Jump to content
Shipfriends

Recommended Posts

Μια έκθεση με «άρωμα ιστορίας», αφιερωμένη στο ιστιοφόρο «ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ», ξεκίνησε στο πλοίο-μουσείο ΘΩΡΗΚΤΟ «Γ. ΑΒΕΡΩΦ».Είσοδος δωρεάν



Την Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2005 και περί ώρας 12:00 πραγματοποιείται Συνέντευξη Τύπου στο πλοίο-μουσείο ΘΩΡΗΚΤΟ «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» (Μαρίνα Φλοίσβου, Τροκαντερό) για την παρουσίαση της έκθεσης “ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΑΝΕΜΟΣ… Από το «SUNBEAM II» στο «ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ» που διοργανώνει το Πολεμικό Ναυτικό.



H Έκθεση εγκαινιάστηκε στις 12 Ιανουαρίου 2005 από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Σ. Σπηλιωτόπουλο και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Ιουλίου 2005. Η διοργάνωση αυτή εντάσσεται στις δράσεις δημοσιοποίησης της προσπάθειας που εξελίσσεται με πρωτοβουλία του Πολεμικού Ναυτικού και ειδικότερα του ΑΓΕΝ Αντιναυάρχου κυρίου Αντώνη Αντωνιάδη, ο οποίος είχε την ιδέα υιοθέτησης του σκάφους από το Πολεμικό Ναυτικό και την ενθουσιώδη υποστήριξη του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κυρίου Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου ώστε η Ελλάδα, ναυτογενής χώρα, να αποκτήσει ένα ιστιοφόρο το οποίο θα επιδεικνύει την Ελληνική σημαία σε όλο τον κόσμο.

συνεχιζεται

Edited by Nick the Greek
tag
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Τι με επιασε να ανοιξω thread για το Αβερωφ; ελα ντε. Μονο στην Ελληνικη αναζητηση στο internet βγαινουν παρα πολλες πηγες. εσυ ρε proud τι παρα πανω θα προσθεσεις;

προσωπικα τπτ μιας και ξερω πολυ λιγα, αυτα που ξερουν ολοι. ειναι ομως μια ευκαιρια οσοι εχουν ασχοληθει λιγο παραπανω να πουν δυο κουβεντες για αυτο το κομματι της ιστοριας μας.

Tο Αβερωφ παραγγελθηκε απο την ιταλικη κυβερνηση στα ναυπηγεια Orlando του Λιβορνο. Οι ιταλοι ακυρωσαν την παραγγελια ενω ηταν υπο κατασκευη και βρεθηκε στα χερια μας (αλλες πηγες αναφερουν οτι οι βραζιλιανοι ειχαν παραγγειλει αρχικα το πλοιο). Η τοτε Ελληνικη κυβερνηση ειχε ηδη αποφασισει να ανανεωσει το στολο του (τοτε) βασιλικου ναυτικου και να κανει μια παραγγελια 8 αντιτορπιλικων.

Με το κληροδοτημα του Γεωργιου Αβερωφ (οριζε να ναυπηγηθει πλοιο που να φερει το ονομα του και να ειναι το εκπαιδευτικο της σχολης ναυτικων δοκιμων), δοθηκε προκαταβολη το 1/3 της αξιας (8 εκ τοτε χρυσες δραχμες) και τα υπολοιπα (μεχρι τα 22,3) καλυφθηκαν απο εξωτερικο δανεισμο (παλια μας τεχνη κοσκινο).

Ε τωρα τα αλλα λιγο πολυ ειναι γνωστα, ναυαρχιδα στους Βαλκανικους υπο τον κουντουριωτη, απελευθερωση των νησιων του αιγαιου, συμμετοχη στην "Εθνικη Αμυνα", στην μικρασιατικη εκστρατεια και λαμπρες στιγμες δοξας. Το 1941 το ΓΕΝ σχεδιαζε να το βυθισει για να μην πεσει στα χερια των γερμανων, ομως το πληρωμα εξεγερθηκε και το πλοιο βρεθηκε στη Μ Ανατολη και κατεληξε να κανει περιπολιες στον Ινδικο.

Το '44 εφερε την "κυβερνηση" της απελευθερωσης στην Ελλαδα. το 1951 (?) αποφασισθηκε ο παροπλισμος του. για 31 χρονια (1952-1983) εμεινε στον πορο παροπλισμενο (φιγουραρει και σε γνωστη ταινια με το λαμπρο κωνστανταρα:D ) και απο το 1984 αποτελει Πλοιο Μουσειο. το μεγαλυτερο μερος των εξοδων αποκαταστασης καλυφθηκε απο δωρεες της κυπριακης δημοκρατιας, του ιδρυματος Ωναση και της οικογενειας Λατση

 

Edited by proud_ionian
tag
Link to comment
Share on other sites

Να συμπληρώσουμε στα παραπάνω ότι μετά το 1945 όπου και μετέφερε τον Αντιβασιλέα Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό στη Ράδο επ΄ευκαιρίας της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου δεν παρατηρείται κάποια συγκεκριμένη δράση και μέχρι το 1952 χρησιμοποιήθηκε ώς Αρχηγείο του Στόλου ενώ μετά τον παροπλισμό του μεθορμίστηκε στα Παλούκια Σαλαμίνας μέχρι και το 1957. Στην συνέχεια ρυμουλκούμενο οδηγήθηκε στον Πόρο (κοντά στο Προγυμναστήριο). Το 1980 αποφασίστηκε η αποκατάστασή του.

Με το πέρας των εργασιών (1986) μεταφέρθηκε αρχικά στον Ναυσταθμο, στη συνέχεια στο λιμάνι της Ζεας για να καταληξει τελικά στην σημερινή του θέση στον Φλοίσβο.

Μέχρι καί σήμερα επανδρώνεται από προσωπικό του Π.Ν. και θεωρείται ΅εν ενεργεία υπό μακροχρόνια επισκευή΅.

Φοβερό θέμα για συζήτηση και αναρίθμητες οι πηγές, έντυπες και ηλεκτρονικές.

Link to comment
Share on other sites

Μέσα στα όσα ασήμαντα αναφέρατε...παραλείψατε την πιό σημαντική στιγμή του πλοίου...όταν πριν λίγα χρόνια αποτέλεσε το ντεκόρ πρωινής εκπομπής του ΑΝΤ1 (εάν δεν κάνω λάθος) και της Μενεγάκη!!! Κομμωτές, μοντέλες, celebrities κλπ...μεγάλες δόξες!!!

Link to comment
Share on other sites

Να συμπληρώσουμε στα παραπάνω ότι μετά το 1945 όπου και μετέφερε τον Αντιβασιλέα Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό στη Ρόδο επ΄ευκαιρίας της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου...

η ενσωματωση της Δωδεκανησου εγινε στις 07/03/1948, ενω καποιους μηνες πριν μεσα στο 1947 η Ελλαδα ειχε αναλαβει τη διοικηση των νησιων.

η επισκεψη του Δαμασκηνου το 1945, ηταν για την τονωση του ηθικου των κατοικων των νησιων και για να γινει σαφες το ελληνικο ενδιαφερον. το παρακατω αποσπασμα ειναι απο μια βιογραφια του Δαμασκηνου

Στις 15 Μαΐου 1945 ο Δαμασκηνός φτάνει στη Ρόδο με το καταδρομικό "Αβέρωφ" ως ο πρώτος Έλληνας αρχηγός που επισκέπτεται τα ελεύθερα Δωδεκάνησα. Ο πληθυσμός, μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού, υποδέχεται τον Έλληνα Αντιβασιλέα, εκπρόσωπο της ελληνικής πατρίδας, θεωρώντας τον ως τον προπομπό και προάγγελο της οριστικής ένωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.

για να επανελθουμε στο Αβερωφ, εκεινο που ενδιεφερε περισσοτερο ηταν, να μαθαιναμε λεπτομερειες για τη δραση του κατα τον Β Παγκοσμιο Πολεμο (οχι μονο την καθαρα πολεμικη, αλλα και για την εμπλοκη, αν υπηρχε, του πληρωματος του στις "εσωτερικες" πολιτικες διαμαχες). επισης κατα τη διαρκεια του παροπλισμου του ηταν εγκαταλελειμενος τελειως; ειχε πληρωμα; ηταν ανοικτος στο κοινο; ειχε δεξαμενιστει ποτε;

Link to comment
Share on other sites

Ο Αβέρωφ (όπως και όλα σχεδόν -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- τα Ελληνικά πλοία της Μέσης Ανατολής) συμμετείχε στο κίνημα/ανταρσία του Ναυτικού το 1944. Μια ενδιαφέρουσα διήγηση εκείνων των γεγονότων μπορείτε να δείτε εδώ. Δεν πρόκειται, βεβαίως, για ιστορική μελέτη, αλλά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπική μαρτυρία.

Επίσης, να πω ότι η πιο μαύρη στιγμή στην ιστορία του Αβέρωφ θεωρείται η κατάληψή του κατά το αποτυχημένο Βενιζελικό κίνημα του 1935, που είχε σαν κατάληξη την μεταφορά των ηττημένων στασιαστών (του Βενιζέλου περιλαμβανομένου) με τον Αβέρωφ, από την Κρήτη στα Ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα. Και θεωρείται μαύρη, γιατί ενώ ο Αβέρωφ ήταν ο ελευθερωτής των νησιών του Αιγαίου, υπό τις διαταγές του Βενιζέλου…κατέληξε, το 1935, να μεταφέρει ως φυγάδα τον στασιαστή Βενιζέλου στα υπό Ιταλική κατοχή Δωδεκάνησα.

Μια ιστορία που, παλαιότερα, την έχουμε δεί αναλυτικά εδώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
το μεγαλυτερο μερος των εξοδων αποκαταστασης καλυφθηκε απο δωρεες της κυπριακης δημοκρατιας, του ιδρυματος Ωναση και της οικογενειας
.

γνωριζει κανεις αν γινονται ακομη δωρεες για τον αβερωφ ή αν υπαρχει μονιμο κονδυλι. ρωταω γιατι γινονται εκτεταμενες εργασιες συντηρησης/αποκαταστασης στο μηχανοστασιο του.

Link to comment
Share on other sites

Το πιο πιθανό είναι ένα μερος των εργασιών να χρηματοδοτείται από δωρεές ιδιωτών έτσι όπως συμβάνει από το 1985 μέχρι και σήμερα με την οικογένεια Λάτση, το Ιδρυμα Αλεξανδρος Ονασηςκαι την Κυπριακή Δημοκρατία να είναι σταθεροί χρηματοδότες της προσπάθειας λειτουργίας του Γ. ΑΒΕΡΩΦ σαν πλωτό μουσείο.

Link to comment
Share on other sites

Με την κουβέντα, τώρα θυμήθηκα ότι, όταν το ετοίμαζαν για μουσείο, κάποιο θέμα είχε γίνει με τις δαπάνες...νομίζω, κυρίως, για το κόστος αναπαλαίωσης της επίπλωσης. Δυστυχώς δεν θυμάμαι περισσότερα…και, βεβαίως, εάν δεν κάνω εντελώς λάθος.

Link to comment
Share on other sites

Ο Αβέρωφ είχε σχεδόν "βίο παράλληλο" με το τουρκικό αντίπαλο δέος, το θωρηκτό Yavuz (πρωην γερμανικό Goeben). Το Yavuz εντάχθηκε στον Τουρκικό στόλο το 1914 και έδεσε το 1948. Το 1950 παροπλίστηκε και επίσημα, ενω το 1954 διαγράφηκε από τη δύναμη του στόλου αλλά παρέμεινε και αυτό παροπλισμένο μεχρί που πωλήθη για διάλυση το 1971 κάτι που ελαβε χωρα το 1973-76. Είχε ακουστεί οτι στις αρχές της δεκαετίας του '70 υπήρξε η σκέψη να πωληθή και ο Αβέρωφ για σκραπ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
Τι με επιασε να ανοιξω thread για το Αβερωφ; ελα ντε. Μονο στην Ελληνικη αναζητηση στο internet βγαινουν παρα πολλες πηγες. εσυ ρε proud τι παρα πανω θα προσθεσεις;
Αγαπητέ μου, σε οποιοδήποτε θέμα, όσο γνωστό και χιλιοειπωμένο να είναι, πάντα υπάρχει τουλάχιστον μια άγνωστη (στους πολλούς) και ενδιαφέρουσα (για πολλούς) πλευρά. Αρκεί να ψάχνει κανείς…διαρκώς!

Πρόσφατα, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Πλοιάρχου ΠΝ Γεωργίου Κρέμου: «ΑΒΕΡΩΦ. Το πλοίο που άλλαξε την πορεία της ιστορίας». Ο Πλοίαρχος Κρέμος διετέλεσε κυβερνήτης του ΑΒΕΡΩΦ (ως μουσείο) για 2 χρόνια μέχρι το 1993 που αποστρατεύτηκε. Πρώτος Κυβερνήτης (1990-91) διετέλεσε ο Αντιπλοίαρχος Παύλος Κουντουριώτης, εγγονός του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Το βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε το 1990 και επανεκδόθηκε το 1998, είναι αρκετά ενδιαφέρον και κυρίως αποτελεί μια αρκετά αξιόπιστη και επίσημη πηγή. Στο βιβλίο δίνεται μεγάλη έκταση στους Βαλκανικούς πολέμους και στις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου με γεγονότα λίγο-πολύ γνωστά. Επειδή όμως έχει και άλλα σχετικά άγνωστα (τουλάχιστον σε εμένα) ιστορικά στοιχεία, θα σταχυολογήσω ορισμένα απ’ αυτά, τα οποία βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα…χωρίς να ψάξω εάν περιέχονται στις πηγές που έχουν δοθεί παραπάνω. Και τα οποία θα τα παραθέσω αποσπασματικά και σε δική μου συνοπτική απόδοση, με σχετική χρονολογική σειρά, παραλείποντας όσα θεωρώ ότι είναι ευρέως γνωστά…επαναλαμβάνοντας και ορισμένα τα οποία έχουν ήδη αναφερθεί, για λόγους συνέχειας.

• Ο ΑΒΕΡΩΦ ως πλοίο είχε χαρακτήρα πολυεθνικό, όσον αφορά τον εξοπλισμό του: το σκάφος και οι μηχανές ήταν Ιταλικά…ο οπλισμός Αγγλικός …οι ατμολέβητες Γαλλικοί…και οι ηλεκτρομηχανές Γερμανικές.

• Πρώτος Κυβερνήτης ανέλαβε ο Πλοίαρχος Δαμιανός και τον Μάϊο του 1911, μετά τις δοκιμές και την επάνδρωση του πλοίου, απέπλευσε με προορισμό το Portsmouth. Η επίσκεψη στην Αγγλία είχε διπλό σκοπό: αφενός να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην στέψη του Γεωργίου 5ου και αφ’ ετέρου να παραλάβει πυρομαχικά για τον Αγγλικής κατασκευής οπλισμό του. Όμως, ενώ πλησίαζε στην Αγγλία, λόγω ομίχλης, προσάραξε στο Spithead χωρίς όμως να πάθει καμιά ζημιά και αποκολλήθηκε γρήγορα με τη βοήθεια ρυμουλκών. Αλλά… «σύμφωνα με τις παραδόσεις και τα ειωθότα του Ναυτικού» ο κυβερνήτης αντικαταστάθηκε με τον Πλοίαρχο Παύλο Κουντουριώτη, ο οποίος αναχώρησε για Αγγλία, ώστε να αναλάβει Κυβερνήτης.

• Τα πυρομαχικά για τα πυροβόλα του ΑΒΕΡΩΦ δεν ήταν όλα έτοιμα, και έτσι παρέλαβε μόνο πενήντα βλήματα για κάθε πυροβόλο, με σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν για εκπαιδευτικές βολές κατά το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα. Ο Κουντουριώτης, όμως, φοβούμενος ότι η σύρραξη με την Τουρκία θα άρχιζε το καλοκαίρι του 1911, αποφάσισε να μην κάνει εκπαιδευτικές βολές, αλλά να κρατήσει τα πυρομαχικά για το ενδεχόμενο άμεσης έναρξης του πολέμου, ο οποίος τελικά άρχισε την επόμενη χρονιά.

• Τα πυρομαχικά του ΑΒΕΡΩΦ, τελικά, ήταν έτοιμα τον Οκτώβριο του 1912 και αφού, εν τω μεταξύ είχε κηρυχθεί ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος. Η Αγγλία τότε τηρούσε ουδέτερη στάση προς τους εμπολέμους, παρ’ όλη τη φιλογερμανική στάση των Νεοτούρκων. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούσε να γίνει φανερά η παράδοση των πυρομαχικών, καθώς αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί από τους Τούρκους σαν σπάσιμο της ουδετερότητας. Τότε επιλέχθηκε η πασίγνωστη και διαχρονική τακτική της «πλαγίας οδού»! Το πρόβλημα λύθηκε ταχύτατα με την παρέμβαση του Έλληνα διεθνούς έμπορου όπλων Βασίλη Ζαχαρία (γνωστού και ως Ζαχάρωφ) και ο οποίος έχοντας πρόσβαση στην Αγγλική κυβέρνηση κανόνισε να παραληφθούν τα πυρομαχικά από ένα μικρό Ελληνικό φορτηγό…κάπου στον Τάμεση….μια βροχερή νύχτα. Το φορτηγό μόλις φόρτωσε απέπλευσε αμέσως για την Ελλάδα και έφθασε στον Πειραιά μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι 30 ημερών…αντιμετωπίζοντας τον βαρύ χειμώνα και μη μπορώντας να πιάσει σε κάποιο λιμάνι, καθώς υπήρχε κίνδυνος κατάσχεσης των πυρομαχικών. Στον Πειραιά τα πυρομαχικά μεταφορτώθηκαν σε άλλο φορτηγό και μεταφέρθηκαν στο Μούδρο, όπου και παραδόθηκαν στον ΑΒΕΡΩΦ….μόλις 15 ημέρες πριν την ναυμαχία της Έλλης. Εδώ να σημειώσω, ότι ο Πλοίαρχος Κρέμος επικρίνει όσους κατέκριναν το αποτέλεσμα της ναυμαχίας της Έλλης. Δηλαδή, όσους υποστήριξαν ότι παρόλο που ο Ελληνικός στόλος νίκησε τον Τούρκικο, δεν βυθίσθηκε κανένα τουρκικό πλοίο, παρά το γεγονός της μεγάλης υπεροπλίας, λόγω του ΑΒΕΡΩΦ. Σε όλους αυτούς υπενθυμίζει ότι η πρώτη φορά που έριξαν τα πυροβόλα του ΑΒΕΡΩΦ ήταν κατά την διάρκεια της ναυμαχίας της Έλλης. Μέχρι τότε δεν είχε γίνει καμιά δοκιμαστική βολή.

• Μεταξύ των ετών 1925-27, ο ΑΒΕΡΩΦ πήγε για συντήρηση και εκσυγχρονισμό στη Γαλλία, όπου εκτός από κάποιες συνηθισμένες επισκευές και συντηρήσεις αντικαταστάθηκε και το σύστημα διεύθυνσης βολής με νεώτερο και πιο σύγχρονο. Γι’ αυτόν τον λόγο αντικαταστάθηκε ο παλιός πρωραίος ιστός με νέο τριποδικό ιστό, ώστε να μπορεί να εγκατασταθεί ο μεγαλύτερος και βαρύτερος κατευθυντήρας βολής.

• Το 1937, ο ΑΒΕΡΩΦ πηγαίνει πάλι στην Αγγλία για να παραστεί στους εορτασμούς για την 25ετία στο θρόνο του Γεωργίου του 5ου και ήταν το μοναδικό πλοίο, το οποίο είχε παραστεί και στην ανάρρηση του Γεωργίου το 1911.

Επίσης, το 1937, ο ΑΒΕΡΩΦ επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη, στα πλαίσια της πολιτικής της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης και φιλίας που είχαν εγκαινιάσει ο Βενιζέλος με τον Κεμάλ…φιλία βαθιά και ειλικρινής και η οποία βεβαίως κρατάει μέχρι της μέρες μας!:rolleyes:

• Κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο, ο ΑΒΕΡΩΦ δεν είχε καμιά ιδιαίτερη δράση, καθώς ο «Μπάρμπα Γιώργος» δεν είχε καμία τύχη απέναντι στα ταχύτατα και πανίσχυρα Ιταλικά θωρηκτά. Και μάλιστα, επειδή κατά την κύρηξη του Ελληνοιταλικού πολέμου ο ΑΒΕΡΩΦ βρισκόταν στον ΝΣ για επισκευές, αποφασίσθηκε να μεθορμίσει στον κόλπο της Ελευσίνας για να παρέχει αντιαεροπορική κάλυψη στον Ναύσταθμο και στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας.

• Τον Απρίλιο του 1941 και ενώ οι Γερμανοί πλησίαζαν στην Αθήνα, το Υπουργείο Ναυτικών διέταξε να καταστραφούν τα κλείστρα των πυροβόλων και να αυτοβυθισθεί για να μη πέσει στα χέρια των Γερμανών. Επίσης, θεωρήθηκε πολύ ριψοκίνδυνο να βγει από το Ναύσταθμο, καθώς οι δίαυλοι ήταν ναρκοθετημένοι από τα Γερμανικά αεροπλάνα και υπήρχε κίνδυνος, όχι μόνο να βυθισθεί από νάρκη, αλλά να κλείσει και το στενό, εγκλωβίζοντας και άλλα πλοία. Όμως, κάποιοι αξιωματικοί και μέλη του πληρώματος αρνήθηκαν να τον βυθίσουν και αποφάσισαν να αποπλεύσουν για την Κρήτη μαζί με τα υπόλοιπα Ελληνικά και Αγγλικά πλοία. Έτσι όσοι έμειναν στο πλοίο εθελοντικά το ετοίμασαν για απόπλου και, αφού πληροφορήθηκαν ότι ο δίαυλος ήταν προσωρινά ελεύθερος από νάρκες, απέπλευσαν «εν μέσω αντεγκλήσεων και απειλών» από όσους δεν πίστευαν στην επιτυχία του εγχειρήματος και έφευγαν από το πλοίο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, ο ΑΒΕΡΩΦ απέπλευσε με Κυβερνήτη τον αξιωματικό Πυροβολικού(!) Πλωτάρχη Δαμηλάτη….μέχρι τις Φλέβες, όπου τους πρόλαβε με μια βενζινάκατο, ανέβηκε στο πλοίο και ανέλαβε κυβερνήτης…ο κανονικός κυβερνήτης του πλοίου, ο Πλοίαρχος Βλαχόπουλος. Το πρωί του Μ. Σαββάτου, καταπλέει στην γεμάτη ναυάγια (από τους συνεχείς Γερμανικούς βομβαρδισμούς) Σούδα…ανεφοδιάζεται και την επομένη, ανήμερα του Πάσχα, αποπλέει, μαζί με άλλα Αγγλικά και Ελληνικά πλοία, για Αλεξάνδρεια, όπου φθάνουν την επομένη ημέρα.

• Στην συνέχεια αποφασίζεται η αποστολή του ΑΒΕΡΩΦ στον Ινδικό… «παρά τις αντιρρήσεις του πληρώματός του που είχε αρχίσει να συνηθίζει τον πολυτελή βίο της Αλεξάνδρειας», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Πλ/ρχος Κρέμος. Τον Σεπτέμβριο του 1941, συνοδεύει μια νηοπομπή από το Άντεν στη Βομβάη και γίνεται έτσι το πρώτο Ελληνικό πολεμικό πλοίο που φθάνει στην Ινδία μετά…τον Ναύαρχο Νέαρχο και τον στόλο των Μακεδόνων!

• Τον Νοέμβριο του 1942, επιστρέφει στο Port Said, όπου και παραμένει αγκυροβολημένος σε αδράνεια. Όμως...αργία μήτηρ πάσης κακίας;)... : «Αυτή η αδράνεια είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση κρουσμάτων απειθαρχίας μεταξύ των μελών του πληρώματος, α οποία είχαν επηρεασθεί από την κομμουνιστική προπαγάνδα από την Ελλάδα, η οποία συνέθετε το προοίμιο του εμφυλίου πολέμου. Ανάλογα κρούσματα παρουσιάσθηκαν και σε μερικά άλλα πλοία που βρισκόντουσαν στην Αλεξάνδρεια, που είχαν σαν αποτέλεσμα το “κίνημα του Ναυτικού” το οποίο όμως σχεδόν αμέσως κατεστάλη, από το ίδιο το προσωπικό του Ναυτικού, χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια».

Στις 16 Οκτωβρίου 1944, επιστρέφει στον Πειραιά με Κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Θεόδωρο Κουντουριώτη, υιό του Ναυάρχου.

• Στα Δεκεμβριανά, ο ΑΒΕΡΩΦ ήταν δεμένος στον προλιμένα και συνέβαλε στην άμυνα και στο απόρθητο της Σχολής Δοκίμων

• Το 1945, έκανε δύο ταξίδια: ένα στη Θεσ/νίκη και ένα στο Ρόδο μεταφέροντας τον Δαμασκηνό. Στη συνέχεια το πλοίο αγκυροβόλησε στο ΝΣ και χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του εκάστοτε ΑΣ, μέχρι το 1951 που παρέδωσε καθήκοντα ναυαρχίδας στην ΕΛΛΗ (π. Ευγένιος της Σαβόϊα).

• Κατόπιν παροπλίσθηκε στη νησίδα Άγιος Γεώργιος στα Παλούκια, όπου και παρέμεινε για π. 8 χρόνια (1959?) και στη συνέχεια ρυμουλκήθηκε στον Πόρο όπου και παρέμεινε για άλλα π. 20 χρόνια (1979?). Όλα αυτά τα χρόνια υπέστη μόνο τις στοιχειώδεις εξωτερικές συντηρήσεις, ενώ παράλληλα γίνονταν προσπάθειες να εκποιηθεί για διάλυση, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

• Το 1983, το ΠΝ αποφασίζει την επισκευή του ΑΒΕΡΩΦ και την διατήρησή του ως εθνικό κειμήλιο. Η οικτρή κατάσταση του πλοίου, μετά από 32 χρόνια παροπλισμό, και το απαγορευτικό (για το ΠΝ) κόστος του εγχειρήματος, οδηγούν στην προκήρυξη εράνου…με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οι πρώτες εργασίες άρχισαν στα συνεργεία του ΝΣ και τον Ιούλιο του 1984, ρυμουλκήθηκε στη Ζέα και εκτέθηκε στο κοινό κατά την διάρκεια της Ναυτικής Εβδομάδας. Οι εργασίες συνεχίσθηκαν στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και κατόπιν στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ενώ τον Οκτώβριο του 1985 δημιουργήθηκε το σημερινό του αγκυροβόλιο στο Τροκαντερό.

• Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που έδειξε ο κόσμος για τον ΑΒΕΡΩΦ και το εγχείρημα αποκατάστασής του, το ΥΠΠΟ θέλησε να αναλάβει την ευθύνη του πλοίου και να εντάξει τον ΑΒΕΡΩΦ στα μουσεία της αρμοδιότητάς του. Όμως, το ΠΝ αντιδρώντας άμεσα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ενέταξε πάλι τον ΑΒΕΡΩΦ στη δύναμη του Στόλου και τον επάνδρωσε, χαρακτηρίζοντάς τον ως «πλοίο εν ενεργεία και ευρισκόμενο σε μακρά επισκευή».

• Τέλος, ο Πλοίαρχος Κρέμος επισημαίνει ότι ο σημερινός θυρεός που φέρει ο ΑΒΕΡΩΦ έχει το εθνόσημο της Ελληνικής Δημοκρατίας, παρόλο που όλα τα εν ενεργεία χρόνια του (στο ΒΝ και ουχί ΠΝ) έφερε τον θυρεό με το στέμμα. Και αυτό συμβαίνει, γιατί ως «πλοίο εν ενεργεία» του Στόλου, οφείλει να φέρει «τα σύμβολα του κρατούντος πολιτεύματος». Ευτυχώς, γιατί με τα παλιά σύμβολα μπορεί να βλέπαμε τον «Μπάρμπα Γιώργη» πάλι στη Λόντρα και αυτή τη φορά όχι για κανένα εορτασμό, αλλά για ξεπούλημα στους Κρίστις!:P

Βασίλης Ζαχαρίας ή Ζαχάρωφ.

Όταν διάβασα το βιβλίο και είδα την αναφορά του στον Βασίλη Ζαχαρία ή Ζαχάρωφ, κάτι μου θύμησε το όνομα και το ξανάψαξα. Και έμεινα έκπληκτος με τα όσα βρήκα. Οι αναφορές στα ξένα sites είναι πάμπολλες και αναλυτικότατες, σε αντίθεση με τα Ελληνικά, όπου οι αναφορές είναι ελαχιστότατες, πολύ γενικές και μάλιστα πολύ πρόσφατες, καθώς τελευταία υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον για τη πολυμήχανη, βαθύπλουτη και μυστηριώδη αυτή προσωπικότητα

Η wikipedia είναι μια καλή αρχή για να μάθετε πολλά για τον Βασίλειο Ζαχαρία ή εάν προτιμάτε για τον Sir Basil Zaharoff

Βίος και πολιτεία…και βεβαίως ερμηνεύεται και η μεσολάβηση για την παράδοση των πυρομαχικών. Ήταν αντιπρόσωπος και συνεργάτης της Vickers και μάλιστα κατά τον 1ο ΠΠ, ήταν το μεγάλο αφεντικό της εταιρείας!

Επίσης, στο Βήμα, στις 27/8/06, η κα Φωτεινή Τομαή υπογράφει μια συνοπτική βιογραφία του Βασίλη Ζαχάρωφ με τίτλο

«Ενας ευπατρίδης έμπορος... όπλων!»...ενδεχομένως, κάποιος θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει και ως αγιογραφία…

Τέλος, το 2005, γυρίσθηκε μια ταινία/ντοκυμανταίρ για την ζωή του Ζαχάρωφ με τίτλο:

«ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΑΧΑΡΩΦ, Ο έμπορος του θανάτου.» ( ZAHAROFF, Agent of death)

Η ταινία είναι του 'Αγγελου Αμπάζογλου (σενάριο-σκηνοθεσία) και είναι μια συμπαραγωγή του ΕΚΚ, της ΕΡΤ, της ZDF/ARTE κα.

Στο συνοπτικό ενημερωτικό της ταινίας αναφέρονται:

«Η ταινία επικεντρώνεται στο εμπόριο όπλων στην αρχή του 20ου αιώνα μέσα από την εκπληκτική ιστορία του Ελληνικής καταγωγής «Βασιλιά της πολεμικής βιομηχανίας», σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ. Τα συμφέροντα του Ζαχάρωφ επεκταθήκανε σε τράπεζες, πετρέλαια, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, θεωρήθηκε ο πλουσιότερος άνθρωπος του Κόσμου. Το σύστημα πώλησης όπλων που δημιούργησε, γνωστό ως «σύστημα Ζαχάρωφ» αποτελεί το επικρατέστερο σύστημα μέχρι σήμερα. Βασίζεται στην διαφθορά, στην προπαγάνδα και σε ένα εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών, βασικοί μοχλοί πίεσης σε κυβερνήσεις και διπλωματικούς κύκλους. Οθωμανός υπήκοος, Έλλην υπήκοος, Άγγλος υπήκοος, Γάλλος υπήκοος, ο σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ παρασημοφορήθηκε 298 φόρες για τις ειρηνιστικές του δράσεις. Στο τέλος της ζωής του παντρεύτηκε μια εξαδέλφη του βασιλιά της Ισπανίας και πέθανε στο Μόντε Κάρλο όπου το καζίνο ήταν επίσης ιδιοκτησία του.»

Μα τί είναι αυτά που λέει για το τίμιο εμπόριο όπλων? Άκου διαφθορά, προπαγάνδα και πιέσεις! Σα δε ντρέπεται! :D

Link to comment
Share on other sites

Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο καταδρομικό είναι το μόναδικό παγκοσμίως της κλάσης του που σώζεται μέχρι σήμερα. και αν δεν κάνω λάθος μαζί με το ρωσικό "Aurora" πρέπει να είναι και τα δύο μοναδικά σωζόμενα της εποχής 1890-1910.

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμή άρθρο στην σημερινή Καθημερινή ΅Διαδρομή από το δημοτικό στο ρεμπέτικο τραγούδι΅ και την πολύ όμορφη φωτογραφία από την Μπάντα Αβέρωφ που είχε δημιουργήσει ο Κουντουργίωτης για την εμψύχωση του πληρώματος βρήκα ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Σ.Ι. Δουσμάνη ΅Το Ημερολόγιον του Κυβερνήτου του Γ. Αβέρωφ κατά τους Πολέμους 1912-1913΅ σχετικά με την διαδικασία της ανθράκευσης και την μπάντα του πλοίου:

”…Η ανθρακευσις: Το ζήτημα της ανθρακεύσεως είναι σπουδαιότον δια τα πολεμικά πλοία και μάλιστα εν καιρώ πολέμου, είναι όμως συγχρόνως και κουραστικότατον δια το προσωπικόν και αηδές. Κατά τους χρόνους της ιστιοφόρου ναυτιλίας, οι της εποχής εκείνης συνάδελφοί μας, εμειονέκτουν μεν υπό πολλάς επόψεις εν σχέση προς ημάς τους του ατμηλάτου ναυτικού, δεν είχουν όμως αυτήν την βάσανον της ανθρακεύσεως – διότι είναι πραγματική βάσανος. Εκείνοι ήσαν εις πάσαν στιγμήν έτοιμοι προς εκκίνησην, χωρίς να έχουν να σκεφθούν εάν οι γαιανθρακαποθήκαι των είναι πλήρεις και εάν έχουν ατμόν. Μόνον από τον άνεμον εξηρτώντο, ως άλλωστε και οι αντίπαλοι των. Ημείς όμως…;

Δεν υπάρχει απαισιώτερα εργασία από εκείνην της ανθρακεύσεως. Όλοι και όλα μαύρα. Και όλοι εις κίνησην. Οι μηχανικοί και οι θερμασταί κάτω εις τα ανθρακαποθήκας, εις τα ανθρακοφόρα η τας φορτηγίδας, οι αξιωματικοί και οι ναύται επάνω. Ούτε δε και οι μουσικοί εξαιρούνται. Και αυτοί αυτοί παιανίζουν καθ΄όλην την διάρκειαν της ανθρακεύσεως, δια να παρασύρουν τους άνδρες εις την εργασίαν. Εις το τέλος καταντούν και αυτοί αράπηδες, όπως όλοι οι άλλοι. Εάν δε η ανθράκευσις διαρκέση πολύ, τότε αξίζει να ίδη κανείς τα χάλια των ναυτών και των αξιωματικών. Όλοι ματαβάλλωνται εις αληθινούς Τσιριγωταίς….

Ευτυχώς ότι εισάγεται ήδη η χρήσις της ρευστής καυσίμου ύλης, του πετρελαίου δηλαδή και ούτω, όταν αυτή γενικευθή, θα παύση αυτό το βάσανο. Τότε δεν θα έχωμεν τίποτε να ζηλεύωμεν, από την ιστιοφόρον ναυτιλίαν, εκτός από την ποίησιν της ιστιοπλοίας….”

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Εχει φυγει για δεξαμενισμο ο Αβερωφ?Γιατι ηρθε ο καιρος να παρει το λουτρο του και μου φανηκε περνωντας απο την παραλιακη οτι δεν φαινοταν ο ψηλος ιστος του.Οποιος ξερει ας επιβεβαιωσει η διαψευσει το παραπανω.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
Γιατι ηρθε ο καιρος να παρει το λουτρο του .

Απλά να αναφέρουμε ότι ο τελευταία επισκευή-δεξαμενισμός είχαν γίνει ακριβώς πριν από 5 χρόνια (10/12/2002-10/02/2003), οπότε να το περιμένουμε σύντομα το ταξιδάκι.

Link to comment
Share on other sites

Αυτοδύναμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι αδύνατον να κινηθεί.

Οι μηχανές του και γενικά όλα τα μηχανικά μέρη αποτελούν όπως το υπόλοιπο βαπόρι χώρους επίσκεψης.

Να και μια φώτο από το μηχανοστάσιο του βαποριού για να πάρετε εικόνα:rolleyes:

post-20-128326971022_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Και μία εκπληκτική φωτογραφία, που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου.

Ο "Αβέρωφ" με άλλα πλοία του στόλου στην Κέρκυρα, παραμονές του 2ου ΠΠ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι ναύτες/σηματωροί του παρατηρητήριου.

Η φωτό προέρχεται από το εξαιρετικό: oldkerkyraphoto.blogspot.com :P

.

post-31-12832697213_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Όπως μας ενημερώνει το ΠΝ, σύντομα θα (ξανα)δούμε πλάνα του πλοίου στην tv.

Την 15 ΙΟΥΛ 08 πραγματοποιήθηκε διάθεση χώρων ΘΚ ΑΒΕΡΩΦ στην εταιρεία KASKOL PRODUCTIONS για συγκέντρωση υλικού καθώς και πραγματοποίηση τηλεοπτικών γυρισμάτων στο πλαίσιο παραγωγής σειράς Ιστορικών ντοκιμαντέρ με θέμα «ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» και συγκεκριμένα για την παρουσίαση του Ελευθέριου Βενιζέλου, για το τηλεοπτικό κανάλι SKAI.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Αν φτάσαμε στην ιστιοφορία, το project πρέπει να βρίσκεται σε καλό δρόμο.

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

ΚΕΝΤΡΟ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

1. Ανακοινώνεται ότι την 22η Οκτωβρίου 2008 ημέρα Τετάρτη και ώρα 09:00 θα διενεργηθεί Ανοικτός Μειοδοτικός Διαγωνισμός με σφραγισμένες προσφορές, στα Γραφεία της Ανωτάτης Επιτροπής Προμηθειών, για την Ανάδειξη Εργολάβου Εργασιών επανατοποθέτησης Ιστών Ι/Φ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, προϋπολογιζόμενου συνολικού κόστους 230.000,00 Ευρώ συμπεριλαμβανομένων κρατήσεων χωρίς ΦΠΑ και με κριτήριο κατακύρωσης την συμφερότερη προσφορά.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...