Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

γειά σας!

ξόδεψα αρκετό από τον χρόνο μου να παρακολουθήσω διάφορα βιντεακια

πραγματικά τρομερές οι σκηνές...

τρομερά τα ντοκουμέντα..

πολλά μπράβο στον νηρέα και στον sasha

όλα τα πράγματα κάνουν ένα κύκλο..

κάποιος την πληρώνει πάντα..

κοιτάξτε , οι άνθρωποι δουλεύουν χωρίς παπούτσια..

ευτυχώς φορούσαν κράνος(!)

- ο λόγος που το φορούσαν ήταν ότι έχει γίνει πολύ βούκινο με τις κάμερες , κοινωνική κατακραυγή κτλ κτλ οπότε φοράνε "κράνος" νομίζοντας ότι όλα είναι οκ τώρα-

πρίν το τέλος λεεί :τραβάνε το πλοίο πιο κοντά στην ακτή με συρματόσχοινα( και δείχνει το πλάνο που τεντώνουν) αν κάποιο κοπεί, πιθανότατα να κόψει έναν εργάτη στην μέση...

οί άνθρωποι πεινάνε , για αυτό το κάνουν.!! κοιμούνται πάνω σε λαμαρίνες..

μέσα στην πείνα του αυτός θα δεί την οικολογική καταστροφή???

απενατίας επιστρέφει στον πρωταρχικό του σκοπό που είναι

Η Αναζήτηση της τροφής!ή του μέσου για να αγοράσει ένα κομμάτι ψωμάκι!!

Η πυραμίδα των αναγκών..αν δεν ικανοποιηθεί μία ανάγκη δεν μπορείς να πάς στην επόμενη...

για το οικολογικό μια κουβέντα..το οποίο παίζει πολύ τα 5-6 τελευταία χρόνια..

όταν έβλεπες και φεύγανε σαν σαΐτες οι αποδείξεις από τα παράθυρα (την στιγμή που πέρναγες τα διόδια) κανείς δεν έλεγε κουβέντα...

'οταν τους το έλεγα σε γνωστούς και φίλους με κοιτάζανε σαν χάνοι!!

ΚΑΙ ένα πρωί , μπάμ! γίνανε οικολόγοι όλοι!!

αυτό δεν είναι τοσό σχετικό αλλά δεν μπορώ..ήθελα να το πώ!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...
(IVORY) Φεύγει αυτη την ώρα για το τελευταίο του ταξίδι :(

Με αφορμή την αναχώρηση του πάλαι ποτέ AUSONIA για τα διαλυτήρια στο Alang, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απορίες μου.

Έχω διαβάσει σε προηγούμενα ποστ στο παρόν θέμα για τις καλύτερες τιμές scrap που δίνουν στο Alang (Ινδία) σε σχέση με αυτές του Aliaga (Τουρκία). Δεν γνωρίζω βέβαια αν ισχύουν ακόμα αυτές οι διαφορές, μιας και τα συγκεκριμμένα ποστ είχαν γίνει αρκετά παλαιότερα. Παρ' όλα αυτά. Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι αυτή η διαφορά, ώστε να επιλέγει μία εταιρία την πώληση του πλοίου της στο Alang, έχοντας να καλύψει μία τεράστια απόσταση από την χώρα μας (ή και από άλλες χώρες της Ευρώπης) με τα έξοδα που αυτή η διαδρομή συνεπάγεται (πετρέλαια, μισθοί πληρώματος ασφαλείας, ρυμουλκά αν δεν είναι σε θέση το πλοίο να πάει αυτοδύναμο) αντί να το πουλήσει στο "διπλανό" μας Aliaga ???

Και αν έστω υποθέσουμε ότι πράγματι η τιμή στο Alang είναι τόσο καλύτερη του Aliaga που να καλύπτει όλα αυτά τα επιπλέον έξοδα και να μένει και κατιτίς παραπάνω, τότε γιατί βλέπουμε τόσα πολλά πλοία να έχουν ως τελικό προορισμό το Aliaga ??? Ειδικά τον τελευταίο χρόνο, και με την κρίση που υπάρχει στη ναυτιλία δεν υπάρχει σχεδόν ούτε μέρα που να μην μάθουμε γιά κάποια ρυμούλκηση πλοίου προς την Τουρκία, αν δε κάποιος παρακολουθεί αρκετά συχνά το AIS, θα δει να πηγαινοέρχονται -κυριολεκτικά- ρυμουλκά σε καθημερινή βάση με πλοία προς διάλυση στον κόλπο του Aliaga.

Ποιά είναι σε τελική ανάλυση τα κίνητρα για να επιλέξει κάποια εταιρία το ένα ή το άλλο διαλυτήριο ???

Link to comment
Share on other sites

Αυτά τα έξοδα που αναφέρεις Σείριε, εάν δε κάνουν λάθος βαραίνουν τους αγοραστές. Το πλοίο από τη στιγμή που πουληθεί από τη ναυτιλιακή εταιρεία, δεν την ενδιαφέρει που θα το κόψουν. Η εταιρεία επιθυμεί τη καλύτερη τιμή

Link to comment
Share on other sites

Την εταιρεια που πουλαει σαφως και δεν την ενδιαφερει που θα κοπει το πλοιο,σιγουρα ομως ενδιαφερει την εταιρεια που αγοραζει η οποια λειτουργει απο οσο εχω καταλαβει σαν μεσαζοντας αναμεσα στο διαλυτηριο και στην εταιρεια που πουλαει.Αρα το πολυ ενδιαφερον ερωτημα του ΣΕΙΡΙΟΥ μαλλον παραμενει ανοιχτο

Χωρις να ειμαι σιγουρος και με τον κινδυνο να πεταξω καμια πατατα παλι εχω παρατηρησει οτι τα μεγαλυτερα σε μεγεθος βαπορια συνηθως τα πηγαινουν Αλανγκ και τα μικροτερα ή αυτα που θεωρητικα δεν θα βγαλουν τοσο μακρινο ταξιδι πανε Τουρκια.Αν οντως ισχυει αυτο,ισως να γινεται γιατι σε μικρα βαπορια δεν αξιζει τον κοπο να κανει καποιος τοσα εξοδα για να παει το πλοιο μεχρι Αλανγκ ακομα και αν στην Αλανγκ η τιμη του σκραπ ειναι μεγαλυτερη

Link to comment
Share on other sites

Αυτά τα έξοδα που αναφέρεις Σείριε, εάν δε κάνουν λάθος βαραίνουν τους αγοραστές. Το πλοίο από τη στιγμή που πουληθεί από τη ναυτιλιακή εταιρεία, δεν την ενδιαφέρει που θα το κόψουν. Η εταιρεία επιθυμεί τη καλύτερη τιμή

Ακόμα και έτσι να είναι (δεν το αμφισβητώ), πως μπορεί το Aliaga να δίνει π.χ. 100 Ευρώ για ένα πλοίο, και το Alang 110 από την στιγμή που στο Aliaga η μεταφορά του πλοίου από το Πέραμα θα στοιχίσει 1 Ευρώ, ενώ στο Alang λόγω της απόστασης θα στοιχίσει 20 ??? Και ακόμα, αν πράγματι το Alang έχει το περιθώριο για τόσο καλές τιμές λόγω των πολύ φθηνών εργατικών, γιατί τόσα και τόσα πλοία "προτιμούν" το Aliaga ???

Ίσως μία απάντηση να είναι η παρατήρηση του polmyt :

...εχω παρατηρησει οτι τα μεγαλυτερα σε μεγεθος βαπορια συνηθως τα πηγαινουν Αλανγκ και τα μικροτερα ή αυτα που θεωρητικα δεν θα βγαλουν τοσο μακρινο ταξιδι πανε Τουρκια.Αν οντως ισχυει αυτο,ισως να γινεται γιατι σε μικρα βαπορια δεν αξιζει τον κοπο να κανει καποιος τοσα εξοδα για να παει το πλοιο μεχρι Αλανγκ ακομα και αν στην Αλανγκ η τιμη του σκραπ ειναι μεγαλυτερη

αλλά και πάλι, το IVORY δεν νομίζω να εντάσσεται στην κατηγορία των μεγάλων σε μέγεθος βαποριών. Το αντίθετο θα έλεγα. Τα "μέτρα" του είναι πολύ κοντά σε μεσαίου μεγέθους επιβατηγά, σαν κι αυτά δηλαδή που πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο αλλά και παλαιότερα έχουμε δει στις ακτές του Aliaga. Ίσως ένας παράγοντας που παίζει ρόλο στην επιλογή του Alang με τις καλύτερες τιμές, να είναι το αν ένα πλοίο μπορεί να κινηθεί προς τον τελευταίο του προορισμό αυτοδύναμα όπως το IVORY, ή χρειάζεται την επικουρία ρυμουλκών. :confused:

Edited by ΣΕΙΡΙΟΣ
Link to comment
Share on other sites

το αλανγκ δινει αρκετα καλυτερη τιμη, λογω του οτι υπαρχουν πολυ φτηνοτερα εργατικα χερια και οτι δεν τηρειται κανενα περιβαλλοντικο μετρο. επισης οι ινδοι στελνοι πληρωματα χαμηλου κοστους, τα οποια πληρωνονται μονο οταν φτασει το πλοιο στο διαλυτηριο. οσα πλοια δεν μπορουν να κινηθουν αυτονομα ή ειναι σε πολυ αθλια κατασταση και δεν θα αντεξουν τον ινδικο πανε τουρκια

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Σε όλα τα παραπάνω να συμπληρώσω ότι παίζει ρόλο και η ζήτηση φθηνού χάλυβα στην Ινδία και το Μπανγκλαντές. Εικάζω ότι η ζήτηση λιωμένου χάλυβα με χαμηλό κόστος στη μακρινή Καπερναούμ ανεβάζει αρκετά τις τιμές του σκραπ σε σύγκριση με τις τιμές που προσφέρουν οι Τούρκοι διαλυτήριοι. Να μην ξεχνάμε ότι ο λιωμένος χάλυβας που προέρχεται από την ανακύκλωση πλοίων δρα ως κινητήριος μοχλός στην ανάπτυξη του Πακιστάν, της Ινδίας, και του Μπανγκλαντές.

Συνοπτικά:

Chittagong, Bangladesh

Στην Chittagong υπάρχουν περίπου 70 plots διάλυσης πλοίων που απασχολούν άμεσα 20.000 εργάτες. Η ανακύκλωση πλοίων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την οικονομία του Μπανγκλαντές. Γύρω στους 2,5 με 3 εκατ. τόννους λιωμένου χάλυβα, δηλαδή πάνω από το 80% της εγχώριας κατανάλωσης χάλυβα προέρχεται από τα διαλυτήρια της Chittagong. Για να καταλάβουμε το μέγεθος του κλάδου διαλύσεως πλοίων στην Chittagong, άμεσα ή έμμεσα, η βιομηχανία των διαλυτηρίων απασχολεί 200.000 εργαζομένους με τις δραστηριότητες ανακύκλωσης του υλικού που προέρχεται από τα πλοία. *1

Ο Michael Sanders’ συνοψίζει περιεκτικά το θέμα του φθηνού χάλυβα στην εισαγωγή του βιβλίου του R. Buerk, Breaking Ships: How Supertankers and Cargo Ships Are Dismantled on the Beaches of Bangladesh:

The steel from the ships gave rise to a whole industry that today supplies the entire domestic needs of the country for certain kinds of structural steel... which would otherwise have to be imported at great cost to one of the poorest nations in the world... Environmentally, of course, there is a high cost to pay... It is such an environmentally destructive industry that it can exist only in a few places... because the rest of the world, and certainly the developed world, won’t have it. (So be careful where you point your finger when you’re looking for someone to blame). *1

Alang, India

Στην Alang υπάρχουν περίπου 180 plots διάλυσης πλοίων που απασχολούν 60.000 εργάτες *3. Ο λιωμένος χάλυβας από τις διαλύσεις πλοίων κυμαίνεται από 10% εως 15% της εγχώριας κατανάλωσης χάλυβα στην Ινδία.

A typical use of steel from Alang is rebars, used in cement construction. In a 12-month period between 2003 and 2004, Alang shipped 2.19 million tons of steel into the economy, 4.7% of all steel domestically produced in that period for the Indian market; in late 1990s, the share was much higher. The cost of Alang steel is estimated to be half of that of regular furnace-produced steel. One study asserts that entire engines have been converted into 5-megawatt power plants for 15% of the cost of a new plant. *2

Σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Μεταλλεργατών το μεροκάματο κυμαίνεται από 30 ρουπίες (0.7 US$) εως 80 ρουπίες (1.9 US$) την ημέρα ανάλογα με την ειδικότητα. Για τους ανειδίκευτους το μεροκάματο παίζει από 30 ρουπίες έως 50 ρουπίες *3. Η UNESCO παραθέτει ένα πίνακα με τις ειδικότητες στις γιάρδες της Alang *4.

* Jodiwala – Οι κουβαλητές των φύλλων λαμαρίνας.

* Wiremen ή Cable Pullers είναι οι ανειδίκευτοι μασίστες που τραβούν κάθε είδους συρματόσχοινα.

* Battiwala – οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι φλογοχειριστές aka οξυγονοκόπτες.

* Mukadam – εργολάβοι που σχεδιάζουν και διευθύνουν τον κανιβαλισμό του πλοίου.

* Oil group - Οι λαδάδες που αδειάζουν και ανακυκλώνουν τα κατάλοιπα των καυσίμων και λιπαντικών του πλοίου.

* Hammer group - Οι ειδικοί της βαριοπούλας που βοηθούν στις προεργασίες ξηλώματος πριν ανάψει η φλόγα των Battiwala.

* Οι Fitters που γδύνουν το πλοίο μέχρι τη λαμαρίνα πριν ξεκινήσουν οι εργασίες οξυγονοκοπής.

Gadani, Pakistan

Να μην ξεχάσουμε και την παραλία της Gadani όπου υπάρχουν περίπου 127 plots διάλυσης πλοίων που απασχολούν περίπου 5000 εργάτες.

Αφορμή για να γράψω τα παραπάνω στάθηκε το νέο και εξαιρετικό ντοκιμαντέρ

του Bong-Nam Park.

Μικρή βιβλιογραφία για όσους επιθυμούν να ερευνήσουν το θέμα πιο διεξοδικά.

  1. Buerk, R. (2006), Breaking Ships: How Supertankers and Cargo Ships Are Dismantled on the Beaches of Bangladesh, Chamberlain Bros, New York, NY.
  2. Rousmaniere P, Raj N. Shipbreaking in the developing world: problems and prospects. Int. J. Occup Environ Health 2007 Oct-Dec;13(4):359-368.
  3. International Metalworkers’ Federation, (2007) Status of Shipbreaking Workers in India, A Survey on Working and Socio-Economic Conditions of Shipbreaking Workers in India.
  4. UNESCO, (2004). Impacts and challenges of a large coastal industry. Alang-Sosiya Ship-Breaking Yard, Gujarat, India.
  5. Nakano, M. (2010) Asbestosis and General Health Among Migrant Shipbreakers From Northern Bangladesh. Masters Thesis. The University of British Columbia, Vancouver.

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...
  • 9 months later...

Μαζεμένη δουλειά για τους γείτονες στα διαλυτήρια τους, τις τελευταίες μέρες. Τα ρυμουλκά ήδη οδήγησαν για διάλυση, πλοία που έγραψαν τη δική τους ιστορία στην ελληνική ακτοπλοία. Βλέποντας τις φωτογραφίες με τα πλοία να φευγουν για το τελευταίο τους ταξίδι, εγραψα κάποιες γραμμές αυθόρμητα και ( αν δε σας πειράζει) θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.

Inoubliable

Ώρα καλή, ρότα στερνή

derniere escale at Aliaga*

Μοίρα κακή γιά ένα σκαρί που ΄έζησε' πολλά.

Λιμάνια, άνθρωποι, νησιά

μέρες καλές, στιγμές κακές

όλοι κάτι θυμούνται, μα..

πάνω από όλα το όνομα

αυτό που το σημάδεψε στη μνήμη των ανθρώπων.

Δημητρούλα, Μαρίνα, Ρομίλντα αλλά και

Γεώργιος Εξπρές, Κάπτεν Αλέξανδρος,

αλύπητα η φλόγα του διαλυτή, αργά τεμάχισε

βασανιστικά, για πάντα !

(*τίτλος απο ένα παλιό αφιέρωμα γαλλικού περιοδικού για τα διαλυτήρια της Aliaga)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

ΕΡΩΤΗΣΗ!

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΑ ΠΛΟΙΩΝ; ΤΟ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ;

ΤΑ ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΓΙΑ ΚΟΨΙΜΟ Ή ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ; ΠΧ ΤΟ ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΨΕΙ;

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
  • 2 months later...
  • 5 months later...

το άσχημο σε όλη την υπόθεση οι ταπεινοί εργάτες που για ένα ξεροκόματο δουλεύουν σε εκείνα τα κάτεργα χωρίς το παραμικρό μέτρο ασφάλειας!

απόδειξη σε αυτά που ανέφερα τα video που προηγουμένως είδαμε

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Εγκλωβισμένοι οι πλοιοκτήτες των υπερ - δεξαμενόπλοιων.

"Ναυτεμπορική" 30/11/2012

«Εγκλωβισμένοι» βρίσκονται οι πλοιοκτήτες δεξαμενόπλοιων VLCC (200.000 - 300.000 dwt), οι οποίοι από τη μία βλέπουν ότι χρειάζεται να μειωθεί ο παγκόσμιος στόλος, ώστε η προσφορά να ισορροπήσει με τη ζήτηση και από την άλλη διαπιστώνουν ότι οι τιμές του scrap, τον τελευταίο χρόνο, βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα η επιλογή της διάλυσης να μην είναι ελκυστική.

Σύμφωνα με το βρετανικό ναυλομεσιτικό οίκο Clarksons, μέχρι το τέλος του 2012 η αύξηση της συνολικής χωρητικότητας στα VLCC θα φτάσει το 6,8% σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Υπολογίζεται ότι περίπου 187,6 εκατ. τόνοι θα έχουν πέσει στη θάλασσα, την ώρα όμως που η αύξηση της ζήτησης δεν θα έχει ξεπεράσει το 4,8%.

Παρ' όλη τη διαφορά ανάμεσα στη προσφορά και τη ζήτηση χωρητικότητας, το ποσοστό των πλοίων που πωλούνται σε διαλυτήρια είναι μικρό. Συγκεκριμένα, από τον Ιανουάριο του 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της Clarkons, τα VLCC που έχουν οδηγηθεί για scrap έφτασαν, σε όρους tonnage, μόλις τα 5,1 εκατ. dwt. Αντίστοιχα, στα bulker και ειδικότερα στα μεγάλα πλοία τα capesize έχουν πουληθεί στα διαλυτήρια συνολικά 21,4 εκατ. dwt.

Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Με αφορμή την ρυμούλκηση στη Σαλαμίνα των δύο πλοίων της Miniotis Lines (ΧΙΟΝΗ και ΚΑΠΕΤΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣ), και την συζήτηση που ακολούθησε με υποθέσεις για το μέλλον τους και για το αν πρόκειται να διαλυθούν σε κάποιο ναυπηγείο της ευρύτερης ΝΕΖ του Πειραιά, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες σκέψεις - ερωτήματα προς συζήτηση.

Πρώτα πρώτα διακρίνω κάποια "αμηχανία" όταν πρόκειται να αναφερθούμε στο θέμα "Διάλυση πλοίων στην Ελλάδα" ή ακόμα περισσότερο να αναφέρουμε (ο γράφων δεν εξαιρείται) την επωνυμία ενός ελληνικού ναυπηγείου όπου έγινε - γίνεται - πρόκειται να γίνει μία διάλυση. Διάβασα πρόσφατα σε άλλο ελληνικό φόρουμ, ένα ποστ που ανέφερε την διάλυση ενός πλοίου σε ναυπηγείο του Περάματος, αλλά με την υποσημείωση ότι δεν αναφέρεται το όνομα του ναυπηγείου "δια ευνόητους λόγους".

Πρώτο και κύριο ερώτημα : Δια το τυπικόν του πράγματος, υπάρχει άραγε κάποια νομοθεσία η οποία απαγορεύει να γίνει διάλυση πλοίου στην χώρα μας ???

Δεύτερο ερώτημα (εφόσον είναι αρνητική η απάντηση στο πρώτο) : Είναι άραγε "ντροπή" και δυσφήμιση για ένα ελληνικό ναυπηγείο να ασχοληθεί με την διάλυση ενός πλοίου, και -πολύ περισσότερο- να μαθευτεί αυτό ???

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι μία επιχείρηση - ναυπηγείο όπως μπορεί να κατασκευάζει και να επισκευάζει πλοία, το ίδιο μπορεί και να διαλύει. Δεν βρίσκω κάτι το μεμπτό σε αυτό (εφόσον βέβαια επαναλαμβάνω δεν υπάρχει κάποιος απαγορευτικός νόμος). Είναι και αυτή μία δουλειά η οποία από κάποιον πρέπει να γίνει, και ποιός περισσότερο γνώστης του αντικειμένου από τους τεχνικούς των ναυπηγείων. Και τέλος, στους δύσκολους καιρούς που όλοι μας ζούμε, και με τον μεγάλο μαρασμό ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια της ΝΕΖ, θεωρώ άσκοπη "πολυτέλεια" να στέλνουμε πλοία --μεγέθους βέβαια που να μπορούν να διαλυθούν με την υπάρχουσα υποδομή-- στο γνωστό διαλυτήριο της Τουρκίας, ενώ μπορεί κάλλιστα αυτή η δουλειά να γίνει εδώ και να δώσει "ψωμί" και στα ναυπηγεία και στους εργαζόμενους σε αυτά.

Edited by ΣΕΙΡΙΟΣ
Link to comment
Share on other sites

χωρις να γνωριζω κατι, δεν νομιζω οτι υπαρχει καποια γενικευμενη απαγορευση διαλυσεων.

πιθανοτατα θα υπαρχουν καποιοι περιβαλλοντικοι περιορισμοι (υπολειματα καυσιμων, κλπ) αλλα μεχρι εκει, αλλωστε η χρηση φλογας στο περαμα και σε ολη τη ΝΕΖ επιτρεπεται.

μην ξεχναμε στου σαββα γινονται διαλυσεις επι σειρα ετων, αλλα και στο περαμα νομιζω οτι σποραδικα ειχαμε δει να διαλυονται πολυ μικρα σκαφη.

παλιοτερα σε μια κουβεντα με καποιον απο τους εργαζομενους στου σαββα (πριν φυγει το γεωργιος εξπρες), σε ερωτηση αν θα διαλυθει εκει το Γεωργιος και η παντοφλα που ηταν εκει, η απαντηση ηταν οχι, τοσο μεγαλα πλοια δεν συμφερει να διαλυθουν εδω γιατι ειναι πολλα τα μεροκαματα.

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...
  • 2 weeks later...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟ ΝΑ ΚΚΑΝΟ ΤΗΝ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΜΟΥ ΠΑΝΩ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ .ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΛΑΟ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΟΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΙΤΕ Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΠΕΙ ΝΑ ΦΑΝΙ ΧΡΙΣΙΜΟ ΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΗ....!! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ

Link to comment
Share on other sites

Προσωπική συμβουλή ότι το πρώτο που έχεις να κάνεις για να γράψεις την πτυχιακή σου είναι να εγκαταστήσεις ορθογραφικό έλεγχο. Πάντως πρέπει να ξέρεις ότι το 95% των πληροφοριών που θα βρείς θα είναι στα Αγγλικά και ότι η αναζήτηση σου θα είναι δύσκολη. Πολύ καλά link υπάρχουν στις δύο προηγούμενες σελίδες

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Το ποστ δεν αφορα διαλυσεις στο εξωτερικο αλλα πως ηταν καποια απο τα καρναγια του Περαματος στις αρχες του 1980,τα οποια περισσοτερο θυμιζουν Αλιαγα και Αλανγκ παρα αυτο που ξερουμε σημερα.Απο οτι φαινεται εκεινη την εποχη στην Ελλαδα διαλυονταν μεγαλα βαπορια.Διακρινεται ενα βαπορι του Ευθυμιαδη χωρις να ξερω ποιο ειναι και 2-3 ακομα που ειναι ηδη κομενα σε μεγαλο βαθμο.Ηξερα οτι εκεινη την εποχη γινοταν διαλυσεις στην Ελλαδα αλλα ειχα την εντυπωση οτι αυτο γινοταν μονο στην Ελευσινα και οχι στο Περαμα

 

post-1819-0-07447400-1380658685_thumb.jp post-1819-0-85105900-1380659099_thumb.jp post-1819-0-91585500-1380659142_thumb.jp


 

Edited by polmyt
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

asbestos ειναι ο πολυ γνωστος μας αμιαντος. οσα πλοια εχουν ναυπηγηθει μεχρι τα τελη της 10ετιας του 1970 ειναι τιγκα στον αμιαντο. (οπως και πολλα κτιρια αλλωστε). θεωρειτω τοτε το καλλιτερο μονωτικο.

σε αρκετα απο αυτα εχουν γινει παλαιοτερα εργασιες αφαιρεσης του καρκινογονου αυτου υλικου, αλλα ομως (πχ norway) εφτασαν μεχρι το διαλυτηριο γεματα.

Ειδικα για τον αμιαντο υπαρχουν πολυ αυστηροι περιορισμοι σε ολες τις ευρωπαικες (και οχι μονο) χωρες και αυτος ειναι ενας απο τους λογους που τα πλοια πανε κατα καπερναουμ για διαλυση.

Ακομη και στην τουρκια οταν προ 10ετιας προεκυψε η πιθανοτητα να αδιαλυθει στην κωνσταντινουπολη το "United States" ξεσηκωθηκαν οι παντες και ματαιωθηκε αυτο.

Just fot the record, που λεμε και στο θιακι, στις ΗΠΑ υπαρχουν αυστηροτατοι περιορισμοι για τη διαλυση των πλοιων του πολεμικου ναυτικου και γενικα οσων ανηκουν στην ομοσπονδιακη κυβερνηση. Η διαλυση πρεπει να γινεται συμφωνα με τους αμερικανικους περιβαλλοντικους και εργασιακους νομους. Το κοστος ανεβαινει τοσο πολυ γι αυτο υπαρχουν εκατονταδες τετοια πλοια που παραμενουν σε ντανες επι 10ετιες.

 

Το αεροπλανοφόρο USS Forrestal πουλήθηκε για scrap...στην τιμή του... ενός cent !!!

 

Και λογικά θα πρέπει να είναι τίγκα στον αμίαντο, για να το χαρίζουν.

 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...
  • 3 months later...

η πανδωρα, σε μια αναρτηση υμνο στον ελληνικο εφοπλισμο :rolleyes: , αναφερει οτι ειναι θεμα χρονου η Ε.Ε, να βγαλει λιστα διαλυτηριων που πληρουν τις περιβαλλοντικες διαταξεις και προϋποθεσεις και τα οποια θα ειναι τα μονα που θα μπορουν να διαλυουν πλοια με σημαια ΕΕ

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...