Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

Κρίνοντας από άλλα παρόμοια πλοία,θα είχε όση φήμη έχουν αυτά.Δηλαδή τη φήμη του μεγαλύτερου πλοίου στον κόσμο κάποια στιγμή,για την απερίγραπτη πολυτέλεια του,για blue riband δε νομίζω, κ.α.Πάντως ανάμεσα σε shipfriends και όχι σε όλους.Αν πάμε στο αδερφάκι του(Olympic) που πραγματικά είχε ήρεμη ζωή,βλέπουμε ότι ελάχιστοι το ξέρουν.

Link to comment
Share on other sites

Σε ολα αυτα θα προσθετα οτι με το Ναυαγιο του Τιτανικου, ερχεται το τελος της ανεμελιας της Belle Epoque. Μια 15ετια αλλεπαλληλων τεχνολογικων θαυματων και των συνακολουθων ψευδαισθησεων που κορυφωνεται με τον τιτανικο που τα ειχε ολα (ηλεκτρικο ρευμα, ασυρματο, πολυτελεια, πλουτο, "υπεροχη" εναντι των στοιχειων της φυσης), τελειωνει αδοξα με το ναυαγιο του τιτανικου στο πρωτο του ταξιδι. η σημασια ολων των τεχνολογικων επιτευγματων εκμηδενιζεται και ολα οσα εχουν να κανουν με το θαλασσινο ταξιδι πρεπει να ειδωθουν απο την αρχη.

Link to comment
Share on other sites

Δεν αντιλέγω σε όσα λέχθηκαν παραπάνω. Φυσικά για να δημιουργηθεί ή να κατασκευασθεί ένας μεγάλος μύθος, θα πρέπει να έχει τα φόντα για κάτι τέτοιο. Δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας τέτοιος μύθος σε ένα οποιοδήποτε ναυάγιο. Από εκεί και πέρα όμως -και κυρίως μετά την ανακάλυψη του ναυαγίου- έχει δημιουργηθεί μία αυτοτροφοδοτούμενη βιομηχανία συντήρησης και διεύρυνσης του μύθου που αποσκοπεί φυσικά στην οργανωμένη εμπορική εκμετάλλευση του μύθου. Και αυτό είναι που αποστρέφομαι και με αηδιάζει: η εμπορική εκμετάλλευση ενός τραγικού γεγονότος.

Link to comment
Share on other sites

στα 2 dvds που συνοδευουν το τελευταιο τευχος του NG στο πρωτο εστιαζουν κυριως σε υλικο απο τον εντοπισμο του ναυαγιου, ενω στο δευτερο εστιαζουν στην προσπαθεια του Βallard (αυτου που το βρηκε) να προοστατευτει το πλοιο και νομικα (με διεθνης συνθηκες) και πρακτικα με την τοποθετηση τηλεδιοικουμενου μη επανδρωμενου συστηματος (ισχυριζεται οτι υπαρχει η τεχνολογια). O Ballard (που δεν εχει, ουτε ειχε, δικαιωματα εκμεταλλευσης του ναυαγιου) υποστηριζει οτι πρεπει να προστατευθει γιατι ειναι ομαδικος ταφος και τονιζει οτι τα 27 χρονια απο την ανακαλυψη του, εχει υποστει μεγαλυτερη φθορα απο τα προηγουμενα 73. Προσπαθει να συγκεντρωσει υποστηριξη, κινητοποιωντας απογονους των θυματων, αλλα και των εργατων του ναυπηγειου.

Link to comment
Share on other sites

μερικα πραγματα για τον Ballard και την ερευνα του '85 που οδηγησε στην ανακαλυψη του Τιτανικου.

Μελος της ΣΑΕ, μιας απο τις πιο γνωστες αδελφοτητες στα αμερικανικα πανεπιστημια, ανηκε για δεκαετιες στο σωμα εφεδρων αξιωματικων του αμερικανικου ναυτικου, με θητεια σε διαβαθμισμενες θεσεις με εμπιστευτικο ερευνητικο αντικειμενο και οχι μονο. (στο wiki και γενικως στο internet μπορει κανεις να βρει τις σπουδες που εχει κανει και τις θεσεις απο τις οποιες περασε).

οταν ξεμεινε απο χρηματοδοτηση το 1985, κατεφυγε στο αμερικανικο ναυτικο, που προσφερθηκε να χρηματοδοτησει τον Ballard, για να πραγματοποιησει (μυστικα εννοειται) ερευνητικη αποστολη στα κουφαρια των αμερικανικων πυρηνοκινητων υποβρυχιων Scorpion και Τhresherπου βυθιστηκαν στον Ατλαντικο τη δεκαετια του 1960. σε ανταλλαγμα θα μπορουσε να χρησιμοποιησει για περιορισμενο χρονικο διαστημα τον εξοπλισμο, προκειμενου να εντοπισει τον Τιτανικο.

Γενικως προκειται για ατομο που ανηκει σε αυτο που σε αλλες δεκαετιες θα αποκαλουσαμε "εθνικο κορμο" και πιθανον η καμπανια του για τη διασωση του ναυαγιου και την υιοθετηση ομοσπονδιακης νομοθεσιας στις ΗΠΑ και διεθνων συνθηκων για την προστασια του, αλλα και την εγκατασταση τηλεδιοικουμενου συστηματος επιτηρησης του (που την τεχνογνωσια θα παρασχουν οι ΗΠΑ και ο ιδιος) να εχει να κανει και με ευρυτερους αμερικανικους σχεδιασμους. Αυτα χωρις να αμφισβητω την επιστημονικη του επαρκεια ως ωκεανολογου, αλλα και το "ψωνιο" του με τον Τιτανικο.

εχει γινει πολυ κουβεντα παλιοτερα για το υποτιθεμενο μυστικο πλοιο που ηταν μεταξυ του τιτανικου και του καρπαθια. η πιο πιθανη εκδοχη ειναι να επροκειτο για το νορβηγικο φωκοθηρικο Samson, που βρισκοταν σε μη επιτρεπομενη θεση αλιειας.

Link to comment
Share on other sites

5 μυθοι που για τον τιτανικο

Λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από το δημοφιλέστερο ναυάγιο όλων των εποχών, το BBC επιχειρεί να καταρρίψει ορισμένους από τους μύθους που το περιβάλλουν!

Πρόκειται για πέντε εντυπωσιακά γεγονότα που μπορεί να βοήθησαν τις ταινίες με θέμα τον Τιτανικό να γίνουν ακόμη πιο εμπορικές και τις εφημερίδες της εποχής να αυξήσουν τις κυκλοφορίες τους, αλλά στην πραγματικότητα δεν έγιναν… ακριβώς έτσι!

Μύθος 1: το αβύθιστο πλοίο

Στην κορυφή της λίστας των μύθων, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η θεωρία που ήθελε τον Τιτανικό να είναι αβύθιστος! «Είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος μύθος. Επισήμως η κατασκευάστρια εταιρεία δεν χαρακτήρισε ποτέ το πλοίο αβύθιστο, αλλά είναι μια ιστορία που βοηθάει τη λαϊκή δοξασία. Ουσιαστικά παραπέμπει στην αρχαιοελληνική ύβρη και την τιμωρία που ακολουθεί από τον ίδιο τον Θεό», δήλωσε ο Ριτσαρντ Χάουελς από το πανεπιστήμιο Κινγκς Κόλετζ και πρόσθεσε: «H ιστορία μετατράπηκε σε μύθο μέσα σε λίγες ώρες και σίγουρα λίγες ημέρες μετά το ναυάγιο».

Μύθος 2: η ορχήστρα έπαιζε έναν θρησκευτικό ύμνο μέχρι τη βύθιση

Η επταμελής ορχήστρα του πολυτελούς πλοίου που έμεινε στη θέση της μέχρι το τέλος για να εμψυχώσει τους επιβάτες, αποτελεί μάλλον έναν ακόμη μύθο, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για το πότε ακριβώς σταμάτησαν οι μουσικοί να παίζουν. Το βέβαιο είναι πάντως πως ακόμη κι αν συνέχισαν μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν έπαιζαν το γνωστό κομμάτι που ακούμε στις ταινίες, τον θρησκευτικό ύμνο Nearer, My God.

Κάποιοι από τους επιζώντες είχαν καταθέσει ότι θυμούνται την ορχήστρα να παίζει ακόμη και όταν το πλοίο είχε πάρει κλίση, αλλά φυσικά μέσα στον πανικό των στιγμών εκείνων, κανείς δεν θυμάται αν έπαιξαν μέχρι το τέλος. Όσο για το τραγούδι που ακουγόταν, οι μαρτυρίες διίστανται με πιο πιθανή εκείνη που λέει ότι η ορχήστρα έπαιζε γνωστές επιτυχίες της εποχής.

» Είναι πάντως βέβαιο πως δεν έπαιξαν τον θρησκευτικό ύμνο που πολύ πετυχημένα χρησιμοποίησε το 1997 ο Κάμερον «, υποστηρίζει ο Πολ Λούντεν-Μπράουν, ιστορικός σύμβουλος του σκηνοθέτη προσθέτοντας ότι ο ήχος του έκανε τις τελευταίες στιγμές του ναυαγίου ακόμη πιο δραματικές.

Μύθος 3: ο θάνατος του καπετάνιου

Το να είσαι ο καπετάνιος που βύθισε τον «αβύθιστο» Τιτανικό είναι σίγουρα ένας ρόλος που κανένας δεν θα ήθελε να παίξει. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του ναυαγίου άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες ιστορίες για τον πλοίαρχο Εντουαρντ Σμιθ προκειμένου να ελαφρύνουν λίγο την εγκληματική πράξη του, οι οποίες κορυφώθηκαν με την βοήθεια του σκηνοθέτη Τ. Κάμερον.

Ετσι στην ταινία ο μοιραίος καπετάνιος, εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος με αφόρητες τύψεις κι ένοχες που προτιμάει τον ηρωικό θάνατο μαζί με το πλοίο του, από τη διάσωση. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο Σμίθ δεν έδωσε ποτέ την εντολή για «οργανωμένη εγκατάλειψη του πλοίου», με αποτέλεσμα πολλοί επιβάτες να μην αντιληφθούν εγκαίρως πως ο Τιτανικός ήταν σε άμεσο κίνδυνο. Όσο για τον «ηρωικό θάνατό του;

«Τίποτα από αυτά δεν συνέβη! Η τύχη του πλοιάρχου Σμιθ αγνοείται. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε, θαρρείς και έγινε καπνός. Κι όμως, πέρα από σενάρια και υποθέσεις είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το ναυάγιο του Τιτανικού, αφού αυτός ήταν που οδήγησε το καράβι ανάμεσα στα παγόβουνα, θεωρώντας λανθασμένα ότι, παρά το μέγεθος του πλοίου του, μπορούσε με ελιγμούς να τα αποφύγει.», λέει χωρίς περιστροφές ο Λούντεν-Μπράουν στο BBC.

Μύθος 4: ο αδίστακτος πλοιοκτήτης

Δεκάδες μύθοι έχουν δημιουργηθεί γύρω από Τζέι Μπρους Ισμέι, τον πρόεδρο της πλοιοκτήτριας εταιρείας White Star Line, και τον μοιραίο ρόλο του στο ναυάγιο του Τιτανικού.

Ο κακός, αυταρχικός, αδίστακτος επιχειρηματίας που πίεσε τον καπετάνιο να οδηγήσει το πλοίο μέσα από τα παγόβουνα για να κάνει πιο γρήγορα κα δεν δίστασε ακόμη και πάρει με τη βία τη θέση μιας γυναίκας σε μια σωσίβια λέμβο για να σώσει το τομάρι του, είναι σαφέστατα ένας ιδανικός χαρακτήρας «κακού» για κάθε ταινία που σέβεται τον εαυτό της!

» Κι όμως πολλοί αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο Ισμέι βοήθησε δεκάδες επιβάτες να ανέβουν σε σωσίβιες λέμβους, προτού επιβιβαστεί στην τελευταία από αυτές», υποστηρίζιε ο λόρδος Μέρσι, σε σχετική έρευνά του για τις συνθήκες του ναυαγίου λίγους μήνες μετά τη μοιραία νύχτα.

Μύθος 5: οι επιβάτες της τρίτης θέσης που κλειδώθηκαν σαν να ήταν ποντίκια

Η πόρτα που χώριζε την πρώτη από την τη τρίτη θέση και έμεινε κλειδαμπαρωμένη κατά τη διάρκεια του ναυαγίου, προκειμένου οι φτωχοί και κοινωνικά κατώτεροι επιβάτες να μην καταφέρουν να επιβιβαστούν στις σωσίβιες λέμβους, είναι επίσης μία ιστορία που αμφισβητείται ως προς ένα κομμάτι της.

Σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας του Λόρδου Μέρσι, όντως υπήρχε μία τέτοια σιδερένια πόρτα αλλά δεν ήταν κλειδωμένη και σίγουρα όχι κατόπιν εντολής του καπετάνιου. Πάντως η άποψη που εκφράζει ο λόρδος ότι οι περισσότεροι επιβάτες της τρίτης θέσης αρνήθηκαν από μόνοι τους να αποχωριστούν τα λιγοστά τους υπάρχοντα και να επιβιβαστούν δίχως αυτά στις λέμβους, δημιουργεί και αυτή έντονες αμφιβολίες για την αξιοπιστία της!

Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα, ενδιαφέρουσες οι "απομυθοποιήσεις" αλλά και -σε κάποια σημεία- τραβηγμένες από τα μαλλιά, τόσο ώστε φαίνεται καθαρά η προσπάθεια να χτυπηθεί και μόνο η ταινία του Κάμερον (πάλι καλά που δεν μας λένε ότι ο Τζακ με την Ρόουζ, στην πραγματικότητα δεν το "κάνανε" μέσα σε αυτοκίνητο αλλά σε τρακτέρ !!!).

Μύθος 1 : Πλάκα κάνουμε τώρα ??? Είναι ποτέ δυνατόν η κατασκευάστρια εταιρεία να είχε χαρακτηρίσει επισήμως το πλοίο αβύθιστο, ώστε να χρήζει "απομυθοποίησης" ??? Σίγουρα χαρακτηρίστηκε ως τέτοιο, αλλά "από στόμα σε στόμα" και πριν καν το πρώτο του ταξίδι, λόγω των πρωτοποριακών για εκείνη την εποχή χαρακτηριστικών του.

Μύθος 2 : "Παπάκια μέντολες" που λέει και ο Γεωργίου. Τι έπαιζαν οι μουσικοί στην πραγματικότητα και τι ....χρησιμοποίησε ο Κάμερον στην ταινία. Ανάξιο καν σχολιασμού.........

Μύθος 3 & 4 : Nα επιτέλους και κάτι αξιόλογο σχολιασμού. Και βέβαια κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε ο καπετάνιος και τις τελευταίες στιγμές του. Ο εγκλεισμός του στην γέφυρα του πλοίου που βουλιάζει αποτελεί "δραματικό εύρημα" του σεναριογράφου. Όπως είναι και απόλυτα βέβαιο ότι φέρνει ακέραια την ευθύνη για την πρόσκρουση στο παγόβουνο και την βύθιση του πλοίου. Όσες πιέσεις και να του είχε ασκήσει ο ...κακός Ισμέι, θα είχε ακέραια την ευθύνη ασφαλούς πλεύσης, ακόμα και αν ήταν 30ετής ψαρωμένος καπετάνιος στο πρώτο του μόλις ταξίδι. Πόσο μάλλον περισσότερο, από την στιγμή που ήταν ένας ώριμος και καταξιωμένος αξιωματικός στο τελευταίο επαγγελματικό του ταξίδι και θα μπορούσε να αντισταθεί και να αγνοήσει οποιαδήποτε πίεση χωρίς κανένα απολύτως κόστος.

Μύθος 5 : Kαι εδώ θα συμφωνήσω με τον ...απομυθοποιητή. Μου φαίνεται και εμένα αρκετά παρατραβηγμένο το να είχε δοθεί εντολή να παραμείνουν οι επιβάτες της τρίτης θέσης κλειδωμένοι στα κατώτερα decks ενός πλοίου που βούλιαζε. Ποιό πιθανό είναι, αν βέβαια υπήρξε πραγματικά κάποια πόρτα κλειδωμένη, αυτή να είχε ξεχαστεί από κάποιον βιαστικό καμαρώτο που επείγετο να "την κάνει".

Edited by ΣΕΙΡΙΟΣ
Link to comment
Share on other sites

Το μόνο σίγουρο είναι πως 1500 ψυχές πήγαν καλιά τους, και ακόμα και σήμερα 100 χρόνια μετά, το ναυάγιο εξακολουθεί να είναι μέρος της pop art κουλτούρας ευρωπαίων και αμερικανών...και θα εξακουλουθήσει να είναι κατά πως φαίνεται !

Εγώ προσωπικά πάντως τρέφω μεγάλο σεβασμό στον πλοίαρχο του Τιτανικού Smith γι' αυτό και διάλεξα το νικ μου να είναι το όνομά του και η φωτογραφία του άβαταρ...

Link to comment
Share on other sites

Να πω επίσης ότι αν και βεβαίως ο καπετάνιος ως ο απόλυτος άρχων πάνω στο πλοίο φέρει πάντα την ευθύνη για τα οποιαδήποτε πεπραγμένα, όμως τη στιγμή της σύγκρουσης ο Σμιθ δεν ήταν στη γέφυρα, ούτε έδωσε αυτός την εντολή για τον ελιγμό αποφυγής που στην ουσία σφράγισε και τη μοίρα του Τιτανικού. Έτσι ενώ ναι μεν είχε την ευθύνη καθώς όντως υποχώρησε στις πιέσεις (του Ισμέι αν θυμάμαι και καλά, ο οποίος ΔΕΝ ήταν πλοιοκτήτης, απλά σ'αυτόν ανήκε η συλληψη και η εκτέλεση της ιδέας του Τιτανικού, ιδιοκτήτης της White Star έχει γραφτει ότι ηταν κάποιος J.P Morgan) για περισσότερο δρόμο, προκειμένου να κερδίσει το πλοίο το blue ribband (και μάλιστα στο γαιόραμα κάπου αναφέρει ότι την επόμενη μέρα σχεδίαζαν να δώσουν ακόμα περισσότερο δρόμο) και καθώς το πλοίο έτρεχε σαν παλαβό, νύχτα, με απόλυτη νηνεμία, με περιορισμένη ορατότητα, σε περιοχή όπου υπήρχαν ήδη πολλαπλές προειδοποιήσεις για παγόβουνα. Αλλα ευθύνη επίσης έχουν και άλλοι καθως (σύνηθες σε τέτοιες καταστροφές) έγινε σωρεία λαθών (μέχρι ότι έλειπαν τα κυάλια στο πόστο του παρατηρητηρίου έχει αναφερθεί). Όσον αφορά την εκκένωση του πλοίου, μην ξεχνάμε μερικά πράγματα : οτι ο Σμίθ είχε να αντιπαλέψει με το γεγονός ότι ήξερε στο πλοίο επέβαιναν 2228 άτομα και ότι οι βάρκες μόλις και μετα βίας έφταναν για τους μισούς. Με δεδομένο ότι γνώριζε ότι πάνω από 1000 άτομα όδευαν σε σίγουρο χαμό, και ότι είχε μόλις 2-3 ώρες στη διάθεση του, τι σχέδιο εγκατάλειψης να υπάρχει ; Με δεδομένα επίσης ότι το πλήρωμα του Τιτανικού δεν είχε παρά ελάχιστη εμπειρία στο χειρισμό και την καθέλκυση των σωσίβιων λέμβων του πλοίου όπως και στο σωστό χειρισμό και την κατεύθυνση των επιβατών (σε μια κοινωνία όπου φυσικά οι ταξικές διαφορές ήταν βαθεία ριζωμένες ) μπορούμε να καταλάβουμε τι εγχείρημα είχαν να επιτελέσουν αυτοί οι άνθρωποι 100 χρόνια πίσω.

Όσον αφορά την τύχη του Σμιθ, όντως πάντως αυτή αγνοείται. Καπου είχα διαβάσει ότι υπήρχε μια αναφορά ότι βοήθησε ένα παιδάκι να ανέβει σε μια λέμβο και στη συνέχεια είτε ότι προσπάθησε να ανέβει κι αυτός και δεν τα κατάφερε είτε ότι ο ίδιος αφέθηκε να παρασυρθει από τα νερά. Τώρα το τι αληθεύει νομίζω κανείς μας πια δεν μπορεί να το ξέρει...

Για το επιχείρημα ή το "συμπέρασμα" του πορίσματος αν θέλετε ότι οι επιβάτες της τρίτης θέσης πνίγηκαν γιατί δεν ήθελαν να αποχωριστούν...τα μπογαλάκια τους προσωπικά το βρίσκω πέρα για πέρα υποκριτικό. Ποιος άνθρωπος (και μάλιστα μετανάστης, βιοπαλαιστής, ο οποίος είναι όπου γης και πατρίς) θα δεχτεί να πάει στον πάτο της θάλασσας για να μην αποχωριστεί ένα μπόγο με ρούχα ; Ποιος μπορεί πάντως να πει με βεβαιότητα ότι αυτή η περίφημη πόρτα όντως ήταν ή δεν ήταν κλειδωμένη ; Πολύ πιθανόν πάντως να ισχύει αυτό που αναφέρει ο Σείριος, η πόρτα (αν ήταν μόνο μια που μου κάνει εντύπωση για τόσο θηριώδες πλοίο) να είχε ξεχαστεί κλειδωμένη από καποιο αξιωματικό που...επειγετο! Πάντως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περισσότερες απώλειες ηταν από τους επιβάτες της τρίτης θέσης. Τυχαίο ; δεν νομίζω.

Για τον Bruce Ismay μην ξεχνάμε ότι οι εφημερίδες της εποχής κατέγραφαν το όνομά του, αντί για Bruce, BRUTE. . Δε νομίζω ούτε αυτό ότι είναι τυχαίο. Χώρια του ότι ως ιθύνων νους του Τιτανικού του καταλογίστηκε μεγαλη ευθύνη για τη συμφορά, (την οποία και δικαίως έφερε) μόλις έφτασε στη Ν.Υόρκη φρόντισε να διακόψει τη μισθοδοσία όλων των διασωθέντων ναυτικών του πλοίου.

Και 100 ναι χρόνια μετά, η ιστορία της ματαιοδοξίας, της ύβρεως και τελικά της Νέμεσης παραμένει ζωντανή... :)

Edited by kyr1
Link to comment
Share on other sites

Κάθε άποψη είναι σεβαστή φίλε μου Cpt Smith. Ωστόσο ακούγεται κάπως περίεργο από την μία να αναφέρεσαι στις 1500 ψυχές που χάθηκαν στο ναυάγιο, και από την άλλη να εκφράζεις τον σεβασμό σου προς τον πλοίαρχο του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.

Δεν γνωρίζω βέβαια αν αυτός ο σεβασμός οφείλεται σε τυχόν στοιχεία που γνωρίζεις για την προηγούμενη καριέρα του σε άλλα πλοία, πριν από τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Όπως και δεν γνωρίζω αν στο μέλλον βγουν και άλλα στοιχεία για το ναυάγιο στο φως (διόλου δεν θα εκπλαγώ) που να κάνουν λόγο για άλλες αιτίες από αυτές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα που οδήγησαν το πλοίο στον πάτο του Ατλαντικού.

Πάντως με τα έως τώρα υπάρχοντα στοιχεία, η ευθύνη του πλοιάρχου Smith ήταν ακέραια. Και για τον λόγο ότι αυτός ήταν που έδωσε "εντολή απόπλου" σε ένα πλοίο που δεν διέθετε τα απαραίτητα σωστικά μέσα ούτε καν για τους μισούς επιβαίνοντες (εκτός και αν πίστευε και αυτός ότι το πλοίο ήταν .....αβύθιστο), και βέβαια γιατί αυτός -και κανένας άλλος- όριζε την πορεία και την ταχύτητα που ταξίδευε το πλοίο -με τις 2200 ψυχές- σε σχέση πάντα με τις καιρικές συνθήκες και την κατάσταση της θάλασσας. Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος που να αμφισβητεί, ότι το πλοίο θα μπορούσε να είχε προλάβει και να ακινητοποιηθεί ακόμα, ή έστω να στρίψει, αν ταξίδευε με την μισή ταχύτητα σε μιά θάλασσα "επικίνδυνη".

Είπαμε, αγαπάμε τους καπεταναίους, και προσωπικά και τους ζηλεύω και τους θαυμάζω. Αλλά καλό θα είναι κάποια στιγμή να λέμε τα πράγματα "με τ' όνομα τους". Έτερον, εκάτερον.

Link to comment
Share on other sites

Θεωρώ όμως ότι καθετι θα πρέπει να κρίνεται σύμφωνα και με την εποχή του. Αν αύριο επικρατήσουν άλλοι κανόνες ασφαλείας τότε προφανώς δε σημαίνει ότι οι σημερινοί καπετάνιοι είναι εγκληματίες που αποπλέουν τηρώντας τα όσα σήμερα ισχύουν!

Ωστόσο, ο Σμιθ σίγουρα ευθύνεται για το ότι αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις για τα παγόβουνα και συνέχισε να ταξιδεύει με πολύ μεγάλη ταχύτητα, τη στιγμή μάλιστα που ενημερώθηκε οχι απλός ότι το γειτονικό σκάφος συνάντησε παγόβουνα αλλά και το ότι αυτό σταμάτησε!

Ως προς τον Ίσμεϊ, πουθενά δεν τεκμηριώνεται "πίεση" για γρήγορη άφιξη στην Αμερική. Όμως, το γεγονός ότι ο καπετάνιος χάθηκε με το πλοίο και ότι ο σχεδιαστής(Άντριους) προσπαθούσε να σώσει κόσμο αριστερά-δεξιά και τελικά πνίγηκε ενώ ο ίδιος σώθηκε τον έκανε ιδανικό θύμα για τον τύπο της εποχής.

Link to comment
Share on other sites

Θεωρώ όμως ότι καθετι θα πρέπει να κρίνεται σύμφωνα και με την εποχή του. Αν αύριο επικρατήσουν άλλοι κανόνες ασφαλείας τότε προφανώς δε σημαίνει ότι οι σημερινοί καπετάνιοι είναι εγκληματίες που αποπλέουν τηρώντας τα όσα σήμερα ισχύουν!

Εννοείς ότι τότε δεν ήταν υποχρεωμένα τα πλοία, πολύ δε περισσότερο τα επιβατηγά, να διαθέτουν σωστικά μέσα ανάλογα με τον αριθμό των επιβαινόντων ??? Η κάθε εταιρεία έβαζε όσες βάρκες ή σωσίβια "γούσταρε" χωρίς να υπάρχει καμμία διάταξη - έλεγχος ??? Δεν το γνωρίζω, ερώτηση κάνω. Αν ίσχυε πάντως κάτι τέτοιο, τότε και σαφώς δεν είχε καμμία ευθύνη ο πλοίαρχος τουλάχιστον όσον αφορά την δυσανάλογη σχέση σωστικών - επιβατών του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.

Link to comment
Share on other sites

Οι κανονισμοί εκείνης της εποχής ανέφεραν ότι ένα πλοίο με χωρητικότητα πάνω απο ορισμένους κόρους (δε θυμάμαι πόσους...) ήταν υποχρεωμένο να διαθέτει μόλις 16 σωσίβιες λέμβους, όσες ακριβώς είχε και ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ. Οπότε ήταν καλυμένος απο αυτή την άποψη. Ο κανονισμός άλλαξε αμέσως μετά το ναύαγιο.

Link to comment
Share on other sites

Βλακωδέστατος κανονισμός, το δίχως άλλο, και αναρωτιέμαι με τι σκεπτικό άραγε ίσχυε.

Μαθαίνουμε πάντως με την συζητησούλα, μαθαίνουμε. Ευχαριστώ για την απάντηση. :)

Link to comment
Share on other sites

Και επιπλέον να τονίσουμε, συνεπικουρούμενος από αυτό που πολύ σωστά λέει ο φίλος Cpt Aris, και αν θυμάμαι και εγώ σωστά, υπήρχε πρόβλεψη για επιπλέον σωσίβιες λέμβους στο πλοίο, αλλά η πρόταση αυτή απορριφθηκε καθώς έτσι θα περιοριζόταν ο χώρος περιπάτου των επιβατων στα εξωτερικά καταστρώματα...! Και αφού όπως είπαμε ο κανονισμός το επέτρεπε, και αφού το πλοίο ενσωμάτωνε μια φανταστική για την εποχή του τεχνολογία, φυσικά και δεν θεωρήθηκε ότι υπάρχει λόγος να μπούνε κι άλλες βαρκες... Όσο και αν μας φαντάζει εξωπραγματικό, εκείνη την εποχή (και ναι δεν ήταν μύθος) ο Τιτανικός έμοιαζε αβύθιστος. Με τα δεκαέξι στεγανά τα οποία διέθετε το πλοίο, σε περίπτωση ατυχήματος, θα μπορούσε να μείνει στην επιφάνεια ακόμα και με τα τέσσερα εξ'αυτών πλημμυρισμένα. Όμως το ατύχημα (και να μια τραγική σύμπτωση) προκάλεσε ρήγμα σε ακριβώς πέντε στεγανα, άρα το πλοίο καταδικάστηκε...Όσο βουτούσε η πλώρη, τόσο τα "στεγανα" τα οποία δεν ήταν καθ'όλον το ύψος του πλοίου αλλά μέχρι ένα ορισμενο σημείο πλημμύριζαν, με το γνωστό αποτέλεσμα.

Edited by kyr1
Link to comment
Share on other sites

ο τιτανικος ηταν απολυτως συμφωνος με τους κανονισμους της εποχης του και τους υπερεβαινε σα καποια πραγματα. αυτο προκυπτει απο ολα τα ντοκυμανταιρ (που ξαναειδαμε αρκετοι τον τελευταιο καιρο) και απο τα Link σε εξειδικευμενες αναρτησεις για τον τιτανικο, που κατα καιρους εχουμε βαλει. (για το μεγεθος του οντως 16 βαρκες ηταν απαραιτητες. οσο και αν δεν το καμαρωνει κανεις σημερα, οι επιβατες της πρωτης και της δευτερης θεσης επρεπε να σωζονται και οσα γυναικοπαιδα προλαβαιναν απο τους υπολοιπους). παραπανω βαρκες απο τις απαιτουμενες δεν μπηκαν γιατι κριθηκε οτι δεν υπηρχε λογος αφου δεν υπηρχε περιπτωση να βυθιστει. ποτε δεν ειπε κανεις επισημως οτι ηταν αβυθιστο, αλλα απο την ιδια την εταιρεια και οσους το πρακτορευαν, διεδιδαν αυτο το πραγμα.

ο πλοιαρχος χαθηκε με το πλοιο, δεν ηταν στους επιζησαντες, ουτε στα 300 περιπου πτωματα που περισυνελεγησαν. το λογικο συμπερασμα ειναι οτι ακολουθησε τη ναυτικη παραδοση και δεοντολογια.

ο Imsay (ηταν προεδρος της εταιρειας και διαδεχθηκε τον πατερα του), σωθηκε μεταμφιεσμενος για να μην τον αναγνωρισουν. λογικο ειναι να εισπραξει τα δεοντα, με 1500 νεκρους

το καλυτερο πλοιο της εποχης ταξιδευει, εχοντας ως επιβατες πολλες γνωστες προσωπικοτητες της "υψηλης" κοινωνιας. στη Νεα Υορκη το περιμενουν οι παντες. φανταστειτε την πιεση που υπηρχε (πιθανως και το μικροβιο της πρωτιας), να φτασει το πλοιο νωριτερα στη Νεα Υορκη ωστε και εκπληξη να κανει στους αναμενοντες και θετικη δημοσιοτητα να εισπραξει, αλλα και να παρει και την πολυποθητη γαλαζια κορδελα.

το πλοιο επισης δεν ηταν εκτος πορειας. ηταν πανω στο νοητο διαυλο που ακολουθουσαν τα πλοια στην πορεια προς δυσμας. τα παγοβουνα ειχαν κατεβει νοτιοτερα εκεινη τη χρονια γιατι ηαν πιο ισχυρο το ρευμα του Λαμπρατντορ. επισης το γεγονος οτι ηταν μια νυχτα χωρις φεγγαρι και με απνοια εκανε ακομη πιο δυσκολο τον εντοπισμο των παγοβουνω

ασφαλως και εγιναν λαθη (γι'αυτο και ειναι στον πατο), αλλα καποια πραγματα πρεπει να τα βλεπουμε μεσα στο πνευμα και τα ακολουθουμενα εκεινη την εποχη. το θεμα του "safety of life at sea" δεν αποσχολουσε και πολυ κοσμο, ουτε υπηρχε η σημερινη ευαισθησια για το θεμα (ευαισθησια που και σημερα υπαρχει μονο στον ανεπτυγμενο κοσμο).

οσο για την επιτροπη εκεινης της εποχης που εβγαζε λαδι τους επιζησαντες ιθυνοντες, ουδεν σχολιο

Link to comment
Share on other sites

Και επίσης να τονίσουμε οτι αμέσως μετά το ναυάγιο τα αδελφά πλοία OLUMPIC και ο ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ που βγήκε πιο μετά εξοπλίστηκαν το καθένα με 48 σωσίβιες λέμβους, ικανός αριθμός για όλους τους επιβαίνοντες. Χαοτική διαφορά με τις 16 του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ νομίζω :ph34r:

Link to comment
Share on other sites

Εάν πάντως οι βάρκες έφταναν για τους μισούς επιβάτες...και φυσικά θα προηγούνταν αυτοί της 1ης θέσης...θεωρώ αρκετά λογικό και πιθανό να είχε κλείσει η επικοινωνία με την τρίτη θέση, είτε υπήρξε επίσημη διαταγή είτε όχι. Γιατί εάν έφθαναν οι "παρακατιανοί" στις βάρκες, κανένας δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την σειρά επιβίβασης. Όσο για την άποψη ότι δεν άφηναν οι "παρακατιανοί" τα λιγοστά υπάρχοντά τους, μου φαίνεται αρκετά αστεία για να γίνει πιστευτή, και θα έλεγα ότι ακούγεται σα να προσπαθεί να αιτιολογήσει το γιατί δεν έφθασαν στις βάρκες..."παρ' όλο που η πόρτα ήταν ανοικτή".

Edited by ΝΗΡΕΑΣ
Link to comment
Share on other sites

Τώρα διαπίστωσα ότι δυο χρόνια πριν είχα αναφέρει και αυτόν τον ιστότοπο ο οποίος εξιστορεί τα καθέκαστα όχι μονο του Τιτανικού, αλλά και όλων των πλοίων της white star, και μ'αυτά και μ'αυτά συμπεραίνουμε ότι η εν λόγω εταιρεία δεν ήταν και ο ορισμός της καλοτυχίας :P. Εντύπωση μου έκανε πάντοτε η ιστορία του Naronic, ίχνη του οποίου δεν βρέθηκαν ποτέ, αντίθετα έφτασαν κάποια μηνύματα μέσα σε μπουκάλια τα οποία μόνο σύγχιση προκάλεσαν. Γενικώς, έχει πολλές πληροφορίες για την αρχή και το τέλος της εταιρείας, ενώ αναφέρει και τον σημαίνοντα ρόλο της οικογένειας Ismay στην εταιρεία, καθώς και την παρουσία και τη δράση του J.P Morgan που αναφέραμε πιο πάνω.

Edited by kyr1
Link to comment
Share on other sites

παραπανω βαρκες απο τις απαιτουμενες δεν μπηκαν γιατι κριθηκε οτι δεν υπηρχε λογος αφου δεν υπηρχε περιπτωση να βυθιστει....

.....το θεμα του "safety of life at sea" δεν αποσχολουσε και πολυ κοσμο, ουτε υπηρχε η σημερινη ευαισθησια για το θεμα (ευαισθησια που και σημερα υπαρχει μονο στον ανεπτυγμενο κοσμο).

OK λοιπόν, λάθος και υπεροπτική νοοτροπία για το "αβύθιστον" του νέου πλοίου, και γι αυτό δεν κρίθηκε ότι υπήρχε λόγος να τοποθετηθούν περισσότερες βάρκες. ΟΚ και στο ότι δεν υπήρχε η σημερινή ευαισθησία για την διάσωση σε πιθανό ατύχημα. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω, από την στιγμή που οι κανόνες ίσχυαν για όλα βέβαια τα πλοία της εποχής και όχι μόνο για τον "αβύθιστο" ΤΙΤΑΝΙΚΟ, είναι το με ποιό σκεπτικό είχε παρθεί η απόφαση για τον αριθμό των σωσίβιων λεμβων που θα είχαν τα πλοία. Τι είχαν πει δηλαδή ??? "Ένα επιβατηγό χιλίων επιβατών πρέπει να έχει βάρκες μόνο για τους τετρακόσιους, και οι υπόλοιποι σε περίπτωση ατυχήματος ας πάνε να πνιγούν" ??? Να μην υπήρχε πριν εκατό χρόνια καμμία μέριμνα και "ευαισθησία" όπως λέει ο proud, και ο κάθε πλοιοκτήτης να έβαζε όσες βάρκες ήθελε -και αν ήθελε- στο πλοίο του, άντε να το καταλάβω. Αλλά να υπήρχε τέτοιος ...σατανικός κανονισμός που να μεριμνά μόνο για τους μισούς ή και λιγότερους επιβάτες, μου φαίνεται πραγματικά αδιανόητη ηλιθιότητα, όχι μόνο για εκατό αλλά και για .....δύο χιλιάδες χρόνια πριν.

....το καλυτερο πλοιο της εποχης ταξιδευει, εχοντας ως επιβατες πολλες γνωστες προσωπικοτητες της "υψηλης" κοινωνιας. στη Νεα Υορκη το περιμενουν οι παντες. φανταστειτε την πιεση που υπηρχε (πιθανως και το μικροβιο της πρωτιας), να φτασει το πλοιο νωριτερα στη Νεα Υορκη ωστε και εκπληξη να κανει στους αναμενοντες και θετικη δημοσιοτητα να εισπραξει, αλλα και να παρει και την πολυποθητη γαλαζια κορδελα.

Είμαι σίγουρος ότι τα παραπάνω τα αναφέρεις ως αιτιολογία και όχι ως δικαιολογία της απόφασης του καπετάνιου να πηγαίνει το πλοίο "πατημένο" νύχτα, με παγόβουνα, κακή ορατότητα κλπ. κλπ κλπ.

το πλοιο επισης δεν ηταν εκτος πορειας. ηταν πανω στο νοητο διαυλο που ακολουθουσαν τα πλοια στην πορεια προς δυσμας.

Επειδή αναφέρθηκα κι εγώ στο θέμα της πορείας, να διευκρινίσω πως δεν εννοούσα ότι ακολουθούσε λανθασμένη, αλλά το "αυτονόητον", ότι δηλαδή σε σχέση με την ταχύτητα είναι αποφάσεις που τις λαμβάνει αποκλειστικά και μόνο ο πλοίαρχος.

Edited by ΣΕΙΡΙΟΣ
Link to comment
Share on other sites

ο κανονισμος δεν ηταν ηλιθιος. μακαρι να ηταν.

ηταν αποτελεσμα της τεχνολογικης υπεροψιας (εχουμε δει εκτενως το κλιμα που επικρατουσε την πρωτη δεκαετια του 20αιωνα οσον αφορα τα τεχνολογικα επιτευγματα) και των εντονων ταξικων διακρισεων της κοινωνιας της εποχης. δεν ειναι τυχαιο οτι η λεξη class στα αγγλικα που χρησιμοποιειται για την κοινωνικη ταξη χρησιμοποιειται και για αυτο που εμεις λεμε "θεση" στα μεσα μεταφορας. οι 3 "θεσεις" των liners αντιστοιχουσαν επακριβως στις κοινωνικες ταξης της εποχης και τα προνομια που απολαμβαναν ή δεν απολαμβαναν στα πλοια ηταν αναλογα αυτον που ειχαν και στη στερια (ακομη και η διασωση σε ενα ναυαγιο).

απο εκει και περα κανεναν δεν δικαιολογω κυριοι ενορκοι και κυριε εισαγγελευ ;):) . δεν το συνηθιζω για ατυχηματα της εποχης μας που εχουμε περισσοτερη πληροφορηση, δεν θα το κανω για κατι που εγινε πριν 100χρονια και ακομη βγαινουν και αλλα στο φως. αλλα οσο να΄ναι οι νεκροι δεδικαιωνται

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

Ο κανονισμός βάσει του οποίου τοποθετήθηκαν οι σωσίβιες λέμβοι ήταν ο Merchant Shipping Act που τέθηκε σε ισχύ το 1894 (τότε τα μεγαλύτερα πλοία ήταν το Lucania και το Campania, που δεν ξεπερνούσαν τις 13.000 τόνους εκτόπισμα - βεβαίως υπήρχε και το Great Eastern στους 19.000 τόνους αλλά είχε πάει για σκραπ το 1889). Με τέτοια μεγέθη, 16 σωσίβιες λέμβοι ήταν αρκετές. Βέβαια ο Τιτανικός ήταν περίπου 4 φορές πιο μεγάλος, αλλά ο κανονισμός δεν είχε αλλάξει.

Επίσης, το πλοίο μολονότι πήγαινε "πάσει δυνάμει" το μοιραίο βράδυ, δεν πήγαινε να πάρει την Blue Riband (γαλάζια κορδέλα), όπως ειπώθηκε πιο πάνω. Οι κατασκευαστές και οι ιδιοκτήτες του ήξεραν ότι δεν μπορούσε να ξεπεράσει το Μαυριτανία (αδελφό του Lusitania για το οποίο έχουμε ποστ εδώ), το οποίο κράτησε το ρεκόρ ταχύτητας από το 1907 μέχρι το 1929 (οπότε το έχασε από το γερμανικό Bremen).

Link to comment
Share on other sites

Απ'όσο έχω διαβάσει, ο Τιτανικός του 21 κόμβους τους είχε με τις μηχανές στο 85% της ισχύος. Γι'αυτό το λόγο όπως είπα πιο πάνω, υπήρχαν αναφορές οτι την επόμενη μέρα θα δοκίμαζαν να ανεβάσουν ταχύτητα για να διαπιστωθεί αν μπορεί να φτάσει τους 24 κόμβους που όριζαν οι προδιαγραφές του. Τώρα βέβαια, το αν είναι αλήθεια ή όχι εννοείται πως δεν το ξέρω, έτσι κι αλλιώς σ'αυτή την ιστορία η πραγματικότητα και ο μύθος έχουν κάπως περιπλεχθεί... :)

Link to comment
Share on other sites

Απ'όσο έχω διαβάσει, ο Τιτανικός του 21 κόμβους τους είχε με τις μηχανές στο 85% της ισχύος. Γι'αυτό το λόγο όπως είπα πιο πάνω, υπήρχαν αναφορές οτι την επόμενη μέρα θα δοκίμαζαν να ανεβάσουν ταχύτητα για να διαπιστωθεί αν μπορεί να φτάσει τους 24 κόμβους που όριζαν οι προδιαγραφές του.

Γι'αυτό ακριβώς,μπορούμε να ψάξουμε για το Ολύμπικ, που έκανε τόσα ταξίδια και σίγουρα θα το "άνοιξαν" κάποια στιγμή.Το ίδιο (κατά 98%) ήταν.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...