απορία αν το απονενοημένο διάβημα του μακαρίτη ήταν απόρροια τύψεων για τα θύματα ή "ομολογία" αποτυχίας (ή βεβαίως συνδυασμός των δύο).

Link to comment
Share on other sites

Ήταν ένα άριστα οργανωμένο σχέδιο με την αγάστη συνεργασια της τοτε κυβέρνησης,της Διαπλοκής και των Τραπεζών.Μπήκαν πιστόλια σε κροτάφους, ακόμα και σε ανθρωπουςπου τα βαπόρια τους δεν χρωσταγαν Μια...Η απαρχή της διάλυσης της Ακτοπλοΐας,βασιζόμενη σε ένα άθλιο συνονθύλευμα συμφερόντων..

Link to comment
Share on other sites

Δε ξερω για πιστολια αλλα απειλες του στυλ, θα σου βαλουμε ενα βαπορι πριν και ενα μετα το δικο σου και θα μαζευεις μυγες, επαιξαν σιγουρα.

Τουλαχιστον μερικοι δεν τσιμπησαν και πηραν τα λεφτα τους και οχι μετοχες. Το θεμα βεβαια δεν ειναι καθαρα Παντελης Σφηνιας, αλλα Παντελης Σφηνιας/MFD οι πρωτες μερες της δημιουργιας :D

Χρονικα συνεπεσε με την απορροφηση του Στριντζη απο τον Παναγοπουλο και τη δημιουργια της Blue Star Ferries.

Edited by Neptune
Link to comment
Share on other sites

Δε ξερω για πιστολια αλλα απειλες του στυλ, θα σου βαλουμε ενα βαπορι πριν και ενα μετα το δικο σου και θα μαζευεις μυγες, επαιξαν σιγουρα.

 

Αποδεικνύεται αυτό από κάπου;Βγήκε κανείς απ'τους παραδοσιακούς να πή "ο Σφηνιάς με απείλησε ότι άν δέν τού δώσω το/τα βαπόρι/α μου,θα βάλη τα δικά του να φεύγουν από δίπλα τίς ίδιες ώρες και εγώ θα μαζεύω μύγες;"

 

Εγώ μέχρι τώρα δέν έχω δεί κανένα τέτοιο δημοσίευμα πουθενά.

 

Εν τέλει,ήταν καλό γιά την χώρα το σχέδιο τού Σφηνιά να "ενοποιήση" τίς διάσπαρτες ακτοπλοϊκές τών παραδοσιακών και απλώς τού το χάλασαν όταν,με αφορμή το ναυάγιο τού Σάμινα οι υπόλοιποι "παραδοσιακοί" μέτοχοι λάκισαν;Γιατί τελικώς καταλήξαμε σε μιά MFD με 90 πλοία,αρκετά γιά να καλύπτεται κάθε Ελληνικό νησί,από Κρήτη μέχρι Γαϊδουρονήσι,με τέσσερα-πέντε δρομολόγια την ημέρα χειμώνα-καλοκαίρι.Γιά μιά χώρα με πολλά νησιά αυτό θεωρώ ότι ήταν καλό-τώρα γκρινιάζουμε όλοι που έχει π.χ.ένα πλοίο κάθε δύο μέρες γιά τον Αγιο Νικόλαο Κρήτης-ή μήπως είναι ωραίο που στίς Σπέτσες,στην "γειτονιά" τής Αθήνας δηλαδή,μέχρι πέρυσι δέν μπορούσες να πάς με συμβατικό και πλήρωνες έναν σκασμό λεφτά στα καταμαράν και τα υδροπτέρυγα;

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...