Jump to content
Shipfriends

Αιγαίον (IMO 5025586)


Recommended Posts

Σαν σημερα πριν απο 12 χρονια χασαμε το ΑΙΓΑΙΟΝ.

Ευκαιρια λοιπον αφου δεν υπαρχει θεμα για το βαπορι να το ανοιξουμε.

Το πλοιο ηταν γεναρχης μιας σειρας πλοιων που ολα περασαν απο την Ελλαδα με μεγαλη επιτυχια. Ηταν αδελφο του Lydia της HML και προγονος των Γεωργιος/Μπαρι Εξπρες. Τα τελευταια της σειρας Εξπρες Λημνος/Σουπερφερρυ ΙΙ ταξιδευουν ακομα στην Ελλαδα. Το πρωτο σε δευτερευουσα πλεον γραμμη ενω το πρωτο παρα τα χρονακια του ειναι ακομα το μεγαλο ονομα στη Ραφηνα.

Το Αιγαιο ηταν ενα γρηγορο βαπορι (ειδικα στα τελευταια του χτυπουσε 20αρια ανετα) που εξυπηρετησε βασικα τη γραμμη της Ικαροσαμιας πριν ερθει τα τελευταια χρονια στην Παροναξια. Δυσκολο στη μανουβρα αφου ειχε μπαταριστες μηχανες ενα τιμονι πρυμα και ενα πλωρα το οποιο δεν ειχε σφραγιστει σε αντιθεση με τα υπολοιπα της σειρας και δεν ειχε προπελακι πλωρα. Παρολα αυτα επικρατησε το ελληνικο δαιμονιο :D και δεν ειχε πολλα προβληματα στα λιμανια. Απο πλοιαρχους του θυμαμαι τον καπτα Κωστα Θεοχαρη τον Ισιδωρο Μαμιδη το Νικο Παπακυριακη και τα τελευταια του χρονια τον Τασο Τρεσσο. Αν εχει κανενας αλλος καμια αναμνηση απο το πλοιο ειναι ευπροσδεκτη.

Φωτογραφια απο το www . faktaomfartyg . se

aigaion_1958_1.jpg

Edited by Nick the Greek
tag
Link to comment
Share on other sites

Το ΑΙΓΑΙΟΝ κατασκευαστηκε το 1958 στα ναυπηγεία Cockerill-Ougree,Hoboken στο Βέλγιο.

Είχε μήκος 116,85μ πλάτος 15,96, βύθισμα 3,90μ ενώ διέθετε και 2 μηχανές sulzer συνολικής ιπποδύναμης 9.600bhp.

Όπως λέει ο νεπτουν ηταν ο γενναρχης μιας σειράς πλοίων (ΛΥΔΙΑ,ΜΠΑΡΙ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ) που το σχήμα τους θύμιζε περισσότερο πολεμικό-αντιτορπιλικό παρά ακτοπλοικό, έτσι στενόμακρα που ήταν και με χαμηλή πλώρη.

Με το ΑΙΓΑΙΟΝ είχα κάνει πολλά ταξίδια στην Ικαρία τότε που βρισκόταν στην γραμμή επί πλοιοκτησίας αδελφών Αγαπητού.

Πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Πειραιάς-Πάρος-Αγιος Κήρυκος-Σάμος και έπειτα αντικαταστάθηκε από το ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ(στην αρχή το βεργίνα έπιανε πότε Αγιο και πότε Εύδηλο και μετα κράτησε μόνο τον Εύδηλο)και μετατέθηκε επί Γιάννη και Κώστα Αγαπητού στην γραμμή Πειραιάς-Πάρος-Ίος-Σαντορίνη ενώ αν δεν με απατά η μνήμη μου έκανε και μερικά δρομολόγια στην γραμμή Πειραιάς-Πάρος -Νάξος-Αμοργός.

Βασικό μειονέκτημα στην Ικαρία Σάμο ήταν το γκαράζ του.Παραδοσιακά η γραμμή από ανέκαθεν είχε φορτηγά και το ΑΙΓΑΙΟΝ δεν μπορούσε να τα εκμεταλευτεί λόγω γκαράζ.

Το γκαράζ του ήταν με σταθερά πατάρια και μια ράμπα σταθερή οπότε στον μόνο χώρο που μπορούσε να βάλει φορτηγά ή πούλμαν ήταν στον πρυμναίο χώρο του γκαράζ.Αποτέλεσμα αυτού ήταν να χωράει το πολύ 10 φόρτηγά ανάλογα με τα μέτρα.Αν μιλάμε για 9μετρα τότε θα πρέπει να έπαιρνε γύρω στα 7-8.

Αυτό μαζί με την δύσκολη μανούβρα ήταν ίσως τα μοναδικά μειονεκτήμα του.

Κατα τα άλλα μόνο πλεονεκτήματα είχε.Ήταν εξαιρετικά γρήρο για την εποχή όπως λέι κι ο Neptune, ήταν πολυ καλοτάξιδο και πολύ καραβολατρικό βαπόρι.

Θυμάμαι ότι είχε ωραία ντεκ, ότι μπορούσες να πας στον καθρέφτη και να καθίσεις ,ενώ από το πατάρι των ΙΧ είχε μια πόρτα που ήταν μόνιμα ανοιχτή με καλοσύνη κι έβγαινες ελεύθερα στην πλώρη του βαποριού.

Εντύπωση μου είχε κάνει και το ζωνάρι του που ήταν αρκετά πλατύ.Είχε δυο ξύλα τα οποία ενώνονταν με σιδερένια δαχτυλίδια

Στον χωρισμό των αδελφών Αγαπητού περιήλθε μαζί με το ΕΞΠΡΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑ στον Κώστα και Γιάννη Αγαπητό.Και τα δύο τότε θυμάμαι τα έβαλαν Παροναξία.

Πρωτού βάλουν το ΑΙΓΑΙΟΝ εκεί θυμάμαι του είχαν κάνει πλαστικοποίηση υφάλων και μια πολύ γερή επισκευή στις μηχανές με αποτέλεσμα να ήταν το δεύτερο ταχύτερο πλοίο μετα τον ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ

Στο τέλος της καριέρας του παρολίγο να γίνει ημερίσιο κρουαζερόπλοιο αλλά κατά την διάρκεια την μετασκευής του στον νέο μόλο πήρε φωτιά το πήγαν στην αταλάντη και μετά από μια αποτυχημένη εκούσια προσάραξη κοπάνησε στο Melody και με τά νερά που είχε βάλει μέσα από τα πυροσβεστικά μέσα ανατράπηκε και βυθίστηκε.

Από πλοιάρχους για την ώρα δεν θυμάμαι άλλους από αυτούς που είπε ο Neptune.Σίγουρα ο Νίκος Παπακυριάκης το έφερε στην Ελλάδα, ο Κώστας Θεοχάρης το ταξίδεψε για πολλά χρόνια στην Ικαρία Σάμο πριν παέι στο Γκολντεν βεργινα, ο Σιδερής Μαμίδης το πρωτοταξίδεψε στην Παροναξία κι ο Τάσος ο Τρέσσος ξεκίνησε την πλοιαρχική του καριέρα σε αυτό το δυσκολο πλοίο με υπαρχο τον Βασίλη Γεροντάκη και τα πήγαν περίφημα.Σε κάποια φάση έφυγε κι ο Τάσος ο Τρέσσος να πάει να παραλάβει το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ οπότε δεν θυμάμαι ποιος ανέλαβε μετά.

Στην Ελλάδα έμεινε 16 χρόνια χαρίζοντας μας πλούσιες καραβολατρικές στιγμές.

Link to comment
Share on other sites

Στους θαμωνες του λιμανιου του Πειραια, πιστευω πως αν εχει μεινει κατι απο το Αιγαιον, ειναι η απιστευτη μπουρού του! Δεν εχει ξαναπερασει κατι τετοιο, ενας μακροσυρτος και δυνατος ηχος που σου τρυπουσε τα αυτια, δεν υπηρχε περιπτωση να το μπερδεψει κανεις με αλλο.

Link to comment
Share on other sites

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΜΑΜΙΔΗΣ ΥΠΑΡΧΟΣ ΤΡΕΣΣΟΣ (Ο ΓΕΡΟΝΤΑΚΗΣ ΗΤΑΝ ΥΠΟΠ/ΧΟΣ) ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Ο ΤΡΕΣΣΟΣ ΜΕ ΥΠΑΡΧΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΓΙΔΟΠΟΥΛΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1993 ΟΠΟΥ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΑΠΕΣΥΡΘΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΑΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ.

Link to comment
Share on other sites

Ένα εκπληκτικό θαλασσοβάπορο. Είχα ταξιδέψει μαζί με αρκετά μποφώρ και το ταξίδεμα του ήταν υποδειγματικό.

Θυμάμαι και την υπέροχη ζεστή γέφυρα με τα μεγάλα ξύλινα τιμόνια που θύμιζε άλλες εποχές. Αναρωτιέμαι αν κάποιοι "έξυπνοι" ανέσυραν από το ναυάγιο κάποια αντικείμενα για να τα πουλήσουν...Καλύτερα ίσως από το να σαπιζουν στη λάσπη.

Το ναυάγιο είχε κάτσει στο βυθό ανάποδα. Σύμφωνα με όσα μου μετέφερε ένας φίλος η καρίνα πρέπει να είναι καμιά 10αριά μέτρα από την επιφάνεια, οπότε το φουγάρο με τη μπουρού που αναφέρει ο Nick πρέπει να διαλύθηκε από το βάρος του καραβιού.

Αν είχαν προχωρήσει και οι μεγαλεπίβολες ανελκύσεις που είχε διαφημίσει ο τέως, ίσως το είχαμε ξαναδεί για μια τελευταία φορά.

Link to comment
Share on other sites

Έτρεχε πολύ και έφθανε στο Βαθύ πριν το (επίσης υπέροχο) Σάμαινα παρ΄ ότι ξεκινούσε από τον Πειραιά μισή ώρα αργότερα (08.00 το Σάμαινα, 08.30 το Αιγαίον) και έκανε και περισότερα μίλια (Πάρος-Αγ. Κήρυκος-Βαθύ vs. Αγ. Κήρυκος-Καρλόβασι-Βαθύ). Μάζευε πολύ κόσμο και για την Πάρο, ο κόσμος το προτιμούσε γιατί ήταν γρήγορο και σαφώς καλοτάξιδο. Στο σαλόνι της τουριστικής είχε, στα δεξιά, ένα χάρτη ναυτιλίας με χαραγμένες τις πορείες προς Πάρο-Αγ. Κήρυκο-Βαθύ (πρόδρομος των σημερινών GPS screens των Palace ή των μεγάλων Blue Star :D). Σε αυτόν τον χάρτη ήταν σημειωμένη και μία διαδρομή μέσω Σύρου και Νάξου, οπότε πιθανολογώ ότι ίσως στην αρχή να έκανε και αυτό το δρομολόγιο. Όταν μετατέθηκε, έκανε Πάρο-Ίο-Θήρα χωρίς Νάξο, αν θυμάμαι καλά, όπως επίσης πρέπει μια-δυό σαιζόν να πήγε και μέχρι Ανάφη (ο Lefteris68 μάλλον ξέρει καλύτερα). Εσωτερικά-εκφραζόμενος ήπια-ήταν μάλλον παραμελημένο (:rolleyes:), αλλά έτσι ήταν η εποχή τότε. Αισθητική 50s' παντού, αλλά εξωτερικά άψογο σκαρί. Πρέπει από το καράβι να πέρασαν πολλά κατοπινά στελέχη των Αφών Αγαπητού, που ίσως ακόμα κάνουν καρριέρα στο λιμάνι, σε άλλες θέσεις/Εταιρείες. Θυμάμαι όμως ότι αγαπούσαν ότι το καράβι τους (και την Εταιρεία) και δεν σήκωναν κουβέντα. Στο Σάμαινα τους θεωρούσαν λίγο πειρατές επειδή βιαζόταν πάντα και έκαναν ακροβατικά στα λιμάνια. Μιά φορά στον Άγιο Κήρυκο με έντονη κατεβασιά, μπήκε με φόρα, φούνταρε τις καδένες και σφήνωσε στην αριστερή πλευρά του Σάμαινα πού ήδη φόρτωνε, στο κεφάλι μπροστά από το γλυπτό του Ίκαρου. Αφού φόρτωσε ταχύτατα, σηκώθηκε να φύγει φουριόζο, αλλά η δεξιά του καδένα είχε μπλεχτεί με την αριστερή του Σάμαινα. Βγήκε ο καπτά-Μαθιός στη βαρδιόλα να κάνουνε κουμάντο, αλλά από το Αιγαίον χαμπάρι (καπετάνιος ήταν μάλλον ο Κ. Θεοχάρης). Έκοψε την καδένα, άφησε την άγκυρα στον βυθό του λιμανιού και έφυγε με την φοβερή μπουρού να σφυρίζει σχεδόν κοροϊδευτικά. Εποχές άλλες, που άσχετα αν χαρακτηρίζονται καλές ή κακές, δεν θα επανέλθουν...

Link to comment
Share on other sites

Εποχές άλλες, που άσχετα αν χαρακτηρίζονται καλές ή κακές, δεν θα επανέλθουν...

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ Γεωργιος Εξπρες. :D

Και τι δε θα διναμε να ξαναζησουμε μια ιστορια σαν αυτη που περιγραφεις. Αυτη ηταν η πραγματικη ακτοπλοια οχι η σημερινη χρηματιστηριακη. Αλλα οπως σε ολα τα πραματα που εξελισσονται εχουμε καλα και κακα.

Link to comment
Share on other sites

Άς μην ξεχνάμε όμως, ότι αυτή η "πραγματική ακτοπλοϊα" πήγαινε πακέτο και με αυτό ... αυτό ... αυτό ... και με τις περίφημες λιγδωμένες "πίτσες" που έλεγε και ο Νικ.:rolleyes: Ας μην κάνουμε συγκρίσεις, κάθε εποχή είναι διαφορετική και θα πρέπει να κρίνεται με τα δεδομένα της εποχής της. Εμένα πχ ουδόλως θα μου λείψουν ... με αντικειμενικά κριτήρια ... τα ομόσταυλα του Αιγαίον. Θα μου λείψουν βέβαια τα χρόνια που έζησα με τα ομόσταυλα του Αιγαίον. Έτερον...εκάτερον. :D

Link to comment
Share on other sites

Και μια ιστορία απ' αυτές που δεν γράφονται ποτέ στα χαρτιά , αλλά μόνο τις ζεις.Σωτήριο έτος.... δε θυμάμαι πιά (ο Π100 θα με δικαιολογήσει, ξέρει αυτός).Πλοίαρχος στο Αιγαίο ο Μαμίδης.Κατεβαίνει με τα χίλια για Αθηνιό.Στο δρόμο του κάνει σφήνα στο Νταλιάνα μέσα στην Καλντέρα.Γι αυτούς που δεν ξέρουν είναι δίαυλος και τα πλοία υποχρεούνται να πηγαίνουν με μειωμένη ταχύτητα.Πλοίαρχος στο Νταλιάνα ....(κι αυτό δε το θυμάμαι, ίσως ο Ροδανάκης).Π100 μη γελάς.Η προσπέραση αντιδεοντολογική και επικίνδυνη.Ελλείψη κινητών όλοι όσοι ασχολούμασταν με πρακτορεύσεις εκείνη την εποχή κουβαλάγαμε φορητά VHF για να συνενοούμαστε με τα πλοία μας.Οπότε σε εξόχως γαλλικά άρχισε μία φιλονικία από το κανάλι 12 ανάμεσα στους δύο πλοιάρχους.Δεν μιλάμε για τσακωμό απλό αλλά για κανονικά "μπινελίκια" με τα θεία κλπ.Το Νταλιάνα πήγαινε Σαντορίνη - Ηράκλειο ενώ το Αιγαίο επέστρεφε προς Πειραιά.Αφού είχε χοντρύνει το πράγμα αρχισαν τα κοσμητικά και για πλοία τους.Αντε ρε με τη μπαχατέλα σου"."Το δικό μου είπες μπαχατέλα που σέρνεσαι σαν το ψοφίμι" και τέτοια.Με τα πολλά ο Μαμίδης πρότεινε στον πλοίαρχο του Νταλιάνα "αν έχεις άντερα έλα να τα πάμε".Η κατάσταση ήταν τόσο τεταμένη που ο πλοίαρχος του Νταλιάνα δέχτηκε και αφήνωντας τον Αθηνιό πήραν πορεία προς το Ακρωτήρι κάνοντας "κόντρα" ποιός είναι πιό γρήγορος, αφήνωντάς μας άφωνους να τους παρακολουθούμε από την προβλήτα, όπως και οι επιβάτες βλέπωντας τα πλοία να απομακρύνονται από την προβλήτα τραβώντας πορεία για Ηράκλειο.Αφού ξεκαθάρισαν εκατέρωθεν το ποιος έχει την "μπαχατέλα" και ποιός όχι επέστρεψαν και οι δύο στον Αθηνιό για αποεπιβίβαση.Το Λιμεναρχείο αρκέστηκε σε νουθεσίες και τίποτα παραπάνω.Ένδοξες εποχές που ο κάθε πλοίαρχος ένιωθε το πλοίο δικό του και υπερασπιζόταν την τιμή του με κάθε τρόπο.

Link to comment
Share on other sites

Όταν μετατέθηκε, έκανε Πάρο-Ίο-Θήρα χωρίς Νάξο, αν θυμάμαι καλά, όπως επίσης πρέπει μια-δυό σαιζόν να πήγε και μέχρι Ανάφη

Πράγματι πήγαινε και Ανάφη. Το θυμάμαι να το περιμένω στον Αθηνιό για Πειραιά και ξαφνικά να το βλέπω να ξεπροβάλει πίσω από το γκρεμό. Μοναδική εικόνα που μου έμεινε χαραγμένη.

Άλλες εποχές που όπως γράφει και ο Νηρέας είχαν και τα στραβά τους.

Link to comment
Share on other sites

Πλοίαρχος στο Νταλιάνα ....(κι αυτό δε το θυμάμαι, ίσως ο Ροδανάκης.

Φίλε Λευτέρη σε αυτή την ιστορία πλοίαρχος του ΝΤΑΛΙΑΝΑ ήταν ο καπτα Γιάννης Στεφανάτος συνταξιούχος πλέον.

Απλά να προσθέσω στην ιστορία ότι οι επιβάτες εξαγριώθηκαν,το λιμεναρχείο ωρυόταν που τα βαπόρια παράτησαν τον Αθηνιό και η μόνη δικαιολογία ήταν να δηλώσουν ασθένεια την ώρα του ρεμέτζου.

Βέβαια κάποιοι άλλοι εραστές της ακτοπλοίας από όσα ξέρω έκαναν αυτό που έλεγε ότι πάθαινε ο καπτα Αργύρης ο Σαρρής,να σπρώχνουν ασυναίσθητα την κουπαστή του βαποριού να πάει πιο γρήγορα.:D

Αυτές οι καταστάσεις φαντάζουν ανήκουστες για την σημερινή εποχή αλλά τότε ήταν καθημερινότητα(είναι στο μοναδικό θέμα που θα προτιμούσα να ήμουν 10 χρόνια μεγαλύτερος)και το ΑΙΓΑΙΟΝ ήταν πολλές φορές πρωταγωνιστής λόγω της ταχύτητας του.

Link to comment
Share on other sites

Και μια ιστορία απ' αυτές που δεν γράφονται ποτέ στα χαρτιά , αλλά μόνο τις ζεις.

Λευτέρη να 'σαι καλά για την αφηγηση σου. Καταπληκτική ιστορία που όντως θυμίζει άλλες εποχές. :D:rolleyes::D

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πάντως το σαλόνι της πρώτης που θυμάμαι εγώ δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από άλλα πιο "καινούρια" βαπόρια. Θυμάμαι επίσης ότι υπήρχε πόρτα από το συγγεκριμένο σαλόνι που σε οδηγούσε σε ένα μικρό πλωριό κατάστρωμα.

Υπήρχαν επίσης και 3 Λουξ καμπίνες με τα ονόματα των τριών νησιών που έπιανε επί Ιακροσαμίας δηλαδή "Ικαρία", "Σάμος" και "Πάρος".

Όταν έμπαινες πεζός ο πρώτος χώρος που αντίκρυζες ήταν τα ηλεκτρονικά ενώ προχωρώντας προς τη ρεσεψιόν υπήρχε από δεξιά μια σειρά αεροπορικά με διάφορες φωτογραφίες των πλοίων της εταιρείας να στολίζουν το διάδρομο, οι οποίες από ότι θυμάμαι δεν ξεκρεμάστηκαν ποτέ, ούτε όταν χωρίστηκαν οι Αγαπητοί.

Ένα άλλο που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι η πολύ μικρή ρεσεψιόν του πλοίου δίπλα στην πόρτα των...wc εν αντιθέσει με το λογιστήριο που ήταν μεγαλύτερο, ενώ εντύπωση μου είχε κάνει από τότε μια "χαλκογραφία" με ένα ιστιοφόρο που βρισκόταν πάνω από ένα καναπέ στο χώρο του λογηστηρίου.

Από αυτόν τον χώρο άλλωστε προχωρούσες μπροστά στην πρώτη θέση, ανοίγοντας μια διπλή ξύλινη πόρτα και αφού περνούσες πρώτα από τον διάδρομο με τις καμπίνες της Ά θέσης (κάτι σαν το Δημητρούλα σε πιο φωτεινή version :D) στον οποίο υπήρχαν και μερικά καθισματάκια επιπλέον.

Η μπουρού του ήταν όντως χαρακτηριστική (σε δύο τόνους) και ομολογώ ότι ακόμα και σήμερα μπορώ να την ακούσω στο μυαλό μου μια και σ'αυτό το πλοίο πρωτοταξίδεψα όντας μερικών...λεπτών!

Μια ιστορία που μάλιστα θυμήθηκα και πρόσφατα από το πλοίο είναι και η παρακάτω. Με οχτώ μποφόρ και έτοιμο για απαγορευτικό ταξιδεύουμε για Πάρο. Παίρνει η μάνα μου κρεββάτι σε "γυναικεία" καμπίνα για να ξαπλώσει και παίρνει και εμένα μαζί της μια και ήμουνα μόλις 4 ετών (και επειδή ήδη στα ταξίδια μας είχα αρχίσει να κόβω βόλτες στα καταστρώματα οπότε σου λέει "μη μας κάνει και καμιά βλακεία με τέτοια θάλασσα" :D) Μέσα στην καμπίνα ήταν και μια κυρία με τη...γάτα της. Η ψιψίνα λοιπόν από τη θάλασσα μάλλον...ζαλίστηκε :D και , όπως λέει και ο λαός μας, "έβγαλε τα εντεράκια της" πάνω στη μοκέτα της καμπίνας... Η μάνα μου τσαντήστηκε τόσο πολύ με αυτό που 3 ώρες που μας απέμεναν μέχρι την Πάρο τσακωνόταν και με την κυριούλα και με μια άλλη κυρία στη ρεσεψιόν (την οποία και έχω καταταλαιπωρήσει να με κυνηγάει όσο βρισκόταν στο βαπόρι...)

Τελικά εμείς δεν αλλάξαμε καμπίνα, η ώρα κύλισε...ευχάριστα και μόλις πριν από ενάμιση χρόνο συζητούσα για αυτή την ιστορία με μια ηλικιωμένη κυρία μέσα στο Δημητρούλα (μια και μου άνοιξε τη συζήτηση τότε ότι "καλύτερα να είχαμε το Αιγαίον ακόμα" δικό της το σχόλιο...) Τελικά αποδείχθηκε ότι η κυριούλα που μιλούσα ήταν η ίδια με τη γάτα...! Κουφό έτσι?

Πολλές ιστορίες θα μπορούσα να πω αλλά μάλλον θα μου έπαιρνε και καμιά βδομάδα να της γράψω αφού επί μια δεκαετία (από όταν γεννήθηκα) υπήρξε το μοναδικό βαπόρι της γραμμής που ταξιδεύαμε οικογενειακώς να μην πω για τους δικούς μου που ταξίδευαν μανιωδώς από τότε που πρωτομπήκε στη γραμμή για Πάρο...

Και ,ειλικρινά, είναι το μόνο πλοίο που υπάρχει στη μνήμη μου απ' άκρη σ'άκρη σαν να έχω μπροστά μου φωτογραφίες που ο χρόνος όμως δεν τις έχει ξεθωριάσει. Άλλωστε και το nickname μου εδώ από μόνο του κάτι "λέει"....Το αγάπησα και η θύμηση ακόμα και μετά από τόσα χρόνια με κάνει να συγκινούμαι και να σκέφτομια ότι μου έχει λείψει...Ίσως το μόνο που πραγματικά μου έχει λείψει (χωρίς να σημαίνει κάτι για όλα τα υπόλοιπα που πέρασαν και αγαπήθηκαν)...Αυτά τα...λίγα και συγκεχιμένα από εμένα.

Link to comment
Share on other sites

Eγω δεν μπορω να ειμαι αντικειμενικος κριτης του εν λογω πλοιου ,ειναι και ναυπηγημενο στο χωριο μου,και γι αυτο το λογο βαζω μια γωτο που μιλαει μονη της, του Γ. Κουρουπη

post-397-128326972995_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Οι τελευταίες ώρες του ΑΙΓΑΙΟΝ, κατά τη διάρκεια κατάσβεσης της φωτιάς και πρίν ρυμουλκηθεί στην νησιδα Αταλάντη, οπου τελικά βυθίσθηκε.

Η φωτογραφια απο περιοδικό ειδικευμένο στις μεταφορές, σε άρθρο για τη μεταφορά επικίνδυνων και ευφλεκτων υλικών.

post-61-128326973448_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...
...Ξέχασα το σαλονάκι κάτω απο το γκαράζ, αποκλειστικό για τους ψαγμένους του Ναιας ΙΙ με κάτι πράσινα καθίσματα. Αυτό το έβρισκε κανείς αν αντί να βγεί στο γκαράζ, συνέχιζε κατεβαίνοντας τις σκάλες προς τα έγκατα...

Τι λέτε καλέ που μόνο το Ναϊάς ΙΙ είχε σαλονάκι κάτω από το γκαράζ.

Το Αιγαίον (σκεφθείτε αισθητική μιάς δεκαετίας νωρίτερα), διέθετε και αυτό δύο αχανείς (για τα μέτρα της εποχής, όχι του Knossos Palace) αίθουσες με αεροπορικά καθίσματα (από αποσυρθέντα στην Γερμανία πούλμαν Deutz δηλαδή :D) στο κατάμπαρο. Ελάχιστοι το ήξεραν, αλλά όταν ζόριζαν τα πράγματα (τίποτε επιστροφές Δεκαπενταύγουστου από Σάμο ή Αγίου Πνεύματος από Σαντορίνη/Πάρο) μιά χαρά ήταν. Μετά βέβαια ήθελες αποστλέγγιση (=ξυστρί, όπως παλιά στα άλογα, στο Ιππικό) και απολύμανση, αλλά ουδείς τέλειος.

Link to comment
Share on other sites

Άλλη μια ωραία ιστορία.......:rolleyes:

Αρχή της δεκαετίας του 1990, καλοκαίρι και το ΑΙΓΑΙΟΝ κάνει το καθημερινό κυκλικό δρομολόγιο στις 8.15 το πρωί για Πάρο-Ίο-Σαντορίνη. Πλοίαρχος ο Σιδερής Μαμίδης, Πρώτος ο Μάνθος Ποτήρης. Λίγο πιο πριν, στις 7.30, φεύγει για Πάρο-Νάξο-Ίο-Σαντορίνη-Ηράκλειο το ΝΤΑΛΙΑΝΑ του Αγούδημου, όχι όπως είναι τώρα, αλλά όπως ήταν τότε, "η επανάσταση στην ακτοπλοϊα". Μεγάλο, πολυτελές, με καλό δρόμο, δώδεκα χρόνια νεώτερο απο το ΑΙΓΑΙΟΝ. Καπετάνιος του ο Νίκος Ραυτόπουλος. Τα δύο βαπόρια συναντιούνται συνήθως στην Ίο, όπου μπαίνει πρώτο το ΑΙΓΑΙΟΝ, που φτάνει και πρώτο στη Σαντορίνη. Τη μέρα εκείνη όμως πρώτο στην Ίο μπαίνει το ΝΤΑΛΙΑΝΑ κι επειδή στο λιμάνι δε χωράνε μαζί δύο πλοία, το ΑΙΓΑΙΟΝ μένει απέξω να περιμένει. Φεύγει πρώτο και καμαρωτό το ΝΤΑΛΙΑΝΑ, ξοπίσω το ΑΙΓΑΙΟΝ, ανάμεσα Ίο και Σαντορίνη κροσάρονται με το ΡΟΔΑΝΘΗ που ανέβαινε, με καπετάνιο τον μακαρίτη τον Γιάννη τον Δελιέζα. "Γεια σου ΝΤΑΛΙΑΝΑ, βασίλισσα του Αιγαίου, που σήμερα σε καμαρώνουμε επειδή τους έσκισες", ακούγεται στο VHF ο καπτά Γιάννης, πιο πολύ για να τσιγκλήσει τους άλλους. Απαντάει το ΝΤΑΛΙΑΝΑ, το παρατραβάει και λίγο, ακούγεται κάτι για "ψαροκασέλες", που ξεχειλίζει το ποτήρι, μιας και ο καπτά Σιδερής είναι γνωστό ότι δεν αργεί να πάρει φωτιά. Τα ακούνε πράγματι όλα αυτά στη γέφυρα του ΑΙΓΑΙΟΝ, γυρίζει ο Μαμίδης στον Πρώτο:

"να τους περάσουμε".

"Μα δε προλαβαίνουμε. Αυτοί μπαίνουνε στη καλντέρα και μετά πάνε στη Κρήτη"

"Θα πάμε στη Κρήτη κι εμείς"

Δίνουνε τα χέρια, πολύ αργά οι μηχανές για να προλάβει το ΝΤΑΛΙΑΝΑ να ξεφορτώσει και να φύγει, μπαίνουνε και αυτοί στη καλντέρα, 600 επιβάτες έτοιμοι για αποβίβαση, άλλοι τόσοι στο ντόκο για επιβίβαση, αυτοί αντί να δέσουνε στον Αθηνιό περνάνε απέξω σα να μη τρέχει τίποτα, στο VHF το λιμεναρχείο "ΑΙΓΑΙΟΝ τι κάνετε?", του απαντάνε άρες μάρες κουκουνάρες και παίρνουνε στο κατόπι το ΝΤΑΛΙΑΝΑ, που έβγαινε απο το Ακρωτήρι και έβαζε ρότα νότια για Ηρακλειο. Έξω οι ασφάλειες απο τα χειριστήρια, στο κόκκινο οι μηχανές, δώσε πάρε, τελικά στα Χριστιανά το περνάνε, κάνουνε ένα γύρο και γυρίζουνε στον Αθηνιό. Ακούνε τα σκολιανά τους απο τους επιβάτες, τους κόβει και ένα ραβασάκι, κάπου ένα εκατομμύριο δραχμές, το λιμεναρχείο μαζί με μία κλήση για απολογία, γυρνάνε νύχτα στον Πειραιά.

Έχει και συνέχεια....... :D

Την άλλη μέρα το πρωί, όπως το συνήθιζε, έξω απο το βαπόρι πίνει τον καφέ του ο Γιάννης ο Αγαπητός. Άνθρωπος ήσυχος και ήρεμος, αλλά στη τσέπη πολύ σφιχτός -και αυτό το ξέρανε όλοι. Ένα εκατομμύριο πρόστιμο δε το πλήρωνε εύκολα. Γνέφει του Πρώτου, πλησιάζει αυτός ζεματισμένος -και τι να του πει άλλωστε για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα?

"και καλά ο Σιδερής", αρχίζει βλοσυρός ο Αγαπητός. "Εσύ βρε Μάνθο, δεν είπες τίποτα?"

"Κύριε Γιάννη, αφού δώσαμε τα χέρια, τι να πω?"

Τον κοιτάζει κάμποση ώρα σκεφτικός ο κυρ-Γιάννης και στο τέλος γυρίζει και του λέει: "καλά κάνατε!"

Υ.Γ.: η παραπάνω ιστορία είναι απο το αφιέρωμα που έκανε στο πλοίο το περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ τεύχος Απριλίου 2009. Συντάκτης ο κος Φώτης Μαρτίνος.

Ωραίες εποχές......:rolleyes::D

Link to comment
Share on other sites

Μιάς και άρχισα να ξεσκονίζω και να σκανάρω τίς παλιές φωτογραφίες (γιατί το ψώνιο τού shipspotting τό είχα και πρό ψηφιακών μηχανών..) ιδού:τραβηγμένη από το ΣΑΠΦΩ (εν αναμονή αναχώρησης γιά Μυτιλήνη) η τιμονιέρα τού ΑΙΓΑΙΟΝ,την 31η Ιουλίου 1996 (άν θυμάμαι καλά).

post-51-128326999504_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...
  • 2 months later...
  • 2 months later...
  • 1 year later...

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...