Madiz (IMO 8978356)

[proud_ionian]

Aπο το www.in.gr

http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content200/Photo/105867_b.jpg

Υπάρχουν φορές που αντικρίζοντας ένα σκάφος γινόμαστε «δέσμιοι» της ομορφιάς του η οποία απορρέει από τις καμπύλες, τη χάρη και την αισθητική του. Μέσα από την καλαισθησία που εκπέμπουν κάποια πλοία, μπορούμε να κατανοήσουμε τον παραλληλισμό που κάνουν οι Αγγλοι οι οποίοι, όταν μιλούν για ένα ωραίο καράβι, το αποκαλούν χαρακτηριστικά «she», ωσάν να μιλούν για μια γυναίκα, προφανώς διότι θεωρούν ότι εξάπτει τα ίδια πάθη.

Ένα τέτοιο «θηλυκό» σκάφος αποτελεί αναμφίβολα το Madiz, αφού αντικρίζοντάς το, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν το ξεχνάς ποτέ! Μια ματιά και μόνο φτάνει για να αισθανθεί κανείς ότι η εν λόγω θαλαμηγός χαρακτηρίζεται από μια «πολυτάραχη» ζωή, με ενδιαφέροντες καλεσμένους στα καταστρώματά της και εντυπωσιακά ταξίδια σε όλα τα θαλάσσια μήκη και πλάτη, με πλεύσεις άλλοτε συμπαγείς και άλλοτε αγωνιώδεις μέσα σε καταιγίδες, στοιχεία που της προσθέτουν την ανάλογη... γοητεία!

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ξετυλίξουμε το μύθο γύρω από το ελκυστικό αυτό σκαρί για να δούμε αν η αίσθηση που προσφέρει η μαγική του εικόνα, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή αποτελεί απλώς φαντασιακή παραίσθηση εκείνου που το αντικρίζει.

Η πρώτη έκπληξη που μας προκαλεί η θαλαμηγός αφορά -τί άλλο- την ηλικία της, η οποία είναι καλά κρυμμένη κάτω από την θελκτική εμφάνιση της. «Αυτή» λοιπόν, έχει φθάσει αισίως στην ηλικία των 108 ετών!

Όλα ξεκίνησαν το 1902. Λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται... Τη ναυπήγηση του σκάφους ανέλαβε ο G.L.Watson ο οποίος το 1873 είχε ανοίξει το πρώτο ναυπηγικό γραφείο παγκόσμια, εξειδικευμένο στα σκάφη αναψυχής. Ας σημειωθεί παρενθετικώς ότι το γραφείο του λειτουργεί ακόμη. Στο βιογραφικό του βρετανού μηχανικού περιλαμβάνονται μερικά από τα πρώτα ιστιοπλοϊκά που συμμετείχαν, με μεγάλη μάλιστα επιτυχία, στο America’s Cup, όπως τα Thistle, Valkyrie II, Valkyrie III, Shamrock II και το πιο θρυλικό σκάφος μέχρι σήμερα, το Britannia.

Η τελευταία κατασκευή του Watson, έγινε στα ναυπηγεία Ailsa Shipbuilding Company στις όχθες του ποταμού Clyde στην πόλη Troon της Σκωτίας. Το ναυπηγείο αυτό εθεωρείτο στην εποχή του εγγύηση για την πλέον άρτια κατασκευή και η φήμη του επιβεβαιωνόταν από το γεγονός ότι ο όρος "Clyde-Built" αποτελούσε εχέγγυο αξιοπιστίας. Οι παραγγελίες του κάλυπταν το 25 % της παγκόσμιας ναυπήγησης.

Στις ναυπηγικές κλίνες λοιπόν του ναυπηγείου, η άτρακτος της ατμοκίνητης 57μετρης θαλαμηγού άρχισε να χτίζεται μέτρο-μέτρο με φωτιά και ατσάλι, για λογαριασμό του πρώτου της ιδιοκτήτη James Coats, κύριου μετόχου της οικογενειακής επιχείρησης κλωστοϋφαντουργίας J. & P. Coats, η οποία το 1870 διέθετε κεφάλαια ύψους 5,7 εκ. στερλινών.

Με το πέρας της κατασκευής της η θαλαμηγός «βαφτίστηκε» Triton, αποτελώντας ότι καλύτερο και πολυτελέστερο υπήρχε την εποχή εκείνη σε σκάφος αναψυχής.

Στη συνέχεια, η Triton μεταπουλήθηκε στον Sir George Bullough, επιχειρηματία στο πεδίο των μηχανών ύφανσης, του οποίου οι μεγάλες αγάπες ήταν οι εκτροφές καθαρόαιμων αγωνιστικών αλόγων και το γιώτινγκ. Αποκτά λοιπόν την Triton την οποία μετονομάζει σε Rhouma και με το ξέσπασμα του Β΄ Πόλεμου των Μπόερς, την μετατρέπει σε νοσοκομειακό και τη στέλνει για να υπηρετήσει στη νότια Αφρική.

Ακολούθως και κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το σκάφος υπηρέτησε το βασιλικό ναυτικό ως περιπολικό και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 1914 έως τον Απρίλιο του 1919.

Το 1924 άλλαξε χέρια και όνομα και πέρασε στον ναύαρχο Oswald Liddell με την επωνυμία Osprey ενώ το 1939 μετονομάστηκε σε Hiniesta από τον νέο ιδιοκτήτη Sir Frederick Preston.

Ενδιάμεσα από του δύο παγκόσμιους πολέμους, στο σκάφος προστέθηκε ένα επιπλέον κατάστρωμα και κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το Hiniesta χρησιμοποιήθηκε από το βασιλικό ναυτικό και από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας όπως ο βασιλιάς Γεώργιος VI, και η βασίλισσα Ελισάβετ. Επίσης , του είχαν ανατεθεί καθήκοντα υποβρύχιας έρευνας. Δουλειά του ήταν να εντοπίζει τα γερμανικά υποβρύχια και να αναφέρει τη θέση τους.

Η ηρωική θαλαμηγός, ενώ προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες στο συμμαχικό αγώνα, κατόρθωσε να επιβιώσει και να αναζητήσει μια καινούργια ευτυχισμένη και ασφαλή ζωή. Να αφήσει δηλαδή τα περιπετειώδη ταξίδια και τις επικίνδυνες αποστολές και να επιδοθεί στην αναψυχή, διασχίζοντας ήρεμα πλέον το ατέρμαντο πέλαγος με την μακρόστενη γάστρα της να κινείται αργά μες τα γαλανά νερά αφήνοντας πίσω της ίσια και μακρινά απόνερα.

Την αλλαγή αυτή θα τη βρει μέσα από έναν έλληνα ο οποίος ήταν και ο τελευταίος που του εμπιστεύτηκε το σκαρί της. Πρόκειται για τον επιχειρηματία Κωνσταντίνο Κελετσέκη ο οποίος της δείχνει την αδυναμία που της τρέφει από την πρώτη στιγμή. Καλούμενη πλέον Madiz, θα χρησιμοποιηθεί στο ρόλο που της πήγαινε καλύτερα δηλαδή αυτόν της θαλαμηγού η οποία μάλιστα εναρμονίστηκε με τα σύγχρονα πρότυπα αλλάζοντας τους κινητήρες ατμού με πετρελαιομηχανές.

Αφού χρησιμοποιήθηκε για λίγα χρόνια για αναψυχή, αποσύρθηκε στις ναυπηγικές κλίνες για να υποστεί μια ριζική ανανέωση η οποία διήρκησε τρία ολόκληρα χρόνια. Κατά τις επισκευές, υπήρχε στενή συνεργασία με τον αγγλικό νηογνώμονα. Συγκεκριμένα, για κάθε εργασία γινόταν πρωτίστως ένα λεπτομερές σχέδιο το οποίο αποστελλόταν στους Lloyd’s για να εγκριθεί. Στη συνέχεια τα σχέδια επέστρεφαν για να εφαρμοστούν. Όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, η παραπάνω διαδικασία επιβαρυνόταν με μεγάλο κόστος και επιβράδυνε χρονικά το όλο εγχείρημα, από την άλλη μεριά όμως είχε ένα πιστοποιημένο αποτέλεσμα με το σκάφος να είναι το παλαιότερο εν ενεργεία σιδερένιο πλοίο στις μέρες μας που διατηρεί την κλάση Lloyd’s.

Η καριέρα όμως του πλωτού αυτού αρχοντικού συνεχίστηκε στο χώρο της έβδομης τέχνης! Μετά από παράκληση της «London Weekend Television» χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα της σειράς "Πουαρώ" της Αγκάθα Κρίστι.

Συμπερασματικά λοιπόν διαπιστώνεται ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο σκάφος που επιτέλεσε διάφορους ρόλους στη διάρκεια της ζωής του. Αυτό φαίνεται ότι θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα. Ποιο μπορεί να είναι όμως το μέλλον ενός σκάφους ηλικίας 108 ετών, όταν μάλιστα καλείται να αντιμετωπίσει μια πληθώρα νέων σκαφών;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα μπορεί εύκολα να προκύψει από το παρελθόν και το παρόν του που προδιαγράφουν ένα εξίσου ενδιαφέρον μέλλον. Όπως άλλωστε αποδείχθηκε, ούτε η αλλαγή κατόχου ούτε η αλλαγή χρήσης επηρέασαν την ζωή αυτού του σκαριού.

Όσο για την διαχρονικότητα της εμφάνισής του, ας δημιουργήσουμε μια φανταστική εικόνα σύμφωνα με την οποία το Madiz είναι δεμένο στη μαρίνα. Ξαφνικά, το νέο απόκτημα του Roman Abramovitch έρχεται και «δένει» ακριβώς δίπλα. Τι θα συμβεί; Όλοι, όπως είναι λογικό, θα θαυμάσουν, αν μη τι άλλο, το εξαιρετικό νεότευκτο σκάφος, το μέγεθος και η τεχνολογία του οποίου θα επισκιάσουν το Madiz.

Όταν όμως περάσει το σοκ της-άνισης-σύγκρισης των μεγεθών και της τεχνολογίας, το Madiz θα προκαλέσει ξανά το ενδιαφέρον. Βλέπετε, η ιστορία έχει σημασία και αποδεικνύεται πως μερικές φορές και τα αντικείμενα έχουν ψυχή. Πώς να μην έχουν άλλωστε όταν στην περίπτωση του Madiz μεταφέρεται η αύρα βασιλέων, αλλά και τραυματιών πολέμου, ηθοποιών, πολιτικών όπως ο Ουίστον Τσώρτσιλ ή ο πρωθυπουργός της Περσίας; Μπορείτε να αναλογιστείτε τους διαλόγους και τις αποφάσεις που θα έχουν πραγματοποιηθεί πάνω «της»;

Και αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, ας φανταστούμε την εικόνα του Madiz τριάντα χρόνια μετά, το οποίο, αποδεικνύοντας τη δύναμη του κλασσικού, θα λάμπει ακόμα...

Και αφού κάναμε τον κόπο της αναζήτησης πληροφοριών γύρω από τον βίο του Madiz, ας πάμε μια γρήγορη βόλτα στα καταστρώματά του ώστε να αποκτήσουμε μια μικρή θεωρητική άποψη του εσωτερικού του κόσμου.

Η εικόνα λοιπόν του πλοίου έχει τόσο μεγάλη δυναμική, που προκαλεί και επισύρει άμεσα την προσοχή και την περιέργεια. Εστιάζοντας σε επιμέρους σημεία, οι δύο ιστοί σε συνδυασμό με το φουγάρο στο ανώτερο κατάστρωμα, η ευμεγέθης και κομψή υπερκατασκευή με τα πολλά παράθυρα στο κύριο κατάστρωμα και η λεπτή γάστρα με την στρογγυλεμένη πρύμνη αρνητικής κλίσης συνθέτουν μια κλασσική εικόνα, παραπέμποντας σε άλλες εποχές.

Δεν χρειάζεται ωστόσο να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί πως το ζητούμενο από ένα τέτοιο σκάφος δεν είναι οι επιδόσεις αλλά η προσφερόμενη άνεση και πολυτέλεια, παράμετροι που ικανοποιούνται απόλυτα στα τρία συνολικά διαθέσιμα καταστρώματα.

Αρχής γενομένης από το ανώτερο, ως απόρροια των μεγάλων του διαστάσεων -που φθάνουν τα 57 μέτρα μήκους και 6,85 μέτρα πλάτους-προσφέρει πλούσιο εξοπλισμό και μεγάλη άνεση στους ναβάτες. Τα χαρακτηριστικότερά του γνωρίσματα αποτελούν οι δύο πολυτελείς καμπίνες και οι μεγάλες διαστάσεις περιμετρικά της υπερκατασκευής. Στο ίδιο επίπεδο και συγκεκριμένα στο πρυμναίο μέρος συναντάμε τον βοηθητικό εξοπλισμό. Αυτός απαρτίζεται από ένα φουσκωτό με μια εξωλέμβια 35 ίππων, ένα θαλάσσιο τζετ και ένα ωραιότατο ξύλινο ταχύπλοο Riva και συγκεκριμένα το μοντέλο Super Florida.

Ένα επίπεδο πιο κάτω αναπτύσσεται το κύριο κατάστρωμα το οποίο προκαλεί το ίδιο ραφιναρισμένο συναίσθημα με το ανώτερο. Ξυλεία τικ Βιρμανίας «τρέχει» κατά το διάμηκες καλύπτοντας επιμελώς όλο το δάπεδο ενώ κατάπλωρα είναι εγκατεστημένοι οι εργάτες της άγκυρας και διάσπαρτα καθίσματα. Σημείο αναφοράς ωστόσο αποτελεί ο ξύλινος φεγγίτης ο οποίος προσφέρει άπλετο φυσικό φως και αερισμό στο εσωτερικό. Η πρύμνη, με την σειρά της, εξοπλίζεται με έναν επιπλέον φεγγίτη στον οποίο εδράζεται και ένα εντυπωσιακό ξύλινο τιμόνι. Πιο πίσω συναντάμε μία υπαίθρια τραπεζαρία η οποία είναι σε θέση να φιλοξενήσει έως δώδεκα άτομα, ενώ συνορεύει με ένα επιπλέον καθιστικό το οποίο είναι εσωτερικό, δημιουργώντας μια τεράστια επιφάνεια.

Η εκλεπτυσμένη προσωπικότητα του Madiz αντανακλάται άμεσα στο εσωτερικό και είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι επιβάτες θα εντυπωσιαστούν από τον εμπνευσμένο σχεδιασμό των χώρων και από την εξαιρετική ποιότητα των υλικών, ένας συνδυασμός που δημιουργεί, δικαίως, την εικόνα ενός ανώτερου κατασκευαστικά σκάφους.

Κυρίαρχα χρώματα αποτελούν αποχρώσεις των καφέ και μπεζ προσφέροντας έναν ναυτικό χαρακτήρα ενώ η ευρεία χρήση ξυλείας, οι κλασσικού σχεδιασμού επιπλοσυνθέσεις, τα ποιοτικά υλικά και οι εντυπωσιακοί πίνακες ζωγραφικής, δημιουργούν ένα "βαρύ" και μεγαλόπρεπο σύνολο.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στο κύριο κατάστρωμα διαδραματίζει ένα καθιστικό με έπιπλα σε στυλ Λουδοβίκου πλούσια σε καμπύλες , προσφέροντας άνετη φιλοξενία σε οκτώ άτομα. Σε κοντινή απόσταση είναι τοποθετημένη η τραπεζαρία και δύο επιπλέον καθιστικά από τα οποία προσφέρεται εξαιρετική θέα και η απαραίτητη απομόνωση.

Τέλος, στο κατώτερο κατάστρωμα συναντάμε πέντε καμπίνες για τους επιβάτες, φθάνοντας τις επτά συνολικά μαζί με τις δύο του ανώτερου καταστρώματος. Όλες ανεξαιρέτως είναι πολυτελείς και με εξαιρετική διακόσμηση, ενώ εφοδιάζονται με αποκλειστικό λουτρό, πλούσιο εξοπλισμό και πλήθος χώρων αποθήκευσης.

Αφήσαμε για το τέλος το μηχανοστάσιο το οποίο όπως άλλωστε προαναφέρθηκε, φοράει δύο πετρελαιομηχανές γερμανικής προέλευσης, και συγκεκριμένα Mercedes. Όσο για την τελική ταχύτητα, μπορεί αυτή να μας ταξιδεύει με αργούς ρυθμούς φθάνοντας τους δέκα κόμβους, αφήνοντας όμως το σκάφος να μας "ταξιδεύει" διαμέσου των καταστρωμάτων του σε μία άλλη εποχή ή διάσταση.

Quote

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Ολικό μήκος: 55,40 μέτρα

Μέγιστο πλάτος: 6,85 μέτρα

Βύθισμα: 3,99 μέτρα

Βάρος: 359 τόνοι

Αριθμός καμπίνων: 7

Αριθμός φιλοξενούμενων: 14 άτομα

Αριθμός πληρώματος: 10 άτομα

Κατανάλωση: 160/170 λίτρα την ώρα με 10 κόμβους

Μέγιστη ταχύτητα: 11,5 κόμβοι

Χωρητικότητα δεξαμενών καυσίμων: 50 τόνοι

Χωρητικότητα νερού: 40 τόνοι

Αυτονομία: 2750 ναυτικά μίλια

Mηχανές: 2x650 ίπποι MTU, Mercedes Maybach

Εδω το αρθρο και οι φωτο

Edited August 8, 2021 by polmyt

[ΣΕΙΡΙΟΣ]

Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο για τον "βίο" του πανέμορφου πλοίου. Λίγο ασαφές ωστόσο όσον αφορά τις χρονολογίες, τόσο ως προς το πότε πέρασε σε Ελληνικά χέρια, όσο και προς το πότε έγινε αυτή η ριζική ανακαίνιση.

Αφού χρησιμοποιήθηκε για λίγα χρόνια για αναψυχή, αποσύρθηκε στις ναυπηγικές κλίνες για να υποστεί μια ριζική ανανέωση η οποία διήρκησε τρία ολόκληρα χρόνια.

Η καριέρα όμως του πλωτού αυτού αρχοντικού συνεχίστηκε στο χώρο της έβδομης τέχνης! Μετά από παράκληση της «London Weekend Television» χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα της σειράς "Πουαρώ" της Αγκάθα Κρίστι.

Προσωπικά, το πλοίο το θυμάμαι συνεχώς στην ράδα του Περάματος τα τελευταία τρία χρόνια, πολύ κοντά στο Κάρυστος, τόσο μάλιστα κοντά που σε πολλές φωτογραφίες μου του Κάρυστος εμφανίζεται κάποιο μέρος του σκαριού του. ΕΔΩ μπορείτε να δείτε και μία φωτογραφία που το είχα τραβήξει τον Δεκέμβριο του 2007. Μου έκανε μάλιστα μεγάλη εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια το γιατί ένα τόσο όμορφο σκαρί ήταν "παρατημένο" στην ράδα του Περάματος.

Τώρα για το πότε "αποσύρθηκε στις ναυπηγικές κλίνες" που λέει το άρθρο, τι να πω...΄Ισως κάποια διαστήματα να το βγάζανε σε κάποιο ναυπηγείο, και μετά να το επαναφέρανε στην ράδα και ούτω καθ' εξής. Άλλη μία απορία μου, αφορά το πότε "χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα της σειράς "Πουαρώ", μιας και το άρθρο τοποθετεί αυτήν την συμμετοχή του μετά την ριζική του ανακαίνιση.....

[magwa]

There is a good website with history and photos.

Also a number of Youtube clips; ET1 programme from Oct 2007, an excerpt from the

from 1989 and

, there are more by the same person.

[Hastaroth]

Επειδή κι'εγώ στην ίδια ράδα το έχω δεί (και φωτογραφίσει) το πλοίο-και μόνο εκεί-αναρωτιέμαι ποιό πρόκειται να είναι το μέλλον του.

Προφανώς,το να πάη γιά διάλυση δέν συζητιέται,από την στιγμή που 108 χρόνια μετά την κατασκευή του συνεχίζει να είναι σε κατάσταση σάν μόλις να βγήκε από το ναυπηγείο.

Ωραία μάς τά λέγει το in.gr,όμως δέν μάς δίνει καμμιά συγκεκριμένη πληροφορία ώς πρός το σε ποιόν ανήκει τώρα και ποιές είναι οι προοπτικές εκμετάλλευσής του.Θα γίνη μήπως μουσείο;θα χρησιμοποιηθή ώς κρουαζιερόπλοιο γιά πολύ ειδικούς (ώς πρός την τσέπην) πελάτες;

[stathis]

Το έχω πετύχει μερικές φορές κοντά στην παραλία της Αγίας Μαρίνας κάτω απ ένα φτωχικό σπιτάκι που υποθέτω είναι του ιδιοκτήτη του. Στα βιντεο που μας παρέθεσε ο magwa κάποιες σκηνές πρέπει να είναι γυρισμένες στο ίδιο σημείο. Εμφανίζεται κι ο ιδιοκτήτης ο οποίος μεταξύ άλλων λέει οτι το χρησιμοποιεί περίπου 20 μέρες το χρόνο και δεν το έχει νοικιάσει ποτέ. Μου κάνει εντύπωση όμως να γίνεται τόση "διαφήμιση" αν δεν είναι διαθέσιμο για ναυλωση. Επίσης μου φαινεται περίεργο να μην εχει καποια μόνιμη θεση σε μαρίνα και να τη βγάζει στη ράδα (ξοδευουμε μια περιουσία για συντηρηση και τσιγκουνευομαστε τα λιμανιατικα; )

Η επέκταση του τελευταίου καταστρώματος πρύμα απο τη γέφυρα νομίζω πως χαλάει πάρα πολύ την εικόνα του, θα μπορουσε να εχει γίνει μια μικρη θυσία στους εσωτερικους χώρους για να δειχνει πιο όμορφο, ειδικά αν γίνεται τόσο μικρή χρήση.

Edited October 24, 2010 by stathis

[Panagia Ekatontapiliani]

Τα τελευταία χρόνια, το Madiz (IMO No: 8978356) είναι δεμένο στη προβλήτα του ναυπηγείο του Παπιλα στο Πέραμα. Προηγούμενα του ονόματα είναι Triton, Rhouma, Osprey, Hiniesta, President Roberts

[Panagia Ekatontapiliani]

Το Madiz πριν λίγες ημέρες συμπλήρωσε 120 χρόνια ζωής και ήταν να κάνει ένα επετειακό ταξίδι αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.

[Panagia Ekatontapiliani]

Η τούρτα για τα 120 χρόνια ζωής του Madiz

[Panagia Ekatontapiliani]

Το Madiz είναι τραβηγμένο έξω στο ναυπηγείο Παπιλα για τον δεξαμενισμό, εδώ και 25 ημέρες. Λογικά τη Μεγάλη Δεύτερα θα βρεθεί ξανά στο νερό και λογικά θα πραγματοποιήσει και ένα δοκιμαστικό.